به گزارش شانا، سال 84 در پایان دولت هشتم که تولید نفت چهار میلیون بشکه بود و همه مجتمع‎های پتروشیمی و پالایشگاه‌ها هم دولتی بودند، صنعت نفت حدود 85 هزار کارمند رسمی و حدود 50 هزار نیروی قراردادی و پیمانکاری داشت. در سال 92 که دولت احمدی نژاد به پایان رسید، تولید نفت 2 میلیون و 700 هزار بشکه (بدون درنظرگرفتن روند نزولی به دلیل تحریم‎ها) شده بود و با وجود آن که مجتمع‎های پتروشیمی و پالایشگاه‌ها خصوصی شده بودند، کارکنان صنعت نفت به 235 هزار نفر رسیده بودند!

این نشان می داد که تصور آقایان از ایجاد شغل فقط استخدام کردن در دولت و سنگین‌تر کردن پیکره فربه و فشل ساختار دولتی است و اصلاً یا نمی‌توانند یا باور ندارند که ایجاد شغل باید در بستری دیگر و با ایجاد تحرک و پویایی اقتصادی محقق شود.

حرف مهندس بیژن زنگنه، وزیر نفت هم این بود که اگر ما به این جمعیت زیادی که به صنعت نفت اضافه کرده‌اند بدون مبنا و یک چارچوب منطقی و اصولی بیفزاییم در پرداخت حقوق و دستمزدهای عادی هم دچار مشکل می شویم.

با این وصف وزیر نفت همچنان به یافتن یک راه‌حل اصولی تاکید می‌کرد. سرانجام با پیگیری، هدایت و حمایت مهندس زنگنه و مذاکرات سخت و طولانی کارشناسی با سازمان امور اداری و استخدامی کشور و همراهی این سازمان، عجالتاً محملی قانونی تعیین و مجوز استخدام دو هزار و 500 نفر صادر شد.

از این تعداد 200 نفر از دانشجویان دانشگاه صنعت نفت، شماری از نیروهای قراردادی و پیمانکاری و تعدادی هم به عنوان سهمیه آزاد از طریق ثبت‌نام در فراخوانی که اعلام خواهد شد و پس از شرکت در آزمون جذب خواهند شد.

با توجه به مقررات حاکم بر صنعت نفت، برای کارکنان قراردادی و پیمانکاری شرایط و امتیازاتی در آزمون منظور خواهد شد، ضمن آن‌که امکان شرکت بانوان محترم نیز، همانند داوطلبان مرد در این آزمون فراهم شده است.