به گزارش خبرنگار شانا، محمدعلی عمادی بعدازظهر امروز (شنبه 7 آذرماه) در پنل تخصصی "معرفی مدل جدید قراردادهای نفتی از منظر حقوقی و قراردادی" در سخنانی با موضوع "معرفی قراردادهای نفتی از منظر فناوری" به تشریح روشهای انتقال دانش و استفاده از دانش در قراردادهای IPC پرداخت و گفت: شرکتهای دانش بنیان در قالب قراردادهای جدید می توانند بیش از گذشته در تجاری سازی محصولات نقش آفرینی کنند.

وی با اشاره به گسترش تعامل شرکتهای بین المللی با مجموعه های پژوهش و فناوری کشورمان در قالب قراردادهای جدید گفت: انتقال فناوری کار ساده ای نیست و امیدواریم این قراردادها، فرصت مناسبی را نیز برای ارتقای کارکنان شرکت ملی نفت ایران فراهم کند.

عمادی بر لزوم تغییر مسائل مربوط به اطلاعات افزار، مغزافزار و ساختارافزار با توجه به مدلهای تکنولوژی امروز تاکید کرد و افزود: تغییر این مفاهیم، کار بزرگی است و امیدواریم بتوانیم در همکاری با مراکز علمی و تحقیقاتی داخلی و بین المللی به این مهم دست یابیم.

وی با بیان این که ضرورت همکاری بلندمدت کارفرما و پیمانکار و تغییر وضع مخازن ایجاب می کرد قراردادهای نفتی تغییر کند، ادامه داد: بالاترین توان تولید نفت ایران در دهه 70 میلادی بود که در مقطع کوتاهی تولید روزانه نفت به 6 میلیون بشکه رسید . حداقل میزان تولید نفت نیز در مقطعی پس از انقلاب اسلامی بود که بالغ بر 1.5 میلیون بشکه نفت تولید می شد.

عمادی تصریح کرد: حجم تولید گاز نیز با توجه به برنامه های پیش رو در کشور در حال افزایش است و مجموع برنامه های صنعت نفت برای افزایش ظرفیت تولید نفت و گاز ایجاب می کند تمهیدات خاصی برای ارتقای همکاریهای بین المللی و افزایش تولید در قالب قراردادهایی مدون اندیشیده شود.