به گزارش شانا، طرح ابداعی ارائه شده توسط مهندس یارویسی رئیس منطقه عملیاتی قشم با تغییر کاربری یک دستگاه بیل مکانیکی و افزودن تجهیزات جدید با هزینه بسیار پایین و به شیوه‌ای متفاوت قادر خواهد بود نیاز کشور را در این حوزه پوشش داده و صرفه‌جویی ارزی قابل توجهی عاید اقتصاد کشور کند.
بر اساس اعلام شرکت نفت فلات قاره ایران، امروزه بستر دریاها به دلیل نیاز نداشتن به خرید و مالکیت زمین، ارزان بودن نسبی نصب و کارگذاری و هزینه پایین نگهداری، در بسیاری از نقاط جهان محلی مناسب برای عبور خطوط لوله مواد نفتی، میعانات گازی و نیز کابلهای مخابراتی و فیبرنوری است. با این وجود، از آنجا که دسترسی به اعماق دریا به دلیل فشار آب و ... بسیار هزینه‌‌بر و نیازمند فناوریهای گرانقیمت است، در مواردی که لوله‌های نفتی و یا کابلهای مخابراتی و فیبر نوری به دلایل متعدد از قبیل فرسودگی ناشی از نمک موجود در آب دریا و یا برخورد لنگر کشتیها، دچار آسیب‌دیدگی و شکستگی می‌شوند، تشخیص نقطه دقیق خسارت و تعمیر آنها اغلب مشکلات و هزینه‌های بسیاری را با خود به همراه می‌آورد.

براین اساس، یکی از رویکردهای نوینی که جهت پیشگیری از وقوع آسیب‌دیدگی لوله‌های انتقال مواد نفتی و کابلهای مخابراتی در بستر دریا توسط کشورهای صاحب فناوری در دستور کار قرار دارد، ایجاد بستری ایمن و در عین حال کم هزینه برای این قبیل خطوط انتقال است که با ایجاد کمترین دستکاری در طبیعت بستر دریا، هرگونه نگرانی از وقوع اختلالهای طولانی مدت و پرهزینه ناشی از حوادث طبیعی و انسانی را در کسب و کارهایی که به طور مستقیم وابسته به انتقال این مواد و اطلاعات از بستر دریاها هستند، برطرف می‌ کند.

یکی از مناسبترین روشهای ایمن‌سازی بستر لوله‌ها و کابلهای زیردریایی، حفر یک جوی کم‌عمق در زیر این خطوط انتقال است. در اغلب موارد حفر این جویهای محافظ پس از قرار دادن کابل و یا لوله انجام می‌‌شود؛ به این شکل که دستگاهی که به این منظور طراحی شده از طریق تجهیزات کنترل از راه دور به محل مورد نظر انتقال داده شده و با مکش خاک زیر کابل و ایجاد یک جوی زیر آن سبب فرو رفتن کابل در داخل جوی می‌شود. عمل پوشاندن کابل با خاک کف دریا نیز به طور طبیعی توسط جریان آب صورت می‌گیرد. به این ترتیب، بدون نیاز به هیچ سازه و مصالح اضافی دیگر، کابل مورد نظر تا حد بسیار زیادی از آسیب‌دیدگی در امان خواهد ماند.

در حال حاضر فناوری ساخت و بهره‌برداری از چنین تجهیزاتی با توجه به مبحث نوین بودن کاربرد آن، تنها در اختیار شرکتهای فعال در حوزه‌های نفت و تجهیزات زیردریایی در کشورهای اروپایی و آمریکاست؛ امری که به معنای گرانقیمت بودن این تجهیزات و نیز امکان محدودیت فروش و انتقال دانش ساخت آن به کشورمان است. از این رو، بومی‌سازی این فناوری، گامی بسیار مهم در توسعه قابلیتهای فنی و مهندسی کشورمان به حساب می‌آید، امری که علاوه بر خودکفایی کشور، امکان درآمد‌زایی پایداری را برای صنایع فعال در حوزه تجهیزات زیردریا به همراه خواهد داشت.