به گزارش شانا، متن جوابیه اداره کل روابط عمومی وزارت نفت در پاسخ به گزارش خبرگزاری فارس با عنوان «آدرس‌های غلط برای پنهان کردن دلیل واقعی رشد شتابان مصرف بنزین/ وزارت نفت در بن‌بست خودساخته گیر افتاد»به شرح زیر است:

اگر اندکی در گزارش فارس تأمل کنیم، دیگر ادله آنها منطقی و باورپذیر به نظر نمی‌آید. گویی تأمین و توزیع مستمر بنزین با کیفیت و استاندارد بالا با وجود افزایش سرانه خودرو، رشد رفاه نسبی مردم و تعدد مسافرت‌های تابستانی به مذاق برخی خوش نیامده و اکنون در به در به دنبال مقصر می‌گردند.

اما به منظور روشن شدن ابهامات ذکر‌شده در گزارش فارس نکاتی را یادآور می‌شویم. نویسنده گزارش در فرازی با نقل ناقص یک جمله می‌گوید: «از دیدگاه مقامات ارشد وزارت نفت، مهم‌ترین دلیل افزایش قابل توجه رشد مصرف بنزین در ماه‌های اخیر، افزایش تولید خودرو و موتورسیکلت است.» این جمله صحیح است اما کامل نیست، زیرا نویسنده با زیرکی، موضوع افزایش ترددها را از سخنان مدیران نفت فاکتور گرفته و بلافاصله با مقایسه آمار تولید خودروها در فاصله سال‌های 1390 تا 95 نتیجه گرفته است با وجود رشد بیش از 2 برابری تعداد خودرو مصرف بنزین کشور در این دوره روندی نزولی داشته است.

نویسنده سپس با مقایسه این موضوع با رشد مصرف بنزین در فاصله سال‌های 93 تاکنون حکم صادر کرده است که «بنابراین لزوماً رشد تولید خودرو در کشور، افزایش نرخ رشد مصرف بنزین را به همراه ندارد».

اما این ندیدن همه واقعیت است. چون نویسنده گزارش فارس فراموش می‌کند که یادآور شود چگونه و چرا در تیرماه 1386 که طرح سهمیه‌بندی بنزین در کشور اجرا شد، مصرف بنزین کشور روند نزولی در پیش گرفت به صورتی که در شهریورماه همان سال و با وجود فصل مسافرت مصرف بنزین بیش از 25 درصد کاهش یافت.

آن دوره مضایق موجود ایجاب می‌کرد که مردم جبر و سختی سهمیه‌بندی را تحمل کنند. از ابتدا هم قرار بود که این طرح به مدت 5 سال یعنی تا سال 91 و تا زمانی که قیمت بنزین در ایران به حدود قیمت فوب خلیج فارس برسد، ادامه یابد، اما پس از آن سال نیز گویی منافع برخی که با سهمیه‌بندی بنزین و ایجاد محدودیت گره خورده بود به قدری هیجان‌انگیز شد که نمی‌خواستند به این شرایط پایان دهند، ولی آیا در شرایط عادی هم باید سهمیه‌بندی را به مردم تحمیل کرد؟!

البته همان‌گونه که بارها از سوی وزارت نفت عنوان و تأکید شده مصرف بهینه سوخت و انرژی و تلاش برای اصلاح الگوی مصرف امری لازم و ضروری است و باید به رفتار و سبک زندگی شهروندان تبدیل شود، اما دلیلی وجود ندارد هنگامی‌که دولت و وزارت نفت توان تأمین بنزین موردنیاز کشور را دارند ـ هرچند سخت ـ مردم در مضیقه سهمیه‌بندی قرار گیرد.

کمتر کسی است که به یاد نیاورد وقتی سهمیه‌بندی بنزین خودروها از 120 لیتر در ابتدای اجرای طرح به تدریج و با افزایش فشار تحریم‌ها به 60 لیتر در ماه کاهش یافت،مردم برای انجام یک سفر در نوروز یا تابستان می‌بایست از ماه‌ها قبل سهمیه خود را پس‌انداز می‌کردند تا بتوانند با خیال آسوده به همراه خانواده به سفر بروند.

اینکه نویسنده یک رسانه بخواهد به آمار افزایش تعداد خودرو در مقابل کاهش مصرف بنزین در دوران سهمیه‌بندی ببالد و آن را بر فرق دولت بکوبد، جای شگفتی دارد. دولتی که همه تلاشش را کرده است تا با راه‌اندازی طرح‌های پالایشی گام‌های عملی به سوی خودکفایی بردارد، دولتی که مردم را از قید و بند سهمیه‌بندی راحت کرده است و از یک سو با حذف ریفرمیت پتروشیمی‌ها از چرخه سوخت مصرفی شهروندان و از سویی دیگر با تأمین بنزین یورو 4 در مقابل سونامی سرطان و امراض صعب‌العلاج، ایستاده و برای سلامت مردم تلاش می‌کند.

بیهوده است اگر بخواهیم از دوران تحریم و سهمیه‌بندی و کمبود به خوشی یاد کنیم.بیهوده است که بخواهیم از تولید و ورود خودروهای جدید و افزایش مسافرت‌ها که علت اصلی افزایش مصرف بنزین در هفته‌های اخیر است غافل شویم و آن را به حذف کارت سوخت و نبود سهمیه‌بندی ربط دهیم.

و در پایان بیهوده است اگر عده‌ای بخواهند به جای همدلی در اجرای طرح‌های ملی و تلاش برای پیشرفت و گسترش رفاه مردم که سبب ایجاد امید و نشاط بیشتر در کشور می‌شود، هر روز از راهی و به رنگی، وارونه نمایی کنند و به دنبال مقصری برای این باژگونه دیدنشان باشند.