این تناقض در سیاستها و منافع آلمان سبب شده است تا برلین به دنبال قطع وابستگی حیاتی خود به گاز روسیه باشد و به همین منظور به دنبال منابع عظیم نفت و گاز ایران است.
اوایل ماه اوت میلادی نیز روزنامه وال استریت ژورنال با انتشار گزارشی از گسترش روابط اقتصادی آلمان و ایران خبر داد و نوشت: ارزیابیهای اتاق بازرگانی آلمان نشان می‌دهد که فرصتهای سرمایه‌گذاری زیادی در ایران وجود دارد و در صورت کاهش بیشتر تحریمها، حجم مبادلات تجاری می‌تواند به سرعت به 13.4 میلیارد دلار در سال برسد.
این گزارش می‌افزاید: ایران چهارمین دارنده ذخایر بزرگ اثبات شده نفت و دومین دارنده ذخایر اثبات شده گاز دنیاست و از لحاظ تولید گاز نیز رتبه سوم را دارد، بنابراین اگر آلمان قصد خرید گاز از کشوری غیر از روسیه را داشته باشد، بدون شک ایران می‌تواند گزینه مناسبی باشد.
گزارش ترامپت با اشاره به رقابت روسیه، چین و اروپا بر سر همکاری با ایران می‌نویسد: روسیه بدون شک تلاش می‌کند تا نفت ایران را به شمال و شرق هدایت کند و مانع از افزایش صادرات این کشور به اروپا شود. در واقع روسیه و چین هر دو علاقه خود به کسب سهمی در صادرات نفتی ایران نشان داده‌اند.
همزمان آلمان و اروپا نیز برای رهایی از وابستگی به روسیه به شدت می‌کوشند تا روابط خود را با ایران و خاورمیانه گسترش دهند.
نظر شما