۸ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۱۳:۵۲
  • کد خبر: 258906
توافقنامه پاریس و تکالیف ما

پایان عمر مصرف گرایی بدون زیان از جمله عوامل اصلی نگران کننده ای بود که کشورهای جهان را پای امضای توافقنامه تغییرات آب و هوایی پاریس کشاند تا همگی در مسیر الزامات تغییرات آب و هوایی قرار گیرند.

ایران از جمله امضاکنندگان این توافقنامه بود و محمد جواد ظریف به نمایندگی از ایران امضای خود را پای این توافق ثبت کرد تا کشورمان نیز متعهد به اهداف مندرج در این توافقنامه شود.

باآن که هیچ مجازاتی برای کشورهایی که از اهدافشان تخطی کنند، تعریف نشده است،توافق پاریس، مقرراتی را برای شفافیت عملکرد کشورها در جهت تشویق دولتها به منظور پایبندی به تعهدهایشان، وضع کرده است.

دانشمندان محیط زیست پیش از این پیش بینی کرده بودند که اگر کشورهای صنعتی تولید گازهای گلخانه ای را که مهمترین محصول صنایع و دلیل اصلی گرم شدن زمین است، کاهش ندهند، دمای کره زمین تا پایان قرن 2 درجه گرمتر خواهد شد که منجر به نابودی ذخایر یخ در قطبها، ایجاد سیلابها و تغییرات آب و هوایی شدید، توفانهای مرگبار و حوادث زیست محیطی بسیاری خواهد شد که سرانجام آن، مهاجرت میلیونها نفر از مناطق ناامن به مناطق امن جهان از نظر زیست محیطی است که مشکلات زیاد اجتماعی، اقتصادی و حتی جنگهای احتمالی را بر کشورها، تحمیل خواهد کرد.

نگاهی به کارنامه چند دهه ایران نشان می دهد که دغدغه های امروز جهانی همواره در اولویت برنامه ریزی کشور قرار داشته، اما بخش تلخ ماجرا آن بوده که این اولویتها کمتر عملی شده است.

قانون 75 ماده ای اصلاح الگوی مصرف انرژی یکی از طولانی ترین و کاملترین قانونهاست که می‌تواند ما را به تعهدات توافقنامه ژنو نزدیک کند.

از سویی اقتصاد کم کربن، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و بهینه سازی مصرف انرژی، کاهش آلودگی هوا، اصلاح الگوی مصرف، افزایش راندمان و ... از جمله مواردی است که در سیاستهای کلی ابلاغی مقام معظم رهبری در حفاظت از منابع طبیعی و همچنین قانون اصلاح الگوی مصرف به آن اشاره شده است.

افزون بر آن، برنامه ششم توسعه نیز هدفگذاری مناسبی در راه تحقق اهداف پاریس است که این برنامه هم فرصت مناسبی است تا بتوانیم برنامه‌ها و اهداف مورد نظر را در این بخش از طریق تصویب قوانین لازم در دستور کار قرار داده و مشکلات کشور را در بخش انرژی کمتر کنیم. براساس این سیاستها شدت مصرف انرژی در کشور باید تا سال ١٤٠٠ به ٥٠ درصد کاهش یابد.

به موارد فوق باید ماده 12 سازمان بهینه سازی مصرف سوخت را هم افزود که می توان آن را در مسیر ترسیم شده در توافقنامه پاریس تلقی کرد. این ماده مواردی چون جایگزینی 17 هزار  اتوبوس شهری فرسوده دیزلی با اتوبوس های گازسوز، برقدار کردن چاه های کشاورزی دیزلی، نوسازی 56 هزار دستگاه کامیون و کشنده فرسوده را در برنامه دارد.

مطابق اعلام سازمان بهینه سازی مصرف سوخت، تاکنون ١٧ میلیارد دلار طرح بهینه سازی انرژی در قالب ماده ١٢، شامل طرح بهینه‌سازی موتورخانه‌ها، تاکسیها، اتوبوسها، کامیونها و چاههای کشاورزی در شورای اقتصاد مصوب شده است.

دولت روحانی که دغدغه مصرف و اصلاح انرژی در دستور کارش بوده اواخر سال گذشته آیین‌نامه اجرایی مواد (٤) و (٧) قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی مصوب هیئت دولت را از سوی معاون اول رئیس جمهوری برای اجرا ابلاغ کرد.

دامنه شمول این آیین‌نامه انواع فناوریهای جدید است که در ایران نخستین بار به اجرا گذاشته می‌شوند و ایجاد یا توسعه آنها منجر به اصلاح الگوی مصرف یا صرفه جویی مصرف انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در کشور خواهد شد،حمایت از این فناوریها براساس اولویتهای تعیین شده توسط وزارتخانه‌های نفت و نیرو و منوط به دارا بودن استعداد تجاری سازی آنها از نظر علمی و فنی است.

به نظر می رسد صرف حضور در این مراسم و امضای ایران کفایت نمی کند و اگر چه این امضا تعهد آور نیست اما همین حضور تکالیف سنگینی برای ایران به همراه دارد.

آینده بهتر برای نسلهای آینده بستگی به رفتار مصرفی ما در این سالها خواهد داشت.

کد خبر 258906

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =