شهید تندگویان که فارغ التحصیل دوره کارشناسی دانشکده نفت آبادان بود، سال ۱۳۵۷ مدرک کارشناسی ارشد مدیریت را از مرکز مطالعات مدیریت ایران دریافت کرد. پس از فارغ‌التحصیل شدن از دانشگاه و طی دوره آموزش نظام وظیفه، در پالایشگاه نفت تهران مشغول به کار شد. در این دوران شرکت در فعالیت‌های سیاسی منجر به دستگیری او به وسیلهٔ ساواک شد. پس از آزادی، از پالایشگاه تهران اخراج و در شرکت بوتان و سپس در شرکت صنعتی پارس توشیبا (پارس خزر کنونی) مشغول به کار شد. مبارزه سیاسی او نیز تا پیروزی انقلاب بهمن ۱۳۵۷ ادامه یافت.

تندگویان پس از پیروزی انقلاب به وزارت نفت دعوت شد. به دلیل مشکلات فراوان در جنوب و به ویژه در آبادان، به عنوان نمایندهٔ وزیر نفت در مناطق جنوب به آبادان اعزام شد. چندی بعد به سمت مدیر شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب منصوب شد. فعالیت در این سمت تا زمان نخست وزیری محمدعلی رجایی ادامه داشت. اقدامات او در ارتباط با ایجاد آرامش در مراکز صنعتی جنوب، مدیریت فعالیتهای صنعتی، و راه‌اندازی پروژه‌های نفتی باعث شد محمدعلی رجایی، نخست وزیر وقت، ۱۰ مهر ۱۳۵۹ او را به عنوان وزیر نفت به مجلس معرفی کند.

نهم آبان ۱۳۵۹، درحالیکه حدوداً یک ماه از دوره وزارتش گذشته بود، برای بازدید از پالایشگاه نفت آبادان عازم منطقه بود که در جادهٔ ماهشهر-آبادان به همراه معاون و دیگر همراهانش به اسارت نیروهای ارتش متجاوز عراق درآمد. به نقل از برخی اسیران، وی تا مدتها پس از اسارت زنده بوده است. اما از چگونگی وضعیت وی در اسارت و نحوه درگذشت او در اردوگاه‌های اسرا اطلاعات دقیقی در دست نیست.

سرانجام پس از پایان گرفتن جنگ و تبادل اسرا و کشته شدگان میان دو طرف، پیکر مهندس محمدجواد تندگویان که در اثر شکنجه در عراق جان سپرده بود، به کشور بازگردانده و ۲۵ آذر ۱۳۷۰ در ایران به خاک سپرده شد.

شش عکس نخست این گزارش مربوط به حضور شهید تندگویان در روستای امین آباد برای افتتاح طرح گازرسانی به این روستاست. حضوری که اولین و آخرین حضور شهید به این منظور در دوران کوتاه یک ماهه ی وزارتش بود. دو عکس پایانی هم زمان بازگشت و استقبال از  پیکر این شهید در آذر ماه سال 1370 است.