به گزارش شانا به نقل از ایرنا، روزنامه آمریکایی واشنگتن پست در سرمقاله خود آورده است: سقوط مستمر ارزش قیمت نفت خام در جهان که از ژوئن شاهد کاهش 25 درصدی بوده است آشوبی را در بازارهای مالی به بار آورده است.

اما این پدیده دارای یک لایه نقره ای رنگ برای آمریکاست. اگر سقوط قیمت نفت استمرار داشته باشد مصرف کنندگان آمریکایی نه تنها صاحب یک ثروت بادآورده خواهند شد بلکه هر خانواده می تواند ماهانه 600 دلار در هزینه هایش صرفه جویی کند.

ازسوی دیگر این پدیده، سه کشور روسیه، ایران و ونزوئلا قرار دارند که از قبل ارزان شدن نفت فشار سنگینی را بر روی خود تحمل خواهند کرد.

نکته حایز اهمیت این است که مبنای سیاست های خارجی ضد امریکایی این سه کشور در سال های گذشته عامل افزایش قیمت نفت بوده است.

همه شهامت و قابلیت سه کشور روسیه، ایران و ونزوئلا برای به چالش کشاندن آمریکا و دستور کار دوران پس از 'جنگ سرد' به طور یکنواخت همسو با افزایش قیمت نفت بود که از شروع قرن حاضر شاهد خیزش بوده است.

واشنگتن پست به نقل از مجله اکونومیست می نویسد: بیش از نیمی از بودجه دولتی سه کشور از محل صدور نفت و فرآورده های نفتی حاصل می شود و تمام هزینه های دولت متکی به فروش نفت و قیمت بالای نفت است.

رقم شاخص قیمت نفت برای بودجه روسیه شامل بشکه ای 100 دلار، برای ونزوئلا بشکه ای 120 دلار و برای ایران نیز بشکه ای 140 دلار است.

هفته گذشته قیت شاخص نفت خام 'برنت ' فقط بشکه ای 85 دلار فروخته شد و نفت سنگین ونزوئلا به زیر بشکه ای 80 دلار به فروش رسید.

سقوط قیمت نفت اثرات سوء ناشی از تحریم ها را بر دو کشور ایران و روسیه مضاعف می کند. ایران که در دو سال گذشته 45 درصد از درآمدهای نفتی خود را از دست داده است به دنبال توافق موقت هسته ای صدور نفت خام خود را افزایش داد و رشد اقتصادی به کشور باز گشت.

اماهمه این رشد با سقوط قیمت نفت از بین خواهد رفت.

مهمترین اثر کاهش قیمت نفت، فشاری است که ایران بر روی خود احساس خواهد کرد تا مهلت 24 نوامبر(3 آذر) که پایان ضرب الاجل امضاء توافق هسته ای است با ائتلاف به رهبری آمریکا به توافق درازمدت هسته ای برسد.

در روسیه هم پوتین درگیر یک مداخله نظامی در اوکراین است و وزیر دارایی آن در ماه جاری میلادی هشدار داد که دولت دیگر قادر به تحمل هزینه طرح دفاعی بلندپروازانه 10 ساله نیست، صرف نظر از هزینه های طرح های اجتماعی که دولت وعده داده است.

کرملین به خوبی آگاه است که اوائل دهه 1980 سقوط قیمت نفت منجر به فروپاشی شوروی سابق شد.

مسکو همچنان پی گیر جاه طلبی هایش در اوکراین است و حاکم روسیه امکان دارد بزودی با یک رکود اقتصادی داخلی و شاید هم به تبع آن یک شورش مواجه شود.

ونزوئلا هم پنجشنبه این هفته به عضویت غیر دائم شورای امنیت سازمان ملل در خواهد امد.

کاراکاس این جایگاه را به یمن سیاست پایدار خود در جلب حمایت کشورهای حوزه 'دریای کارائیب و امریکای مرکزی' که نفت ارزان به ایشان عرضه می کند بدست آورده است.

ونزوئلا ستون استوار اقتصاد کوباست و سالانه 10 میلیارد دلار انرژی به این کشور صادر می کند.

سقوط قیمت نفت احیانا در کاراکاس دردآورتر است. دولت هنوز نتوانسته است ارز در اختیار وارد کنندگان دارو و شرکت های بین المللی هواپیمایی قرار دهد. از سویی نشر شایعات در خصوص عدم پرداخت به موقع بدهی های دولت نیز باعث شده است بیمه بدهی های ونزوئلا افزایش یابد.

برای جلوگیری از بروز این وضعیت نیکلاس مادورو باید دست به انجام یک سری اقدامات مشقت بار بزند از جلمه تنزل ارزش واحد پول ملی و قطع پرداخت سوبسید بنزین و برق.

در نتیجه این اقدامات دو کشور کوبا و نیکاراگوآ نیز همچون گذشته شاهد سخاوتمندی های کاراکاس نخواهند بود.

اینطور که به نظر می رسد سقوط قیمت نفت برای چند سال استمرار خواهد داشت و یقینا سود ژئو پولیتیک آن برای امریکا بسیار بیشتر از سودی خواهد بود که به جیب مصرف کنندگان نفت می رود.