پتروبراس اعلام کرده بود که پیش بینی می کند که در سال 2018 یک پایانه شناور تولید، ذخیره سازی و تخلیه با ظرفیت 100 هزار بشکه در روز و یک شناور دیگر را در سال 2020 میلادی در این منطقه نصب کند. انتظار می رود که پتروبراس ساخت نخستین شناور را در ماه نوامبر به مناقصه بگذارد.

مادیرا تصریح کرد: این اکتشافات به سامانه های مختلف تولیدی نیاز دارد اما تاکنون دو سامانه در نظر گرفته شده است. یک خط لوله گاز نیز در این منطقه ساخته می شود.

به گفته وی، از این خط لوله برای انتقال گاز طبیعی از شناورهای تولید، ذخیره سازی و تخلیه به ساحل استفاده می شود. نفت تولیدی در این شناورها مستقیم در نفتکشها بارگیری می شود.

تعداد زیادی از تحلیلگران به همراه مقامهای ایالت سرگیپ از آن چه که تأخیر در توسعه این ذخیره نام می برند، انتقاد کرده اند. نفت ایالت سرگیپ در مقایسه با ذخایر نزدیک ریودوژانیرو درجه بالاتری دارد اما از نظر فنی در سطح پایین تری قرار دارد. ذخایر نزدیک ریودوژانیرو بخش عمده سرمایه گذاریهای اخیر پتروبراس را به خود اختصاص داده اند اما سالهاست که در برنامه توسعه قرار دارند.

با این حال مادیرا اعلام کرد که پتروبراس همچنان در حال بررسی مقدار نفت و گاز موجود در چاههای منطقه در 300 کیلومتری شمال شرقی سواحل اقیانوس اطلس است که به گفته دولت و مقامهای صنعتی دست کم یک میلیارد بشکه نفت قابل بازیافت دارند. 

این مقدار نفت برای تأمین کل نیاز دو ماه آمریکا، بزرگترین مصرف کننده نفت جهان، کفایت می کند. همچنین برای ساخت بزرگترین حوزه نفتی در برزیل از سال 2007 تاکنون کافی است. برزیل در سال 2007 از کشف ذخایر عظیم ساب سلت در زیر بستر دریا در نزدیکی ریودوژانیرو خبر داد.

مادیرا در ادامه گفت که پتروبراس و شریکش 24 حلقه چاه در حوزه سرگیپ واقع در آبهای عمیق حفاری کرده و توانسته اند در 16 حلقه چاه نفت و گاز کشف کنند.