به گزارش شانا، منصور بزمی،‌ در پانل یادگیری فناورانه بنگاههای بزرگ در بستر اقتصاد مقاومتی در صنعت نفت در پنجمین کنفرانس بین‌المللی مدیریت فناوری با بیان این‌که یکی از مهمترین آیتمهای یادگیری و توسعه فناوری، ظرفیت جذب فناوری است، گفت: ظرفیت جذب فناوری به عواملی نظیر ساختارهای سازمانی،‌ نیروی انسانی ماهر و متخصص در زمینه ارزشگذاری فرآیند و همچنین زیرساختهای مورد نیاز برای جذب و ارتقای دانش فنی وابسته است.

بزمی با اشاره به این‌که یادگیری فناورانه دارای معیارهایی است، گفت: یادگیری وابسته به مسیر، یکی از معیارهای مهم یادگیری فناورانه است که در طی یک مسیر و مدت زمان مشخص، یادگیری افزایش یافته و از نوع تجمعی است.

رئیس پردیس صنایع پایین دستی پژوهشگاه صنعت نفت، با اشاره به سالهای 76 تا 86 که آغاز بحثهای انتقال فناوری در پژوهشگاه به حساب می‌آید، افزود: ‌در آن سالها زیرساختهای مورد نیاز برای انتقال، کسب و جذب دانش فنی به صورت پراکنده و غیر انسجام یافته بود.

بزمی با اشاره به این‌که بحث تمرکزگرایی و کارگروهی در زمینه انتقال فناوری بحث بسیار مهمی به حساب می آید، اظهار کرد: در فاز نخست، ایجاد یک تیم متمرکز بر روی موضوعات بسیار حایز اهمیت بوده و بعد از آن بحث مفهوم(concept)  به جای لایسنس از دارنده دانش فنی، انجام طراحیهای پایه و تفصیلی و ساخت پایلوت توسط گیرنده دانش فنی موضوعی بود که نخستین بار در پژوهشگاه اجرایی و به آن توجه شد.

وی تصریح کرد: در این زمینه تاکید بر آن بود که به جای گرفتن لایسنس و مهندسی پایه، مفهوم انتقال فناوری را شناسایی و از مفهوم به طراحی پایه و تفصیلی دست یابیم تا در نهایت بتوان ساخت پایلوت را در دستور کار قرار داد.

به گزارش پژوهشگاه صنعت نفت، بزمی با بیان این‌که فاز دوم‌، محافظت از داراییها برای کسب توسعه فناوری است، گفت: در گذشته واحد مالکیت فکری در پژوهشگاه وجود نداشت و پتنتها به صورت پراکنده و غیرحرفه‌ای به ثبت می‌رسید؛ برهمین اساس لزوم ایجاد تیم قوی برای ثبت پتنت و مالکیت فکری در پژوهشگاه احساس شد و این مورد یکی از مراحل مهم توسعه فناوری و ثبت آن به نام سازمانهاست.

وی با اشاره به فاز صنعتی این پروژه ادامه داد: ‌در فاز صنعتی، تجربیات بسیار اندکی در کشور برای واحد‌های تحت لیسانس وجود داشت که پژوهشگاه در واحدهای صنعتی، کار مربوط به طراحی جزیی( detail design)  و ساخت و ساز یک سری از واحدها را انجام داد.

بزمی با بیان این که در فاز صنعتی تجربیات به دست آمده دست‌مایه‌ای برای پروژه‌های آتی شد، گفت: مواردی همچون مذاکره با صنعت و تهیه پیشنهادهای صنعتی، مذاکرات بین‌المللی و شرکتهای صاحب لیسانس و همچنین دیگر شرکتهایی که تامین کننده کارهای ویژه بودند از تجربیات کسب شده در این فاز به حساب می آید.

وی با تاکید بر این‌که طراحی پایه واحدهای صنعتی و همچنین شرکت در راه‌اندازی واحدها و حل مشکلات از ارکان مهم انتقال فناوری هستند، افزود: نشر و تجاری‌سازی فرآیند در ابعاد مختلف توسط پژوهشگاه صنعت نفت طراحی شد و فناوریهای پژوهشگاه جایگزین لایسنسهای خارجی شد.

بزمی با اشاره به فناوری نمک‌زدا اظهار کرد:‌ هم اکنون طراحی فناوری نمک زدا در کشور توسط شرکتهای صاحب لیسانس خارجی انجام و قطعات مهم نیز توسط این شرکتها تامین می‌شوند.

رئیس پردیس صنایع پایین دستی پژوهشگاه با اشاره به این‌که در راهبری واحد‌های نمک‌زدا با مشکلات بسیاری مواجه هستیم، گفت: نبود دانش کافی،‌ برای عملکرد بهینه واحد‌ها و همچنین مشکلات ناشی از تامین خوراک از مشکلات پیش رو در این طرح بوده است.

بزمی افزود: فناوری نمک زدا در دو مرحله فرآیند و ساخت مورد بررسی قرار گرفته که در هر دو زمینه پژوهشگاه فعالیتهای بسیاری را انجام داده است.

وی با اشاره به این که در مرحله نخست طبق برنامه ریزیهای انجام شده مقیاس آزمایشگاهی، مدل‌سازی، پایلوت و نرم افزار توسط پژوهشگاه انجام شد، تصریح کرد: مقیاسهای بعدی که زمان بر است و هزینه زیادی را در بر می گیرند با مشارکت شرکتهای خارجی و توسعه دهنده دانش در کشور ایجاد خواهد شد.