روسیه در سال ۲۰۱۲، با بروز بحران سوریه به گونه ای محسوس با ایالات متحده و متحدین غربی اش وارد تنش شد که این پدیده با اوج گیری بحران اوکراین رشد چشم افسایی یافت .

در عرصه داخلی ایران نیز، دولت جدیدی بر سر کار آمد. دولتی که از همان روزهای نخست در عرصه بین الملل همه توان خود را معطوف به دیپلماسی فعال و هوشمندانه کرد. با این حال باید این را هم گفت که سیاست نرمش قهرمانانه در عرصه دیگر که مذاکرات هسته ای بود نیز فعال شد، نرمشی که حسن نیت ایران را برای گفتگو با طرفها، به جهانیان نشان داد .

از طرفی دیگر، ایران در بخش اقتصاد، دست به نوسازی اقتصادی زد. هر چند شاید این سخن اکنون ادعا باشد اما نشانه های آن محسوس است. کاهش تورم و افزایش فروش نفت ایران  و ثبات در بازار ارز، نشانه های خوبی برای اثبات این مدعاست.

در این حال بود که ایران، از تهدید روسیه توسط آمریکا و غرب بهره جست و تلاش کرد از محدودیت ایجاد شده به نفع خود و همسایه پنهاورش نفع ببرد.

 از این روی، سفرهای وزیران امور خارجه و نفت ایران به روسیه، بابی شد تا وزیر انرژی روسها دوباره به ایران بیاید. البته در این میان،  باید از تلاش مسئولان دیپلماسی ایران در مسکو هم یادی کرد که به یقین در ارتقای این همکاریها نقش خوبی ایفا کرده است.

 مهدی سنایی نماینده دوره نهم مجلس از نهاوند با تدبیر دستگاه دیپلماسی کشور،  به عنوان سفیر ایران در روسیه عازم آن سرزمین شد.

تا اینجا با آن که روسیه دچار تحریم شد، اما همه چیز به نفع همگرایی منطقه ای پیش رفت زیرا ایران سالها با تحریم روبرو بوده است و دیگر می داند از پس این اقدام غیر قانونی چگونه باید بر آید.

  با این حال، روسها بیش از گذشته تصمیم گرفتند به همسایه جنوبی خود نزدیک شوند. کمیسیونهای اقتصادی مشترک طرفها فعال شد و ایران وزیر نفتش را برای ریاست آن ماموریت داد و این پیامی بود به این مفهوم که برای توسعه مناسبات جدی هستیم البته ما برخی بدقولیهای روسها مانند موضوع  s300 را نیز فراموش نکرده ایم که آن را هم خود ساخته ایم.

جان این سخن که چرا سطح روابط گسترش یافت، در بیان طرف ایرانی پس از امضای چهار سند همکاری یافت شد که گفته شد: روابطی پایدار می ماند که به نفع دو طرف باشد.

علی مروی

رئیس کمیسیون انرژی مجلس نهم