این پدیده که در سالهای اخیر در نتیجه بداخلاقیهای سیاسی و تن ندادن به مناسبات مالوف و مرسوم سیاسی در هر گوشه جهان، به نحو ناشایستی در حال اوج گرفتن است، متاسفانه بیشتر از سوی جریانهایی دامن زده می شود، که مدعی حفظ و حراست از ارزشها هستند.

این رویه گاه چنان پیش می رود که حرفهای مقامات ایرانی به نفع جریانهای مخالف و گاه دشمنان تحریف می شود. از جمله آخرین دستاوردهای این عزیزان را می توان در بازتاب اخیر سخنان وزیر نفت در حاشیه همایش پنجاه سالگی صنعت پتروشیمی دید که متاسفانه با آن که وزیر نفت در پاسخ به پرسش جهت دار یکی از خبرنگاران که می پرسد: «اگر قیمت نفت به زیر 25 دلار برسد واکنش ایران چیست؟» تاکید می کند که «پیشگو» نیست. اما می تواند اذعان کند که دولت ایران ظرفیت آن را دارد که در ازای این قیمت نیز کشور را اداره کند.

با کمال تعجب یک خبرگزاری که از محل بودجه های «خاص» ارتزاق می کند و به اصطلاح سر آن به بیت المال مسلمین وصل است، با تحریف سخنان وزیر، می نویسد که وزیر نفت پیش بینی کرده که با نفت زیر 25 دلار هم کشور اداره می شود.« اگر قیمت نفت تا 25 دلار هم کاهش پیدا کند، مشکلی صنعت نفت را تهدید نمی‌کند.» با تحریف این سخن وزیر نفت از سوی یک رسانه خاص، رسانه های بیگانه نیز بر اساس آن و در فاصله کوتاهی آن را بازتاب داده و مدعی شدند ایران نسبت به کاهش قیمت نفت بی تفاوت است. همین موضوع کافی بود تا بازار نفت شاهد کاهش قیمتها باشد.

هدف از تحریف سخنان وزیر نفت در این خبرگزاری روشن است و متخصصان مبارزه با جنگ نرم خود به نرمی مشغول جنگ نرم با دولت هستند، اما این که در میدان مبارزه دشمن حاضر شویم و به قول معروف مدام توپ را به حریف پاس دهیم، با هیچ متر و معیار و منطقی جور در نمی آید.

حضرات توجه داشته باشند که منافع ملی جایگاهی هماره رفیعتر از چالشهای مرسوم سیاسی دارد و نباید این منافع را در قربانگاه رقابتهای سیاسی زیر پای دشمنان ذبح کرد!  

البته این قابل کتمان نیست که وزیر نفت در کارنامه 24 سال وزارتش در سمتهای گوناگون، تجربه مدیریت نفت 6  دلاری را نیز در سال 1377 و دوره نخست تصدی وزارت نفت داشته است و در آن دوران نیز با وجود مشکلات فراوان، توانست با تدبیر و رفتاری عقلانی و مبتنی بر حفظ منافع ملی در مدت کوتاهی با همراه کردن سایر اعضای اوپک و در پیش گرفتن سیاست «همگرایی» روند نزولی قیمت نفت را به روندی صعودی بدل کند. امروز نیز دولتمردان با آگاهی از شرایط موجود و با استفاده از همه ظرفیتهای کشور بدنبال عبور دادن کشور از وضع دشوار کنونی هستند. اکنون همه در یک کشتی نشسته ایم و در این میان شایسته است که تمامی فعالان و جناحهای سیاسی کشور با اولویت دادن منافع ملی به منافع بخشی، در این مبارزه و تلاش ملی با دولت همراه شوند تا از طوفان بگذریم که این به صواب نزدیکتر و عین تقواست.

حمیدرضا زاهدی ـ جعفر پورفرجودی