سعید حافظی در گفتگو با خبرنگار شانا، گفت: نصب نشدن اقامتگاه سکوی فروزان و یا میزان برداشت نفت از میدانهای مشترک این شرکت دلایل روشنی دارد.

وی در خصوص دلایل نصب نشدن اقامتگاه سکوی فروزان گفت: پروژه ساخت این اقامتگاه در سال 87 کلید خورد و در آن زمان، فرض بر این بود که جکت موجود امکان تحمل وزن اقامتگاه جدید را دارد. در عین حال برای صرفه جویی در هزینه ها، از ساخت جکت جدید صرفنظر و مقرر شد اقامتگاه جدید (LQ) پس از ساخت، بر روی همان جکت قدیمی نصب شود.

حافظی ادامه داد: در سال 92، طی جلسات متعددی که با پیمانکار اجرایی طرح برگزار شد، بر انجام تعهدات قراردادی باقیمانده تاکید کردیم و در نهایت در اردیبهشت ماه سال 93، پیمانکار مطابق برنامه زمانبندی اقدام به بارگیری اقامتگاه جدید کرد و به طور موازی، تعمیر و آماده سازی زیرسازه نیز در دستور کار قرار گرفت.

به گفته وی، زمانی که پیمانکار نسبت به برچیدن سازه مسکونی قدیمی اقدام کرد، در حین کار متوجه خوردگی شدید در قسمت زیرین ماژول مسکونی قدیمی شد و از این رو، مدت زمان زیادی برای ترمیم این خوردگی صرف شد؛ همزمان نیز بازرسی فنی شرکت نفت فلات قاره ایران، بازرسی و بررسی سازه زیرآب را جهت احراز قابلیت نصب سکوی مسکونی جدید به وزن تقریبی 900 تن آغاز کرد.

چشم پوشی از نتایج بازرسی فنی، می توانست به فاجعه ای بزرگ ختم شود

حافظی گفت: با توجه به گذشت حدود پنج سال از زمان تقویت سازه زیرآب جکت قدیمی، نتایج گزارش بازرسی فنی شرکت نشان داد علاوه بر آن که همه آندهای سازه زیرآب مصرف شده است و برخی اجزای سازه در طول پنج سال اخیر صدمه دیده اند، روییدنیهای دریایی به میزان 70 تن در روی سازه مشاهده می شود.  

مدیرعامل شرکت نفت فلات قاره ایران با اشاره به این که با استناد به محاسبات انجام شده و گزارش نهایی بازرسی فنی، مشخص شد بر اساس استانداردهای سازه ای جدید که برخی نیز پس از سال 2009 اجرایی شده اند، متاسفانه سازه قدیمی قابلیت نصب و بهره برداری مطمئن اقامتگاه جدید را ندارد، تصریح کرد: به این ترتیب، با بررسیهای بعمل آمده و برای جلوگیری از فاجعه ای که در صورت چشم پوشی از نتایج بازرسی فنی می توانست رخ دهد، نسبت به بررسی سازه های دیگر در دست ساخت دیگر میدانها جهت جایگزینی با جکت قدیمی اقدام شد.

وی به انتخاب مناسبترین سازه موجود برای جایگزینی اشاره کرد و افزود: پس از برآورد هزینه و کسب مجوز لازم از هیئت مدیره شرکت ملی نفت ایران و مشخص شدن پیمانکار، کار اجرایی اعمال تغییرات لازم بر روی جکت کاندیدا شده برای جایگزینی آغاز شد که متعاقب آن با جایگزینی جکت جدید به جای جکت قدیمی طی ماههای آینده، اقامتگاه سکوی فروزان نیز بر روی جکت جدید نصب خواهد شد.

نصب جکت و اقامتگاه جدید فروزان در بهار 95

حافظی در ادامه به تشریح نحوه هزینه کرد شرکت نفت فلات قاره ایران در این پروژه پرداخت و با بیان این که یک جمع و تفریق ساده نشان می دهد طی 2 سال گذشته مبالغ کلان یا غیرشفافی در این پروژه هزینه نشده است، گفت: برای ترمیم و نوسازی سکوی فروزان در بازه زمانی 87 تا مهرماه سال 92، 102 میلیون یورو هزینه شده و پیشرفت پروژه به 55 درصد رسیده است؛ درحالیکه طی دو سال اخیر با صرف 17 میلیون یورو، پیشرفت کار به 75 درصد بالغ شده است. 

وی یادآوری کرد: با وجود این میزان پیشرفت با صرف هزینه حداقلی، عمده تاخیرهای صورت گرفته ناشی از مشکلات در تامین کالا، تزریق منابع مالی، شرایط نامناسب جوی برای کار در دریا، فرسوده بودن ناوگان دریایی شرکت و شرایط ظالمانه تحریم تحمیل شده به کشور بوده است.

این مقام مسئول اعلام کرد: با اقدامات انجام شده، مقدمات انتقال جکت جدید تا پایان سال فراهم شده و به این ترتیب با استعانت از خدای متعال، جکت و اقامتگاه جدید در سه ماه اول سال آینده نصب خواهد شد.

تولید از اغلب میدانهای مشترک در وضع مطلوبی قرار دارد

مدیرعامل شرکت نفت فلات قاره ایران در ادامه، در پاسخ به ابهام درباره میزان برداشت از میدانهای مشترک این شرکت عنوان کرد: در اغلب میدانهای مشترک حوزه فعالیتی شرکت نفت فلات قاره، عملکرد مطلوبی داریم و مطابق با برنامه و پیشگام تر از کشور طرف مقابل عمل می کنیم.

حافظی گفت: به جرات می توان گفت مجموع تولید از میدانهای مشترک شرکت نفت فلات قاره ایران نسبت به 2 سال گذشته، افزایش یافته و این در حالی است که طی این مدت، منابع مالی این شرکت به شدت کاهش یافته، تعداد دکلها از 18 دستگاه به 9 دستگاه رسیده است و علاوه بر این، عواملی مانند قدمت تاسیسات و ماشین آلات و افت طبیعی تولید مخازن نیز موانع دیگری بر سر راه افزایش تولید بوده است.