به گزارش شانا، میدان گازی پارس جنوبی بزرگترین منبع گازی جهان است که بر روی خط مرزی مشترک ایران و قطر در خلیج فارس قرار دارد و یکی از اصلی‌ترین منابع انرژی ایران به شمار می‌رود. مساحت این میدان ٩٧٠٠ کیلومتر مربع است که سهم متعلق به ایران ٣٧٠٠ کیلومتر مربع وسعت دارد.
ذخیره گاز این بخش از میدان ١٤,٢ تریلیون مترمکعب گاز به همراه ١٩ میلیارد بشکه میعانات گازی است که ٨ درصد از کل گاز دنیا و ٤٧ درصد از ذخایر گاز کشور را شامل می‌شود.
پارس جنوبی به عنوان بزرگترین میدان گازی جهان، ٤٠ تریلیون مترمکعب گاز طبیعی ( ٢١ درصد از کل گاز دنیا) و حدود ۵۰ میلیارد بشکه میعانات گازی در خود ذخیره کرده است.
در حال حاضر قطر، معادل ١٦ فاز پارس جنوبی را به مرحله تولید رسانده و چیزی در حدود ٢ برابر ایران (٦٥٠ میلیون مترمکعب در روز) از این میدان مشترک تولید می کند.
از ابتدای بهره برداری از میدان گازی پارس جنوبی تا شهریورماه سال ١٣٩٣ ایران بیش از ٦٩٦ هزار و ٦٠٢ میلیون مترمکعب گاز از این میدان برداشت کرده که از این میزان ١٠٢ هزار و ٣٦٩ میلیون مترمکعب آن مربوط به سال گذشته بوده است.
برآوردها حاکی از آن است که ایران بابت هر روز تاخیر در بهره‌برداری از فازهای پارس جنوبی ۱۰۰ میلیون دلار زیان می بیند و برای تحقق اهداف توسعه‌ای در پارس جنوبی ایران باید ماهانه یک میلیارد دلار تامین مالی و هزینه کند.
اما این کل ماجرا نیست!.
با توجه به این که ظرفیت تولید هر فاز پارس جنوبی معادل 25 میلیون مترمکعب در روز است، در صورت بهره برداری از هرکدام از فازهای در حال توسعه و توزیع گاز تولیدشده در داخل، چیزی بالغ بر 25 میلیون لیتر فراورده نفتی از چرخه توزیع خارج می شود.
خارج شدن فراورده های نفتی مانند گازوییل از چرخه توزیع داخلی نه تنها می تواند بازارهای صادراتی جدید را در پیش روی صنعت نفت ایران قرار دهد، بلکه با توجه به وجود زیرساختهای لازم برای صادرات فراورده و توجه به فشار تحریمها که توسعه تجارت گاز ایران را با موانع متعدد روبرو کرده است می توان به کسب درآمدهای ارزی در این بخش امیدوارتر بود.
در واقع روی خط آمدن هر فاز پارس جنوبی مساوی است با آزاد شدن 25 میلیون لیتر فراورده نفتی و کسب درآمد ارزی سالانه بالغ بر 4.5 میلیارد دلاری (با فرض قیمت 50 سنت فعلی برای هر لیتر فراورده) از محل صادرات فراورده به روش FOB.
از سوی دیگر خارج شدن فراورده های نفتی مانند گازوییل از چرخه توزیع داخلی و جایگزینی آن با گاز دارای تاثیرات بسیار مهم زیست محیطی است که در حال حاضر نه تنها هوای بسیاری از شهرهای کشور را تحت تاثیر خود قرار داده بلکه یکی از عوامل اصلی تغییرات آب و هوایی و گرمایش زمین است. تغییراتی که عمده تاثیرات آن را در گرمترشدن هوای ایران و خشکسالیهای اخیر می بینیم و نیازی به اثبات آن نیست.
هم‌اکنون ٧٢ درصد گاز مصرفی کشور از میدان گازی پارس جنوبی تولید می‌ شود و قرار بر این است که تا پایان سال ١٠٠ میلیون مترمکعب گاز دیگر به ظرفیت 300 میلیون مترمکعبی فعلی تولید پارس جنوبی افزوده شود.
در مجموع، راه اندازی فازهای جدید پارس جنوبی تا چهارسال آینده علاوه بر پوشش ١٠٠ درصدی شبکه داخلی کشور، امکان صادرات روزانه ٢٠٠ میلیون مترمکعب گاز را نیز فراهم می کند.
در این حال ایران علاوه بر تاثیر گذاری در بازارهای گاز جهان به وزنه ای موثر در صادرات فراورده های نفتی بدل خواهد شد.
ناگفته پیداست که دست یافتن به چشم انداز ترسیم شده در این گزارش تنها در صورتی ممکن است که تحریمهای بین المللی بار سنگین خود را از روی صنعت نفت ایران بردارند و کشورهای طرف قرارداد با ایران با امنیت خاطر بیشتر وارد مبادلات تجاری با این کشور بشوند.