تنها در سال 2010 یک میلیون و 250 هزار نفر در حوادث رانندگی در جهان جان خود را از دست دادند و ایران هم به عنوان یک کشور در حال توسعه جایگاه چشمگیری از نظر ایمنی جاده و آمار تصادفات جادهای در جهان ندارد. این کشور به ازای هر 100 هزار نفر راننده، 92.7 قربانی حوادث رانندگی در سال 2013 داده است. شاید ایجاد جادههای هوشمند راهی باشد که بتوان این تعداد را به شدت کاهش داد یا حتی با صفر رساند و در عین حال مصرف سوخت خودروها را بهتر مدیریت کرد و فکری به حال ترافیک شهرهای بزرگ از جمله تهران کرد.
در سال 2013، کشور ما با ثبت آمار 92.7 قربانی از هر 100 هزار راننده بسیار بهتر از کشورهایی مانند گینه با 9462 کشته در هر 100 هزار راننده وسایل نقلیه در همان سال عمل کرده است. با این حال نمیتوان عملکرد آن را با کشورهایی مانند سوییس، فنلاند اسپانیا و بریتانیا مقایسه کرد که تنها 4 یا 5 نفر کشته از هر 100 هزار راننده در سال 2013 را تجربه کردند.
نقل قولی معروف از مدیر شرکت مایکروسافت، بیل گیتس، در مورد صنعت خودروسازی وجود دارد: اگر شرکت جنرال موتورز به اندازه صنعت رایانه پیشرفت کرده بود الان ما باید خودروهایی میراندیم که با قیمت تنها 25 دلار میتوانستند بیش از هزار مایل با هر گالن بنزین حرکت کنند. این گفته خود نشان از شکاف بسیار زیاد میان رشد صنایع مختلف مانند رایانه و الکترونیک و حمل و نقل در جهان است.
این تصویر در جهان، یا حداقل کشورهای پیشرفته، در حال تغییر است. جادهها در حال پیشرفته تر شدن هستند. آنها دارند هوشمند میشوند. مصرف انرژی در آنها در حال بهینه تر شدن است و حتی در کشورهایی اقدامهایی برای ایجاد جادههایی صورت گرفته که میتوانند انرژی مورد نیاز خود را توسط مکانیزمهایی تأمین کنند و یا حتی به ساختمانهای اطراف هم انرژی رسانی کنند.
اما باید پذیرفت که پیشرفت تکنولوژی با وجود گسترش اینترنت و شبکههای هوش مصنوعی غیر قابل اجتناب است و میتوان گفت کار به جایی رسیده که کشورهای صاحب چنین فناوریهایی برای آسایش و راحتی خود هم که شده در صددند تا این فناوریها را در تمام جهان گسترش دهند.
امروزه صحبت از خودروهایی است که خودشان را هدایت میکنند و به راننده اجازه میدهند که به جای اینکه هر روز مدتی از عمرش را به رانندگی بگذراند با خیال راحت در خودرو بنشیند و تنها با اعلام مقصد به خودرو پس از طی مسافت مشخص خود را در مقصد مورد نظر ببیند.
تا چند سال آینده قطعا توسعه این خودروها گسترش بسیاری خواهد یافت و صرف وقت در هنگام رانندگی به مسئلهای پیش پا افتاده تبدیل خواهد شد. کابین داخل خودروها از حالت فعلی تغییر خواهد کرد و تبدیل به محلی برای انجام امور مختلف روزمره سرنشینان خواهد شد. کسی که در خودرو هست دیگر اصلا به جاده نگاه هم نخواهد کرد که بداند چه خبر است چون احتمالا وقتش را نخواهد داشت و مشغول انجام امور خود خواهد بود. البته ذکر این نکته هم لازم است که این توصیف از مسیرهاییست که به طور روزمره فرد مجبور است آن را طی کند و هیچ علاقهای به دیدن اطراف خود ندارد.
جادههای هوشمند؟
به گزارش ایسنا، کشور هلند قرار است از سال آینده شاهد ظهور جادههای جدید با قابلیت درخشش در زمان تاریکی و ارائه شارژ مورد نیاز برای خودروهای الکتریکی باشد. جادههای هوشمند که از توانایی درخشش در تاریکی شب برخوردار بوده و میتوانند شاخصهای آب و هوایی را در تاریکی به شکل نشانههایی درخشان نمایش دهد،از اواسط سال 2013 در هلند نصب خواهند شد.
به علاوه طرحی نیز ارائه شده که در آن خطوط القای انرژی ویژه خودروهای برقی - طراحی جادههای هوشمند با خطوط شارژ کننده خودروهای الکتریکی- در جادهها در نظر گرفته شده است.
جادههایی برای مدیریت خودروها
اول این که هر خودرو با ورود به جاده در حقیقت وارد مسیری از پیش تعیین شده خواهد شد و دیگر اجازه نخواهد داشت تا حرکت خارج از آنچه در آن جاده و با توجه به شرایط خودروهای دیگر انجام دهد. یعنی چه؟ یعنی دیگر تصادف بی تصادف! یعنی این که اگر شما در چنین جادهای باشید این جاده است که به خودروی شما اجازه نمیدهد فاصله خود را با خودروی روبرو از حد مجاز کمتر کند، اگر خودرویی در جاده به هر دلیل متوقف شود از ابتدای جاده حرکت خودروهای دیگر را طوری تنظیم خواهد کرد که توقف یک خودرو جلوگیری از عبور دیگران را به حداقل برساند و در نهایت رفت و آمد تسهیل شود.
در نهایت هم راننده خودروهایی که در این جادهها حرکت کنند خواهند توانست در نبود خودروهای دیگر به هر سرعتی که میخواهند حرکت کنند و نگران از دست رفتن لذت رانندگی نباشند. مثلا سیستم وقتی بداند که یک خودرو مثلا در فاصله 10 کیلومتری یک پیچ خطرناک است و هیچ خودروی دیگری هم در نزدیکی آن نیست، به آن اتومبیل اجازه خواهد داد تا فاصله مثلا یک کیلومتری آن پیچ به سرعت خود ادامه دهد و وقتی به آن نزدیک شد به طور خودکار سرعت خود را کاهش دهد و به حد ایمن متناسب با آن پیچ برساند.
در واقع صحبت از آن است که سیستم کنترل راهبری خودروها در هر جاده مخصوص شرایط آن جاده تعبیه میشود و هر خودرو با ورود به آن به صورت خودکار وارد آن میشود و از قوانین و شرایط آن پیروی میکند.
از سوی دیگر با ایجاد چنین سیستمهایی میتواند موضوع مصرف سوخت را نیز در خودروها به نحوی مدیریت کرد که مثلا جاده با توجه به ترافیکی که در خود دارد از قبل به رانندگان اعلام کند که مثلا ظرفیت تکمیل است و بهتر است از جادههای جایگزین استفاده شود.
آری، میتوان به روزی امیدوار بود که حوادث رانندگی تنها خاطرهای تلخ در گذشته باشد و دیگر کسی آن را تجربه نکند. میتوان به روزی امیدوار بود که مصرف سوخت خودروها به کمترین میزان برسد و یا حتی جاده ها خود منبعی برای تأمین انرژی باشند.
نظر شما