به گزارش خبرنگار شانا، افزایش کارایی انرژی در 500 هزار موتورخانه مسکونی و 100 هزار موتورخانه اداری کشور از طرحهای بند «ق» تبصره 2 قانون بودجه سال 93 کل کشور به منظور اجرای طرحهای بهینه سازی، کاهش گازهای گلخانه ای و مصرف انرژی در بخشهای مختلف است.
هدف از این طرح، کاهش مصرف گاز طبیعی حداقل به میزان 9.85 و حداکثر 13.16 میلیون متر مکعب در روز با اجرای راهکارهای بهینه سازی مصرف سوخت در سامانه گرمایش مرکزی 500 هزار ساختمان مسکونی و 100 هزار ساختمان تجاری- اداری در مدت چهار سال، فرهنگ سازی عمومی و تغییر رفتار مصرف کنندگان برای بهبود بازدهی سیستم حرارت مرکزی ساختمانهاست.
حجم کل سرمایه گذاری مورد نیاز این طرح، 2 میلیارد و 4 میلیون و 850 هزار دلار با مدت اجرای 6.5 سال و بازپرداخت به سرمایه گذار به ازای هر واحد از اجرای طرح، سه هزار و 341.41 دلار است.
اجرای این طرح، سالانه سه میلیارد و 733 میلیون و 700 هزار مترمکعب صرفه جویی در انرژی، هفت میلیون و 86 هزار تن کاهش دی اکسید کربن و 80 میلیون و 470 هزار دلار نیز صرفه جویی در هزینه های اجتماعی از کاهش انتشار کربن دارد.
از مزایای اجرای این طرح در طول عمر مفید آن که 10 سال است، می توان به 37 میلیارد و 337 میلیون مترمکعب انرژی صرفه جویی شده، کاهش 70 میلیون و 860 هزار تن دی اکسید کربن و 804 میلیون و 670 هزار دلار صرفه جویی در هزینه های اجتماعی از کاهش انتشار کربن اشاره کرد.
به ازای هر مترمکعب گازطبیعی صرفه جویی شده در هر واحد مشمول طرح نسبت به میانگین مصرف 2 سال پیش همان واحد در دوره های متناظر با رعایت ملاحظات آب و هوایی (منظور کردن سرما و گرمای خارج از عرف نسبت به شرایط 2 سال گذشته)، مبلغ حداکثر 4500 ریال به مدت حداکثر 33 ماه برای موتورخانه های ساختمان مسکونی و به مدت حداکثر 22 ماه برای موتورخانه های ساختمانهای تجاری اداری به شرکتهای سرمایه گذار مجری پرداخت می شود.
شرکت ملی نفت ایران مکلف است هزینه های مربوط به نظارت، کنترل و پایش این طرح را از محل سایر منابع خود تأمین کند و همچنین منابع حاصل از صرفه جویی گاز از اجرای این طرح را محاسبه و مبالغ بازپرداخت سرمایه گذار را هر ماهه به خزانه داری کل کشور و معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهوری اعلام کند.
همه تجهیزات مورد استفاده در اجرای طرح باید براساس فهرست تأمین کنندگان تجهیزات معتبر مورد تأیید وزارت نفت باشد و گواهی بازرسی فنی و شخص ثالث باید از مراجع معتبر داخلی و بین المللی برای تجهیزات یاد شده گرفته شود.
تعهدهای موضوع این طرح، متناسب با پیشرفت فیزیکی اجرای طرح، با اعلام شرکت ملی گاز ایران و تأیید وزارت نفت، در سررسیدها از سوی شرکت ملی نفت ایران، از محل منابع ناشی از سوخت صرفه جویی شده در سقفهای مقرر به حساب شرکت ملی گاز ایران واریز و از آن محل در وجه شرکتهای سرمایه گذار مجری طرح پرداخت می شود.
به گزارش شانا، براساس بند "ق" تبصره ٢ بودجه ١٣٩٣، حدود ٣٠ میلیارد دلار به ١٢ طرح بهینه سازی مصرف سوخت اختصاص یافت.
نظر شما