در این میان اجماع کلی روی تاثیر وفور منابع طبیعی بر رشد اقتصادی وجود ندارد، به گونه ای که عده ای از محققین، منابع طبیعی فراوان را مانعی بر سر راه کشورهای دارای چنین منابعی در راستای نیل به رشد اقتصادی بالاتر می دانند در حالی که برخی دیگر معتقدند که منابع طبیعی دراصل برای اقتصاد کشورها مضر نیستند، بلکه نحوۀ استفاده و مدیریت این منابع عاملی مهم در نعمت یا نقمت بودن منابع طبیعی است.
از این رو در مقایسه اثر وفور منابع طبیعی بر رشد اقتصادی کشورهای ایران و نروژ مشخص شد که وجود منابع طبیعی فراوان در ذات خود نه تنها عاملی بازدارنده در مسیر رشد اقتصادی این دو کشور نیست، بلکه حتی اثر وفور منابع طبیعی در هر دو کشور و در دوره های کوتاه و بلند مدت مثبت است.
این موضوع تاکیدی دوباره بر نحوه مدیریت منابع خدادای است تا با استفاده صحیح از درآمدهای حاصل از استخراج و صادرات این منابع، به رشد اقتصادی کشورهای سرشار از منابع طبیعی کمک شود.
همچنین نتایج برآوردها نشان می دهند آزادی اقتصادی، سرمایه انسانی و سرمایه فیزیکی رابطه مثبت با رشد اقتصادی دو کشور ایران و نروژ دارد.
بر این اساس با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که درآمدهای نفتی به خودی خود و به طور مستقیم محرک رشد بوده و می تواند برای اقتصاد کشورهای دارای منابع طبیعی مفید است.
نظر شما