۳۰ شهریور ۱۳۹۳ - ۱۱:۳۲
  • کد خبر: 225164
درسهایی از یک خطا

حل معضلات مربوط به آلودگی هوای کلانشهرها ـ هرچند که تنها با موضوع بنزین خودروها حل نمی شود، اما به هر ترتیب با تدبیر و هوشمندی مسئولان می تواند روند بهبود را در پیش گیرد.

در این یادداشت به یک روند غلط اجرایی نگاهی گذرا کرده ایم:

ماجرای بنزینهای آلوده اکنون نزد کمتر کسی مبهم مانده است. تقریبا همه می دانند که داستان بنزینها یک انتخاب غلط در لحظه ای دشوار بوده است. در شرائط اضطراری، برخی برای حل یک معضل، دم دستی ترین راه حل را برگزیدند و این گونه، سلامت مردم را به مخاطره انداختند.
اکنون که در سایه هوشمندی دولت تدبیر و امید این مسئله به بهترین نحو ممکن حل شده است و هوای به نسبت پاک کلانشهرها گواهی بر این مدعاست که تصمیم قبلی تصمیمی عجولانه بوده است می توان با حوصله بیشتر، فارغ از نگاههای سیاسی و سیاست زده به مسئله نگاه کرد.
واقعیت آن است که در مسئله کمک گرفتن از پتروشیمی ها برای تولید سوخت خودروها، از مطالعات جدی خودداری شد. نخستین و دم دستی ترین راه حل برگزیده شد و کسی نپرسید که این تصمیم بر سلامت مردم چه تاثیری دارد.
این تصمیم همچنین به روند تولید پتروشیمی ها هم آسیب زد. زیرا تولید ریفورمیت حلقه واسط و میانی در تولیدات آنها بود و کاری که صورت گرفت، مانند آن بود که برای لوله کشی جایی را بکنیم و بعد به دلیل نبود لوله بی آن که چیزی در این گودال بگذاریم، روی آن را بپوشانیم.
توقع درست مردم از دولت نیز به همین باز می گردد که آنها پیش و بیش از هر چیز از دولت توقع دارند به اصطلاح روی سرآنها سلمانی نشود! کارها را بدون آزمون و خطا و با سنجش درست همه ابعاد آن به سامان برساند، نه این که منار را بدزدد، بی آن که گودالش را کنده باشد.
 آنها که انیمیشن پت و مت را دیده اند می دانند که آنها هم همیشه دم دستی ترین راه حل را برای مسائل انتخاب می کردند. اگر قرار بود چیزی را جابجا کنند، آن را خراب و گاهی نابود می کردند. ممکن بود در مواردی حتی کارشان هم به ظاهر انجام شود اما به پشت سر که نگاه می کردی با انبوهی از ابزار و آلات روبرو بودی که این سوی و آن سوی پخش و پلا شده بود و آسیب کار توام با بی فکری آنها به مراتب بیشتر از خیر کارشان بود، حتی اگر نیت آنها را سالم می پنداشتی.
در کارهای اجرایی کشور، یک دولت اهل تفکر پیش و بیش از هرچیز نتایج آن اقدام را می سنجد. در درسهای مدیریت مبحثی هست که شما برای ارزیابی میزان موفقیت خود در پیشبرد یک پروژه، ابعاد آن را مطالعه می کنید. مثلا ابزار موجود و امکانات را می سنجید و با انطباق آن با هدف امکان توفیق خود را ارزیابی می کنید و هنگامی که پروژه اجرا شد، اگر برآیند امکانات و ابزار با پیش بینی ها تطبیق داشت، شما می توانید ادعای موفقیت کنید. به این روش، روش پرت می گویند.
در عصر خردورزی دیگر کسی برای برداشتن دیوار از پیش رو، سر خود را به دیوار نمی کوبد بلکه با عقلانیت برای برداشتن دیوار از سر راه برنامه ریزی می کند، چیزی که پت و مت و پت و مت های دیگر آن را درک نمی کنند!

 

حمیدرضا زاهدی

کد خبر 225164

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =