پیش از این نیز همین واکنش‌ها در خصوص استخدام در صنایع گازی را از مسئولان بوشهر دیدهایم. اما آیا مشکلات مردم جوامع پیرامون این صنایع با استخدام بومی حل می‌شود؟
بدون شک شرکت‌های حوزه انرژی نسبت به مناطق پیرامونیشان مسئولند و از آنجا که این شرکت‌ها از یک سو منبع تولید ثروتند و از سوی دیگر منبع آلایندگی محیط زیست به شمار می‌روند دایره ذینفعان بیرونی شان نیز متنوع است و در نتیجه دایره مسئولیت و پاسخگویی شان نیز گسترده است.
این شرکت‌ها صنایع پیچیده و استراتژیکی را هدایت می‌کنند که اولا منبع تولید ثروت برای کل اقتصاد کشور و ثانیا به شدت رقابتی و ثالثا تحت فشار سازمانهای محیط زیستی بین المللیاند و لذا نیازمند به نیروهای متخصصی اند که بتوانند اهداف و نیازهای این صنایع را برآورده سازند. بدیهی است که تربیت و آموزش این نیروها یک فرآیند زمانبر و البته منوط به داشتن توانایی ذهنی برای بدست آوردن دانش فنی است.
از طرفی این صنایع ملی بوده و متعلق به تمام ملت ایران است و همه شهروندانی که توان گذراندن این دوره‌ها و کسب دانش فنی کار در این صنایع دارند طبق قانون اساسی حق کار کردن در آن هم دارند و غیربومی بودن نمی تواند این حق اساسی را از عده ای بستاند. اما این تناقض حق مردم جوامع پیرامونی از یک سو و حق استخدام ملی را چگونه باید بر طرف ساخت؟
نکته مهمی که طی ده‌ها سال کار کردن این صنایع در جهت توانمندی مردم بومی کم و بیش به فراموشی سپرده شده یا کمتر به آن توجه شده است، تمرکز بر مقوله مهم «مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها» به ویژه از سوی مسئولان غیردولتی بومی و بهویژه مردم و سازمانهای مردم نهاد است. این نکته کلیدی است که باید با اتکا بر آن از حقوق مردم بومی در جهت توانمندسازی جوامع پیرامون شرکت‌ها برای شکوفایی و اشتغال بهره برد.
حوزه‌هایی مانند سپردن امور خدماتی و پشتیبانی این شرکت‌ها به جوامع بومی با کمک گرفتن از شرکت‌ها در جهت سرمایه‌گذاری برای راه اندازی کسب و کارهای متنوع، در قالب عمل کردن به مسئولیت اجتماعیشان در قبال جوامع بومی که ذینفعان بیرونی محسوب می‌شوند، بسیار مهمتر از اصرار در به خدمت گرفتن نیروهای بومی است.
با اصرار بر ستاندن سهم «مسئولیت اجتماعی شرکتی» منبع درآمدی ایجاد می‌شود که با آن علاوه بر ایجاد تنوع مشاغل و کسب و کارهای خارج از پالایشگاه‌ها، امنیت شغلی و رونق اقتصادی برای طیف عظیمی از آحاد مردم ایجاد شده و حق داشتن مشاغل تخصصی در صنعت نفت و گاز برای همه جوانان ایرانی به رسمیت شناخته می‌شود که بدون تردید شامل جوانان متخصص استانهای مذکور نیز می‌شود. مزیت دیگر مطالبه سهم مسئولیت اجتماعی شرکتی بالارفتن کیفیت زندگی برای همه شهروندان اعم از بومی و غیربومی است.
پیشنهاد می‌شود امامان محترم جمعه، نمایندگان مجلس و آحاد مردم ساکن این مناطق به جای درخواست و اصرار بر استخدام‌های محدود بومى، سهم جوامع پیرامونی از مسئولیت اجتماعی شرکتیشان را مطالبه کنند تا علاوه بر این که با آن کسب و کارهای متنوع و پایدار در این مناطق راه اندازی کنند، محیط زیست را سالمتر کنند و امکانات رفاهی و کیفیت زندگی را بالا برند.
طبق همه کنوانسیون‌های بین‌المللی که ایران نیز آنها را پذیرفته است وزارت نفت و شرکت‌های متبوعش موظف به عمل به مسئولیت اجتماعی شرکتیشان تحت نظارت مردم خواهند بود و به این ترتیب جوامع بومی از نعمت مجاورت در سطحی وسیع‌تر و پایدارتر بهره مند خواهند شد.
منبع: انرژی امروز
نظر شما