به گزارش شانا، باقر پورقاسم در نشست بررسی روند اجرایی طرحهای پژوهشی ازدیاد برداشت از میدانهای منتخب شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب، با بیان این که صنعت همواره نیازمند علم و فناوری است، یادآور شد: بی توجهی به ارتباط واقعی میان صنعت و دانشگاه سبب به وجود آمدن مشکلاتی برای بخشهای تولیدی می شود که برطرف کردن این معضل نیازمند توجه بیشتر به ارتباط ثمر بخش میان این دو نهاد است.

وی همچنین با تاکید به این نکته که استفاده حداکثری از اعتبارات پژوهشی از اهداف مهم شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب است، اظهار کرد: تلاش ما در سال گذشته این بود که نیازهای پژوهشی را با فرآیند منسجم و مشخصی دنبال کنیم و زمان تصویب پروژه ها را به حداقل ممکن برسانیم.

رئیس پژوهش و فناوری مناطق نفتخیز جنوب از جمله مهمترین چالشهای اصلی این طرح را پوشش ندادن همه جوانب انجام کار در قراردادهای امضا شده به دلیل نداشتن آئین نامه مشخص برای تصویب فعالیتهای تعیین شده مانند نقشه راه، پروپوزال، پیشنهاد طرحهای پژوهشی، ابلاغ دستورعملهای جدید وزارتی برای راهبری طرح پس از انجام برخی از اقدامها بر اساس قرارداد، ضرورت اعمال برخی اصلاحات در فرمت پیشنهاد طرحهای پژوهشی بر اساس ملاحظات معاونت پژوهش و فناوری وزارت نفت و مشابه بودن چالشهای میدانی بدلیل ماهیت مشابه مخازن نفتی منتخب دانست.

سالانه 2 میلیارد تومان، هزینه کرد توسعه فناورانه هر میدان منتخب

همچنین در این نشست، ابراهیم طالقاتی، سرپرست مدیریت پژوهش و فناوری شرکت ملی نفت ایران با بیان این که این گردهمایی ها با هدف ارتقای سطح فناوری کارفرمایان برای ازدیاد برداشت از میدانهای اهواز، منصوری گچساران، کوپال، کرنج و بی بی حکیمه برگزار می شود، تصریح کرد: این گونه طرحهای تحقیقاتی همسو با تصمیم وزیر نفت و مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران و با همکاری دانشگاهها و مراکز پژوهشی منتخب برای بهبود روشهای تولید کنونی و افزایش ضریب بازیافت از مخازن هیدروکربوری اجرا می شود.

وی با اشاره به فرآیند تهیه نیازهای پژوهشی اظهار کرد: بر اساس درخواستهای پژوهشی ادارات مختلف و پروپوزالهای دریافت شده از مراکز تحقیقاتی و همچنین اولویت بندی نیاز سازمانهای مختلف، تعدادی از آنها از سوی گروههای تخصصی شرکتهای تابعه جامع سازی شده و به عنوان سبد پژوهشی برای تصویب خواهی به پژوهش شرکت ملی نفت ایران ارسال می شود.

سرپرست مدیریت پژوهش و فناوری شرکت ملی نفت ایران افزود: بر اساس مصوبات ابلاغ شده میزان هزینه کرد هر میدان سالانه 2 میلیارد تومان است که در این میان اجرای طرح پژوهشی مرتبط با ازدیاد برداشت میدان نفتی گچساران از سوی دانشگاه صنعت نفت، میدان کوپال از سوی دانشگاه صنعتی شریف، میدان منصوری از سوی دانشگاه شیراز، میدان کرنج از سوی دانشگاه آزاد و میدان نفتی اهواز از سوی پژوهشگاه صنعت نفت اجرا می شود.

به گزارش روابط عمومی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب، ایجاد زمینه برای بهره مندی شرکتهای تابعه از توان شرکتهای مشاور و نخبگان، پرداخت حق الزحمه برای بازنگری نقشه راه فناورانه میدان به مشاوران پژوهشی و نیز ترغیب مراکز تحقیقاتی به منظور ایجاد شبکه های علمی و تحقیقاتی با هدف تشکیل قطبهای علمی تخصصی در حوزه‌های ازدیاد برداشت از جمله پیشنهاداتی بود که در این جلسه مطرح شد .

همچنین در این نشست مقرر شد، در جلسه های تخصصی بعدی به تفکیک هر دانشگاه و مرکز تحقیقاتی حداقل دو پیشنهاد طرح پژوهشی با کمک طرفین نهایی شده و ظرف دو هفته مشاوران پژوهشی نسبت به تهیه پروپوزال مربوطه و ارسال آن به مناطق نفتخیز جنوب اقدام کنند و در پروپزالهای ارسالی جنبه های فناورانه، شرح خدمات کامل WBS –OBS-CBS و دستاوردهای حاصله بیان شود.

در این جلسه تخصصی پیشنهاد شد، قرارداد حاضر و کتابچه هماهنگی مبادله شده مبنای تصمیمات تا انتهای سال 1394 بوده و بر اساس پیشنهادات دریافتی نسبت به اصلاح مفاد قرارداد (در صورت لزوم) برای سال 1395 اقدام شود و همچنین قرار شد مشاوران پژوهشی ظرف یک هفته نسبت به تشکیل جلسه به منظور چگونگی ایجاد شبکه داخلی و بهره مندی از توان دانشگاهها (بند 3 پیشنهادات) اقدام و نتیجه را به شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب منعکس کنند.

همچنین چالشهای عمومی در نیازهای پژوهشی از قبیل نارسایی در عناوین پیشنهاد طرحهای پژوهشی های ارسالی، تکراری بودن آنها، مشابه بودن چالشهای میدانی به دلیل ماهیت مخازن نفتی و ضرورت بازنگری در فرمت پیشنهاد طرحهای پژوهشی بر اساس  آخرین تصمیمهای گرفته شده از دیگر مباحثی بود که در این نشست از سوی اساتید و کارشناسان مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت.