چند احتمال وجود دارد:

 

نخست این‎که دانشجویان و فارغ‎التحصیلان دانشگاه صنعت نفت، هر یک بر آنند تا از این ورطه، مقاصد خاصی را پیش برند؛ دانشجویان اعتراض می‎کنند به این منظور که بتوانند وزارت نفت را وادار کنند بند «اولویت با استخدام دانشجویان دانشگاه صنعت نفت»، مجدد به دفترچه‎های کنکور اضافه  شود و فارغ‎التحصیلان گروه الف هم تلاش می‎کنند از این رهگذر، علاوه بر معافیت از آزمون کتبی، از مصاحبه و دیگر مراحل استخدامی هم معاف شوند و انتظار دارند وزارت نفت بر خلاف رویه‎ای که طی سال های سال بر آن حاکم بوده است، این افراد را از مراحل مصاحبه، گزینش و طب صنعتی معاف و یکراست استخدام کند؛ همانگونه که در بیانیه‎ای نیز بر این خواسته تاکید کرده‎اند!

 

در پاسخ باید گفت، طبیعی است امروز با وجود توسعه ظرفیت‎های علمی در رشته‎های مورد نیاز صنعت نفت در کشور، دیگر امکان بسنده کردن به استخدام فارغ‎التحصیلان دانشگاه صنعت نفت وجود ندارد و حتی اگر چنین رویه‎ای امکانپذیر باشد، منطقی، منصفانه و همسو با منافع ملی نیست. از سوی دیگر، روشن است حذف مصاحبه از فرایند جذب فارغ‎التحصیلان گروه الف هم ممکن نیست؛ این مرحله، بخشی از مقررات حاکم بر فرایند استخدام در کشور و صنعت نفت و قاعدتا فرایندی الزامی و غیرقابل اجتناب است. ضمن این‎که دور از شان فارغ‎التحصیلان گروه الف و دیگر فارغ‎التحصیلان برتر دانشگاه‎هاست که در برابر مصاحبه‎ای که به مواردی معمول مانند اطلاعات عمومی و دانش کامپیوتر و مهارت زبان انگلیسی می‎پردازد، مقاومت کنند. اگر دلایل اعتراض‎ این روزهای فارغ‎التحصیلان دانشگاه صنعت نفت، واهمه از مصاحبه باشد، باید از این واهمه‎شان ترسید! 

 

احتمال دوم می‎تواند این باشد که تجمع‎کنندگان، بنیان برگزاری آزمون استخدامی را نشانه رفته‎اند تا آزمون استخدامی نفت را به طور کامل لغو کنند که در این صورت این سئوال مطرح است: دانشگاه صنعت نفتی‎ها از لغو کامل برگزاری آزمون استخدامی چه بهره‎ای می‎برند؟ مقاومت در برابر فرایندی که شاید می توانست به جذب تعدادی از کارکنان قراردادی و پیمانکار صنعت نفت و یا به جذب گروهی از نخبگان دانشگاهی در این صنعت منتهی شود، برای دانشجویان و فارغ‎التحصیلان دانشگاه صنعت نفت چه منفعتی دارد؟ اصلا مگر با لغو آزمون، امکان جذب تعداد بیشتری از فارغ‎التحصیلان دانشگاه صنعت نفت قرار است فراهم شود؟ وزارت نفت مصاحبه با همه فارغ‎التحصیلان گروه الف دانشگاه صنعت نفت را در دستور کار قرار داده؛ به این ترتیب فارغ‎التحصیل گروه الفی از این دانشگاه باقی نمانده که استخدامش منوط به استخدام نشدن نخبگان یا کارکنان مجرب و باسابقه نفتی باشد. پس اعتراض به برگزاری آزمون استخدامی برای چه بود؟

 

ابهام در چرایی این تجمعات وقتی پررنگ‎تر می‎شود که تجمع‎کنندگان حتی حاضر نمی‎شوند دعوت وزارت نفت را برای گفت‎وگو و مذاکره درباره مطالباتشان بپذیرند! این یعنی تاکید بر تجمع؛ آن‎هم با تکیه بر شعارهایی که مسئولان وزارت نفت را به خیانت متهم می‎کند!

 

فارغ از این‎که هنوز پاسخ روشنی در این باره وجود ندارد و با مشاهدات فعلی، نمی‎توان دلایل متقنی برای این‎گونه کنش‎های اعتراضی پیدا کرد، اما به یاد داشته باشیم هرگونه تلاشی که با شایسته‎سالاری در تعارض باشد، چه با منشا دولتی چه مردمی، منفور و دور از انصاف است؛ به ویژه در صنعت نفت که کوچکترین جرقه حادثه‎ای در آن می‎تواند آبستن خساراتی بس بزرگ و جبران‎ناپذیر باشد و بسیار جای تاسف دارد اگر منشا چنین تلاش‎هایی از جامعه دانشگاهی کشور برآمده باشد. 

 

در چنین شرایطی و در حالیکه انتظار می رفت با حضور معاون وزیر نفت در دانشکده های نفت اهواز و آبادان، تجمع ها پایان یابد، اما خبرها حاکی از ادامه این روند و اعتصاب غذا (١٦ آذر) در دانشکده نفت آبادان است. اعتصاب غذا در روز دانشجو؛ روزی که سال‎هاست نماد مقاومت و ایستادگی دانشجویان کشور در برابر استبداد و خودکامگی است. خوب است حداقل این روزها را دریابیم و باور کنیم برای متهم کردن خادمان ملت به خیانت و ایستادن در برابر جریان شایسته‎سالاری و نخبه‎پروری، فرصت بسیار است.