اکنون مهمترین آورده توافق هسته ای با 1 + 5 برای اقتصاد تحریم زده ایران، همین چرخش هماهنگ سانتریفیوژها و چرخ اقتصادی کشور است. در واقع نتیجه عینی و اثر وضعی توافق هسته ای اخیر زمینه سازی برای رونق اقتصادی در کشور است. امنیت هرچند مثل یک کالا قابل لمس نیست اما مانند هوا در همه جا جاری است و همه آن را احساس و حتی محاسبه می کنند. امروز و پس از توافق هسته ای نسیم نشاط انگیز امنیت بر اقتصاد ایران وزیدن گرفته است و تداوم آن، ایران را در منطقه بحران زده خاورمیانه به جزیره ثبات و آرامش اقتصادی بدل ساخته و در نقشه ریسک کشورها، از منطقه قرمز به منطقه سبز رنگ می رساند.

حالا همه در تکاپوی ساخت و ساز و توسعه در سایه این آرامش هستند. اکنون وزارت نفت به عنوان بال دیگر دستگاه دیپلماسی کشور، حرکتی را که از دو سال پیش آغاز کرده، شتاب بخشیده است. وزیر نفت هفته آینده میزبان هیئت 60 نفره عالیرتبه آلمانیها برای گسترش همکاریها با ایران است. شرکتها و کشورهای دیگری هم در صف انتظار ورود به ایران هستند و مذاکرات خود را از ماهها قبل آغاز کرده اند که در آینده خبرهای بیشتری از آن خواهیم شنید.

بیژن زنگنه روز گذشته و پس از امضای توافق هسته ای ایران با ٦ قدرت جهانی نیز گفته بود:« آمادگی برای افزایش صادرات، نخستین قدم بعد از توافق ایران و ١+٥ است.»  پیام روشن وزیر نفت را مخاطبان اصلی اش در اوپک در طول 2 سال گذشته بارها شنیده اند و این بار رساتر از همیشه. وزارت نفت در طول دو سالی که از آغاز فعالیت دولت یازدهم می گذرد، تلاش بسیاری انجام داده تا باوجود تحریمهای بین المللی، سهم بیشتری از بازار جهانی نفت را در اختیار بگیرد.

وزارت نفت نیز برای همین منظور و با ابزار دیپلماسی سعی کرده است تا با جلب همکاری اعضای اوپک در این راستا گام بردارد. مهمترین ثمره افزایش تولید نفت در کنار بهبود درآمدهای ارزی کشور، رونق دادن به صنایع مرتبط با آن است. ارتباطی که تقریبا همه شاخه های صنعتی کشور به نوعی با آن پیوند دارند و از آن بهره مند می شوند. نفت و گاز به عنوان حاملهای مهم انرژی، ضمن این که از عوامل تولید به شمار می روند، به عنوان سرمایه، نقدینگی، ثروت،‌ فرصت و فراهم آورنده زمینه های انتقال و شناخت فناوری برتر نیز تلقی می شوند. نفت وگاز،‌ سرمایه‌، ثروت و نقدینگی است،‌ زیرا سرمایه مورد نیاز،‌ اعتبارات و بودجه ضروری بخشهای دیگر اقتصاد از جمله صنعت و کشاورزی، با تکیه بر درآمدهای ارزی این بخش عظیم اقتصادی تامین می شود و هر گونه چالش در اعتبار این بخش، در حقیقت چالشی ژرف فراروی حرکتهای عمومی اقتصادی و تامین نیازهای اساسی و حتی امنیتی – سیاسی کشور به شمار می رود.

نفت باید به عنوان یک فرصت ملی به سرمایه ای مولد بدل شود تا از این رهگذر، هم به ارزشهای افزوده بیشتری دست یابیم و هم به رشد اقتصادی و «توان ملی» بالاتری نایل شویم. همه اینها، مرهون تلاشهای شبانه روزی تیم مذاکره کننده هسته ای برای حل و فصل مناقشه هسته ای غرب با ایران است و اگر اینگونه شود، متن توافق هسته ای به اندازه متن قانون ملی شدن نفت در آیندگان احساس غرور ایجاد می کند. «به نام سعادت ملت ایران و به منظور کمک به تأمین صلح جهانی، امضاکنندگان زیر پیشنهاد می نماییم صنعت نفت در مناطق کشور بدون استثناء ملی اعلام شود، یعنی عملیات اکتشاف، استخراج و بهره برداری در دست ملت ایران قرار گیرد».

جعفر پورفرجودی