روزی که بیژن زنگنه، وزیر نفت به بهارستان رفت تا در جلسه رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی کابینه دوازدهم شرکت کند، به این موضوع اشاره کرد: «کل نیروهای رسمی و قراردادی نفت در سال ۸۴ بالغ بر ۱۲۰ هزار نفر بود که وقتی در سال ۹۲ برگشتم، این تعداد با وجود واگذاری پالایشگاه‌های نفت و مجتمع‌های پتروشیمی به بخش خصوصی، به ۲۲۰ هزار نفر رسیده بود.»
استخدام در سازمان‌های دولتی که آن سازمان را متعهد به پرداخت حقوق، بیمه، سنوات، امتیاز، پاداش، امکانات رفاهی و.... به طور میانگین برای حدود 50 سال خواهد کرد، حالا در نفت آنچنان دچار حاشیه شده که هر روز و هر لحظه، هر کسی از گوشه‌ای سر بلند می‌کند و اعتراضی به شیوه استخدام و نوع آزمون و سهمیه و نحوه جذب وارد می‌داند و در این میان ذهن قاطبه مردم به تنها مسأله‌ای که جلب نمی‌شود، سرمایه‌ای است که در قبال این تعهد از جیب، منابع مالی و سرمایه ملت خرج خواهد شد و اتفاقا اینجاست که اگر نفت در جذب نیروی انسانی حساسیتی به خرج ندهد، باید صدای اعتراضات بلند شود.
اعتراضات دانشجویی دانشکده صنعت نفت که حالا وارد روز هفدهم شده است، در حالی مطرح می‌شود که به گفته مقامات صنعت نفت علی‌رغم این‌که این صنعت در طول سال‌های گذشته در بسیاری از بخش‌های خود با تورم نیروی انسانی مواجه بوده است، تا آنجا که در توان داشته از جمع این فارغ تحصیلان، تعدادی را جذب کرده و در حال حاضر نیز بدون محدودیت ظرفیت برای انجام مراحل جذب، طی فراخوانی که در روزهای گذشته انجام گرفته است، تعداد دیگری از این افراد به مصاحبه دعوت شده‌اند تا در صورت کسب حداقل امتیاز لازم! تکرار می‌شود حداقل امتیاز لازم! در زمره کارکنان رسمی وزارت نفت قرار گیرند، فارغ‌التحصیلانی که اگرچه ادعای نخبگی دارند، به گفته مدیران برگزاری این آزمون از کسب حداقل نمرات در مهارت‌های پیش‌نیاز ورود به این صنعت از جمله تسلط به زبان انگلیسی و کامپیوتر ناتوان بوده و حتی نمره قبولی نیز کسب نکرده‌اند.
واقعیت این است که صنعت نفت کشور بر اساس رسالت و مأموریتی که در سطح منطقه‌ای، جهانی و فراتر از مرزهای داخلی برای رقابت در عرصه انرژی و جذب سرمایه خارجی دارد، مستلزم انتخاب و گزینش دانش‌آموختگان و نخبگانی از سطح دانشگاه‌های تراز اول کشور است تا با استفاده از منابعی که از سرمایه کشور در اختیار این قشر قرار می‌گیرد، دستیابی به اهداف توسعه بخش انرژی کشور را ممکن سازد و در این میان جز نخبه‌گزینی راه دیگری در پیش ندارد... امید که در این راه پرسنگ و دست‌انداز موفق باشد...َ
منبع: روزنامه ثروت
نظر شما