به گزارش گروه تلکس شانا به نقل از عصر کیمیاگری، اگر صاحب نظران و کارشناسان، شناختی که امروز از محمود احمدی نژاد دارند، در همان سال 1384 که وی با هاله نورش به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری ظاهر شد ، داشتند ، می فهمیدند که وقتی شعار «پول نفت را سر سفره مردم می آوریم» سر داده می شود، معنی اش این است که کار «صندوق ذخیره ارزی» تمام است و دیگر نباید به این صندوق امید داشت! اما آن روزها احمدی نژاد چندان شناخته شده نبود؛ او فقط یک سال و نیم شهردار تهران بود که در آن پست توانسته بود خدماتی بزرگی چون پخش آش در خیابانهای تهران، پروژه عظیم «پله برقی برای پل عابر پیاده سه راه تهرانپارس» و پروژه ابتکاری «تبدیل چراغ قرمز میدان توحید به دوربرگردان» را اجرا کند و شناخت عموم کارشناسان از او در همین حد بود ، اما وقتی با این توشه پربار و کمک ابر و باد و مه و خورشید و چرخ و فلک، سکان هدایت قوه مجریه کشور را در دست گرفت، کارشناسان فهمیدند که او با هاله نورش چنان توانی دارد که هیچ پل و تپه ای را در کشور خالی از برکات خود نمی گذارد ، چه برسد به صندوق ذخیره ارزی که گذرگاه اصلی دولت پاکدست او بود!
صندوق ذخیره ارزی در زمان دولت آقای «ممنوع الذکر نام» با فروش نفت نه دلاری پر شده بود ولی یک سال که از دولت احمدی نژاد گذشت صدای نمایندگان منتقد مجلس درآمد که دولت کلا رودربایستی را در استفاده از صندوق ذخیره ارزی کنار گذاشته است! یک سال بعد، در سال 86 قیمت نفت از مرز 60 دلار گذشت ولی دولت به جای برداشت 16 میلیارد دلار از صندوق ذخیره ارزی توانست 34 میلیارد دلار از این صندوق بردارد و البته کسی هم چیزی نگفت، چون هنوز احمدی نژاد نورچشمی بود و هاله نورش روشن! قیمت نفت همین طور بالا و بالاتر می رفت اما عجیب این بود که بین افزایش قیمت نفت و خالی شدن صندوق ذخیره ارزی نسبت مستقیم برقرار بود! در آبان 1387 حسن روحانی که آن زمان رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک نظام بود از خالی شدن حساب ذخیره ارزی خبر داد و گفت: اگر طبق برنامه عمل می شد موجودی صندوق ذخیره ارزی باید به 150 میلیارد دلار می رسید... دولت احمدی نژاد هم هیچ عکس العملی نشان نداد چون آن زمان عقیده داشت که اصلا صندوق ذخیره ارزی به مرکز تحقیقات استراتژیک ربطی ندارد و همه شان مال دولت است! نهایتا اینکه در سال 90 خیال همه راحت شد . همه با اطمینان خاطر اعلام کردند که صندوق ذخیره ارزی خالی است و کف آن را هم جارو کرده اند تا پاک پاک باشد .
وقتی در مرداد 92 محمود احمدی نژاد دولت را رها کرد و رفت، صندوق ذخیره ارزی هم مثل عمران و صنعت و بقیه چیزها مرده بود و این در حالی بود که پادشاه نیمه زنده وقت عربستان در همان هشت سال که قیمت نفت بالا بود تا جایی که توانسته بود سرمایه گذاریهای بلند مدت برای کشورش انجام داده بود؛ اما شما اصلا غصه نخورید؛ در عوض در آن هشت سال احمدی نژاد توانست هشت بار با اهل و عیال خودش و اعضای دولتش برود نیویورک و در سازمان ملل برای آدمها و صندلی های خالی سخنرانی های مبسوطی بکند. این دستاورد کمی نبود و می ارزید که به ازای آن هشتصد میلیارد دلار فروش نفت ایران بر اثر سوء مدیریت، دود شود و برود آسمان!

محمدحسین روانبخش