به گزارش خبرنگار شانا، مدیر پژوهش و فناوری شرکت ملی گاز ایران صبح امروز (چهارشنبه، 7 آبان ماه) در سمینار بررسی فرصتهای سرمایه گذاری برای کاهش انتشار و مصرف دی اکسیدکربن که در پژوهشگاه صنعت نفت برگزار شد، به تشریح طرحهای شرکت ملی گاز ایران در این حوزه پرداخت و گفت: طرح بررسی کیفی و کمی منابع انتشار آلاینده های هوا و گازهای گلخانه ای در مجتمع گازی پارس جنوبی از جمله این طرحهاست که با بهره گیری از نتایج این طرح، مدلی برای انتشار گازهای گلخانه ای در عسلویه تدوین می شود.

سعید پاک سرشت همچنین ایجاد سیستم گزارش دهی میزان انتشار آلاینده ها در پالایشگاه ها و خطوط انتقال را از دیگر طرحهای این شرکت دانست و افزود: همچنین شرکت ملی گاز ایران، شناسایی نقاط و برآورد میزان نشر دی اکسیدکربن و شناسایی فناوریها را برای کاهش نشر آن در خطوط و تجهیزات روی زمینی انتقال گاز در دستور کار دارد.

وی از طرح دیگری تحت عنوان تدوین استراتژی و برنامه عمل کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در شرکت ملی گاز نام برد و گفت: هم اکنون جمع آوری اطلاعات برای توسعه سیستم انرژی در این زمینه در دست پیگیری است.

او با اشاره به تدوین طرح مدیریت کربن در شرکت ملی گاز ایران ادامه داد: تصویب و اخذ مجوزهای لازم برای اجرای این طرح، حدود 2 سال به طول انجامید.

به گفته او، شرکت ملی گاز ایران 2 پروژه را نیز برای ثبت در مکانیزم توسعه پاک (CDM) دنبال می کند که این پروژه ها در پالایشگاه گاز خانگیران اجرایی می شوند.

رشد 2 برابر انتشار گازهای گلخانه ای جهان در سال 2010

مدیر پژوهش و فناوری شرکت ملی گاز ایران با بیان این که هم اکنون آمریکا در قالب برنامه ای مدون، سهم بخشهای مختلف صنعت گاز خود را در انتشار CO2 مشخص کرده است، گفت: این در حالی است که ما هنوز به این تفکیک سهم در صنعت گاز کشور دسترسی نداریم.

پاک سرشت، بر ضرورت برخورداری کشورها از رژیم حقوقی مشخص و الزام آوری برای اجرای راهکارهای کاهش انتشار دی اکسیدکربن تاکید و تصریح کرد: در سال 2012 و در جریان اجلاس دوحه، چنین رژیم حقوقی ای تدوین شد که قرار است در سال 2015 در اجلاس پاریس نهایی و از سال 2020 اجرایی شود که بر مبنای آن، حداقل وظیفه ایران، تلاش برای کاهش روند فزاینده تولید CO2 خواهد بود.

وی با بیان این که انتشار گازهای گلخانه ای در سال 2010 نسبت به سال 1994 تقریبا 2 برابر شده است، ادامه داد: نرخ رشد انتشار CO2 در سالهای 1994 تا 2000 به طور متوسط 2.5 درصد بوده که این نرخ در فاصله سالهای 2000 تا 2010 به 6 درصد افزایش یافته است.

این مقام مسئول با اشاره به رتبه هفتم ایران از نظر انتشار دی اکسیدکربن در جهان، این روند را نگران کننده توصیف کرد و افزود: اگر همه سیاستهای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای نیز در کشور بکار گرفته شود، میزان انتشار CO2 در سال 2025 در بهترین شرایط با میزان انتشار آن در سال 2010 برابری خواهد کرد.

کاهش درآمدهای نفتی با اجرای تعهدات کاهش انتشار CO2

پاک سرشت به برخی راهکارها برای کنترل انتشار دی اکسید کربن اشاره و خاطرنشان کرد: کاهش سالانه 2 درصدی شدت مصرف انرژی در بخشهای مصرف کننده نهایی، افزایش سهم CNG در حمل و نقل از 2.5 درصد در سال 2007 به 25 درصد در سال 2025، افزایش سهم گاز طبیعی در صنعت از 59 درصد در سال 2007 به 82 درصد در سال 2025، افزایش سهم گاز طبیعی در نیروگاه ها از 73 درصد در سال 2007 به 100 درصد در سال 2025، افزایش بازده نیروگاهی و کاهش تلفات انتقال و توزیع برق، از جمله سناریوهایی است که اجرای آن می تواند به کاهش انتشار CO2 در کشور کمک کند.

وی خاطرنشان کرد: درعین حال این واقعیت را باید بپذیریم که در اثر اجرای تعهدات کاهش انتشار CO2، تقاضای آتی برای سوختهای فسیلی کم می شود و به تبع آن در آمدهای نفتی کشور کاهش می یابد.

سمینار "ضرورتها، راهکارها و فرصتهای سرمایه گذاری برای کاهش انتشار و مصرف گاز دی اکسیدکربن" امروز (چهارشنبه، 7 آبان ماه) با محورهای اهمیت حوزه مدیریت کربن و فرصتها و تهدیدهای این حوزه برای وزارت نفت، ضرورت بحث تزریق دی اکسیدکربن در مخازن نفتی، فرصتهای سرمایه گذاری برای استفاده بهینه از این گاز و ارائه دستاوردهای پروژه های پژوهشی جمع آوری گاز دی اکسیدکربن و اعلام راهکارهای کاهش مصرف آن با حضور نمایندگانی از حوزه های نفت، گاز، پتروشیمی، محیط زیست و سرمایه گذاران بخش خصوصی در سالن همایشهای بین المللی پژوهشگاه صنعت نفت برگزار شد.