به گزارش شانا، جلد نخست این پروتکل که شامل مفاهیم اصلی است به اندازه‌گیری و صحه‌گذاری عملکرد در ساختمانهای موجود پس از اجرای   عملیات بهبود کارایی انرژی می‌پردازد و جلد سوم به گونه‌ای تدوین شده است که نیاز مراجعه به جلد یک پروتکل اندازه‌گیری و صحه‌گذاری‌ (IPMVP) را به کمترین اندازه برساند.

این موضوع با این فرض انجام شده که بسیاری از کاربران این پروتکل ممکن است در زمینه M & V تازه‌کار باشند و استفاده از تنها یک سند برایشان آسانتر باشد؛ با وجود این‌که این سند به طور وسیعی با جلد یک IPMVP تطابق دارد و از قالب و شرایط کلیدی مشابهی استفاده می‌کند، برخی مفاهیم و تعاریف در آن اصلاح شده تا برای ساختمان تازه مناسب باشد.

پرسشی که بیشتر برای مهندسان پیش می‌آید این است که اگر ساختمانی تازه ساخته و در آن اقدامهای بهبود کارایی انرژی نسبت به دیگر ساختمانهای درحال ساخت دیگر انجام شود، آیا روشی برای اندازه گیری این بهبود وجود دارد یا خیر؟

از آن جایی که صرفه جویی به طور مستقیم اندازه‌‌گیری نمی‌شود و از مابه‌التفاوت مصرف پیش و پس از اجرای عملیات بهبود حاصل می شود و مصرف قبل یک ساختمان و دیگر ویژگیها، خط مبنای آن را تشکیل می‌دهد، مهمترین چالش درباره این ساختمانها این است که در باره آنها خط مبنای متعارفی وجود ندارد زیرا مصرف سه سال گذشته یک ساختمان می تواند مبنای مصرف خط مبنای آن باشد. چالش مهندسی بر سر این ساختمانها ایجاد یک خط مبنا برای مقایسه میزان کارایی انرژی آن است.

این پروتکل به حل و فصل این چالش می پردازد. بسته به محدودیتهای موجود در هر پروژه با توجه به گزینه های اندازه‌گیری و صحه‌گذاری برای آن خط مبنا تعریف می‌شود. نکته مهمی که در باره این سند وجود دارد این است که می‌تواند مبنای بسیاری از راههای غیر قیمتی بعدی برای تشویق طراحان و مهندسان در طراحی و اجرای ساختمانهای کارامد قرار گیرد. این حلقه مفقوده ‌ای است که هم اکنون در باره اجرای مبحث 19 مقررات ساختمان وجود دارد و امید است با پیش بینی راههای تشویقی توسط مراجع تصمیم‌گیر بتوان به اجرای آن یاری رساند.

برای دسترسی به این سند به اینجا مراجعه نمایید.

فراز سجده ای
رئیس HSE/M&V شرکت بهینه سازی مصرف سوخت