به گزارش شانا، رشد مصرف انرژی در کشورهای در حال توسعه بسیار بیشتر از کشورهای توسعه یافته است . این رشد ناشی از شهر نشینی پر شتاب ، رشد سریع صنایع و رشد سریع استفاده از کالاهای جدید (که عمدتاً انرژی بر هستند) است.
از آنجا که کاهش شدت مصرف انرژی نتیجه بهبود کارایی است و بهبود کارایی نیز در نتیجه توسعه یافتگی ممکن می شود، کاهش انرژی بری فقط در آستانه معینی از توسعه امکان پذیر است. به عبارت دیگر ، سرعت بخشیدن به روند توسعه همراه با دستیابی به سطح بالای آموزش ، فرهنگ ، فناوری و تولید، صرفه جویی مؤثر در مصرف انرژی را امکان پذیر می کند.
با وجود اجتناب ناپذیر بودن افزایش انرژی بری تولید در مراحل آغازین توسعه، شدت این افزایش را می توان همچون ژاپن و فرانسه کنترل کرد .
ایرانیان بیش از هر ملت دیگری و بویژه بیش از استاندارد جهانی در هدر دادن منابع غذایی، انرژی و حتی وقت خود پیشتازند، در حالی که میزان درست استفاده از منابع، یکی از پیش‌شرط‌های توسعه هر کشور است.
اسراف در منابع ملی ایرانیان به اندازه‌ای است که بنا به آمارهای بین المللی مصرف سرانه آب، انرژی، دارو، نان و دیگر مواد غذایی و صرف وقت برای انجام یک کار معین در ایران، چند برابر استانداردهای جهانی است.
میزان هدر دادن منابع در ایران، به خوبی یکی از دلایل  توسعه نیافتن واقعی و کیفی کشور را نشان می‌دهد؛ عاملی که اتفاقا هم بر عهده دولتمردان و ناشی ازسیاستهای نادرست آنان و هم زاییده نگرش مردم در زندگی فردی و اجتماعی است.
رویکرد مردم به استفاده از منابع که به تدریج در خلال سالیان شکل گرفته است، به آسانی از میان نخواهد رفت و توجه مسئولان به استانداردهای تولید و نیز استفاده از ابزار قیمت برای کنترل مصرف در طول زمان، به کندی می تواند مفری باشد برای عبور از تنگناهای امروز در بخش اسراف در بهره گیری از منابع طبیعی کشور.
مسئله مهم و اساسی، پایین بودن قیمت حاملهای انرژی،  رعایت نکردن استانداردهای تولید، واردات کالاهای با درجه بالای مصرف انرژی در ایران نسبت به دیگر کشورها و روند نزولی قیمت واقعی حاملهای انرژی است.
قیمتهای یارانه ای و نبود کالاهای دارای استاندارد در رتبه های A و B مصرف انرژی به عنوان دو عامل اساسی و مؤثر در تصمیم گیری مصرف کنندگان و تولیدکنندگان، نتوانسته است وظیفه اصلی خود را ایفا کند.
در این میان نگاهی گذرا به تغییرات صورت گرفته در مصرف مجموع سوختهای تقطیری در سالهای 2000 تا 2012 به سادگی نشان می دهد که ایران در مسیر معکوس کشورهای توسعه یافته در حال حرکت است.
برابر آمارهای منتشره از سوی مرکز مطالعات انرژی آمریکا، در طی سالهای 2000 تا 2012 مصرف سوختهای تقطیری شامل بنزین موتور، بنزین جت، نفت سفید، LPG و ... از 19.7 میلیون بشکه در روز به 18.9 میلیون بشکه در روز کاهش داشته است (هر بشکه نفت آمریکایی 158.99 لیتر است).
در مجموع در 36 کشور اروپایی هم مصرف سوختهای تقطیری با کاهش روبرو بوده و از 15.9 میلیون بشکه در روز به 14.4 میلیون بشکه در روز کاهش یافته است.
اما در ایران شاهد آمار متفاوتی هستیم و در طی سالهای 2000 تا 2012 میزان مصرف سوختهای تقطیری از 248 هزار بشکه در روز به 1.7 میلیون بشکه در روز افزایش نشان می دهد.
همچنین بر اساس آمار مرکز مطالعات انرژی آمریکا، در طی سالهای 2000 تا 2012 مصرف روزانه بنزین موتور در آلمان از 665.1 هزار بشکه به 426.8 هزار بشکه، در ایتالیا از 397.9 هزار بشکه به 215.4 هزار بشکه، در اسپانیا از 196.8 هزار بشکه به 113.5 هزار بشکه، در ترکیه از 83.6 هزار بشکه به 41.2 هزار بشکه، در انگلیس از 498.8 هزار بشکه به 319.7 هزار بشکه و در ژاپن از 999 هزار بشکه به 978.2 هزار بشکه، کاهش نشان می دهد.
این در حالی است که مصرف روزانه بنزین موتور در ایران در طی سالهای 2000 تا 2012 از 263 هزار بشکه به بیش از 400 هزار بشکه افزایش داشته است.
مصرف کنندگان ایرانی در حالی روزانه بیش از 400 هزار بشکه بنزین موتور مصرف کرده اند که آمار تولید ناخالص داخلی و تعداد خودرو سواری به ازای هر هزار نفر در ایران با کشورهای یاد شده در بالا به هیچ وجه قابل مقایسه نیست.
به طور مثال و بر اساس آمار سال 2012، در ایتالیا با جمعیت 82 میلیون نفری، تولید ناخالص داخلی 2000 میلیارد دلار و مصرف روزانه بنزین 244 هزاربشکه ای،  به ازای هر هزار نفر حدود 605  خودرو سواری وجود دارد. اما در ایران با جمعیت حدود 77 میلیون نفر و تولید ناخالص داخلی حدود 400 میلیارد دلاری به ازای هر هزار نفر حد اکثر 146 خودرو سواری وجود دارد.
در واقع ایرانیها با جمعیتی نزدیک به جمعیت کشور ایتالیا، یک پنجم ایتالیاییها تولید می کنند و با این که یک چهارم ایتالیاییها خودرو سواری دارند، حدود 1.6 برابر آنها بنزین مصرف می کنند.

منابع:
مجله برنامه و بودجه شماره 89
انجمن جهانی خودرو
بانک جهانی
اداره اطلاعات مرکزی آمریکا
مرکز مطالعات انرژی آمریکا