منطق اقتصاد ژاپن، منطق کار و تلاش است. آنها با اتکا به این منطق تاکنون بحرانهای زیادی را پشت سر گذاشته اند و موفق شده اند خود را از ویرانه های جنگ دوم جهانسوز و حوادث تلخ و شوم هیروشیما و ناکازاکی بربکشند و دوباره به بالاترین سطح رشد و توسعه دست یابند. منطق ژاپنی، پرهیز از اشرافیگری در دنیای سرمایه داری معاصر است. مدیران آنها به گونه ای خاص زندگی می کنند و در تعامل با جهان اسکلت یک امپراتوری سختگیر را کنار انداخته اند تا چالاکی و نرمای انعطاف پذیر یک اقتصاد رو به رشد را تجربه کنند.
به همین دلیل ساده هم بوده است که اقتصاد آنها از پس دشوارترین مراحل پس از جنگ با ویرانیهایی که همه از آن باخبرند، برآمده و خود را در هیئت یک اقتصاد بزرگ آسیایی به جهانیان ثابت کرده اند.
از طرح مارشال تا به امروز نزدیک به هفتادسال می گذرد. کشوری که روزگاری برای گذران روزمره خود نیازمند کمک بود تا بتواند از عهده تامین معاش شهروندان جنگ زده خود برآید، با تدبیر و پرهیز از پلشتیهای دیپلماتیک و سیاسی در عرصه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی جایگاهی رفیع یافته است و با بهره گیری از کانال سترگ تمدنی جاده ابریشم بار دیگر راه همکاری و همراهی را با آسیا گشوده است.
حضور نمایندگان بیش از 20 غول صنعتی ژاپن در تهران، از این منظر که رابطه ایران و ژاپن هرگز به زشتی و کژی تمایل نداشته است و دو تمدن دیرپای آسیایی همواره با احترام به یکدیگر نگریسته اند، سرفصل نوینی را در روابط دوکشور رقم می زند.
ایران، شریکی مطمئن برای غولهای صنعتی ژاپن، تاکنون در عرصه های فولادسازی، پتروشیمی و... همواره استواری خود را به ژاپنیها نشان داده است و از آن سو ژاپنیها هم نگاه سالمتری را نسبت به رقیبان صنعتی خویش درمورد ایران روا داشته اند و همین، مبنای استحکام و استواری روابط دوکشور بوده است.
واقعی بودن سطح توقعات دو کشور از یکدیگر در بازارمکاره اقتصاد جهانی راه همکاریهای گسترده تری را به روی دوکشور هموار می کند.
تعامل هیئت ژاپنی با مقامهای ایرانی هم نشان از هدفمندبودن همکاریهای دوکشور دارد. ایران برخلاف سالهای پیشاتحریم، دارای توان فنی و اقتصادی مستحکمی است. بسیاری از امور توسعه ای خودرا، در صنایع مادر و انرژی، خود انجام می دهد و در همکاریهای اقتصادی، اعلام کرده است که نمی خواهد به عنوان بازار کالاهای مصرفی شناخته شود. ژاپنیها هم ظاهرا با درک این واقعیت است که با سران بزرگترین شرکتها و کمپانیهای خود به جانب ایران آمده اند. ژاپنیها در زمینه مصرف انرژی بازاری بالقوه برای ال ان جی هستند و ایران کلید انرژی آسیاست.
همکاریهای دوکشور می تواند دروازه های جدیدی از همکاری و مشارکت را در آینده بگشاید؛ دروازه ای که کلید آن، تدبیر و امید است.

حمیدرضا زاهدی