به گزارش "شانا"، روزنامه "الحیات "چاپ لندن، درگزارشی در مورد ثبات قیمت نفت و چگونگی تحقق آن، به بررسی عوامل موثر درتعیین قیمت نفت و نوسانات آن پرداخت. به نوشته الحیات، قیمت نفت از ماه اوت امسال به میزان 15درصد کاهش داشت و اکنون به کمتر از60 دلار برای هر بشکه رسیده است؛ این در حالی است که قیمت نفت به دلار هر بشکه رسید اما از این میزان بالاتر نرفت. سوالی که اکنون مطرح است این است که بهای نفت چه زمانی ثبات خواهد یافت و قیمت آن چقدر خواهد بود؟ در این میان، باید به بررسی برخی عناصری که به طور مستقیم با اوضاع کنونی و آینده نفتی در ارتباط هستند، پرداخت و همچنین برخی گمانه زنی ها در ارتباط با قیمت نفت را به دور از احتکارهای روزانه در بازارهای خرید و فروش فوری نفت، مورد بررسی قرار داد. همچنین در بررسی ثبات بازارهای نفتی، باید به مسایل مهم مرتبط با صنایع نفتی مانند عرضه و تقاضا، میانگین رشد تقاضای جهانی و نیز تولید نفت در میان مدت توجه داشت. با توجه به وقوع توفان "کاترینا" در ایالتهای تگزارس و لوییزیانا که دو مرکز مهم صنایع نفتی آمریکا به شمار می آیند، این سوال مطرح است که چرا قیمت نفت از 70 دلار هر بشکه بالاتر نرفت و افزایش آن تا همین میزان ثابت ماند؟ الحیات خاطرنشان کرد که دو ایالت تگزاس و لوییزیانا بیش از 25 درصد نیازهای نفتی آمریکا را که معادل 21میلیون بشکه در روز و 25درصد مصرف جهانی نفت است، تامین می کند. شاید همین علت، یعنی خسارتهای فراوان ناشی از این توفان که به تاسیسات نفتی آمریکا وارد آمد، به ویژه توقف همزمان بیش از هفت پالایشگاه نفتی ، این کشور را به ناچار به سمت استفاده ازذخایر راهبردی خود کشاند. همچنین کشورهای صنعتی و سازمان کشورهای صادر کننده نفت (اوپک) در راستای بر طرف کردن هرگونه کمبود نفت خام و فرآورده های آن به سرعت وارد عمل شدند. این اقدامات منجر به آن شد که بازارهای نفتی با نوعی ثبات رو به رو شوند که به میزان زیادی در کاهش قیمت نفت و نیز مکانیزه کردن شیوه مصرف و کاهش آن در آمریکا تاثیر داشت، به ویژه هنگامی که قیمت بنزین به سه دلار برای هر گالن رسید. ازسوی دیگر، تمام این اقدامات با پایان فصل تابستان و کاهش استفاده از خودروها در این کشور همراه بوده است. در این شرایط، عواملی مانند پشت سرگذاشتن توفانهای ویرانگر، پایان فصل تابستان و کاهش تقاضای آمریکا و نیزهمکاری اوپک در افزایش تولید، موجب کاهش مستمر قیمت نفت شد، تا آن جا که اکنون به کمتر از 60دلار برای هر بشکه رسیده است. الحیات در ادامه نوشت، با بروز نوعی ثبات درقیمت نفت و کاهش آن، اظهارات و مقاله هایی در مورد تعیین محدوده قیمتی جدید برای سبد نفتی اوپک بین 40 تا60دلار هر بشکه بار دیگر آغاز شده است . همچنین، اخیرا بررسی هایی در مورد امکان افزایش تولید اوپک به میزان پنج ملیون بشکه تا پایان سال 2010 منتشر شده است، به این معنی که تولید اوپک به بیش از 35 میلیون بشکه در روز خواهد رسید. افزایش تولید اوپک درپنچ سال آینده معادل 59 درصد کل افزایش رشد سالانه تقاضای جهانی نفت است که اکنون برابر دو درصد در سال است که این رقم حدود 7/1میلیون بشکه در روز می شود. این در حالی است که مشخص نیست که آیا سایر کشورهای نفتی غیر عضو در اوپک قادر به افزاش تولید نفت برای مقابله با رشد جهانی نفت باشند یا خیر؟ در صورتی که این کشورها قادر به افزایش تولید خود نباشند برای مدتی طولانی با بی ثباتی قیمت نهای نفت رو به رو خواهیم بود. از سوی دیگر، چهار ماه آینده (و آغاز فصل زمستان) مرحله امتحان توانایی های کشورهای تولید کننده و مصرف کننده نفت است؛ به این معنی که از یک سو توانایی تولید و از سوی دیگر توانایی فرآوری برای پاسخگویی به نیازهای مصرفی به ویژه تامین مقدار کافی سوخت گرمایشی به بوته آزمایش در می آید. در صورتی که بتوان این دوره را پشت سرگذاشت احتمال می رود که قیمت نفت در طولانی مدت ( تا پایان سال آینده ) به کمتر از60دلار برای هر بشکه ثبات یابد. در این میان باید به این موضوع توجه داشت که در شیوه مصرف، افزایشی رخ نداده است که این خود به این معنی است که میانگین مصرف جهانی نیز افزایشی نیافته است. از سوی دیگر، در طولانی مدت، باید افزایش میانگین مالیات به ویژه در آمریکا و نیزکاهش وابستگی آن به واردات نفت و تلاش برای ایجاد جایگزینهای دیگری به جای این ماده را در نظر گرفت. در سایه تحولات کنونی، انتظار اینکه قیمت نفت به طور مستمر ثبات داشته باشد، کمی دشوار به نظر می رسد. تحولاتی که پیش از این به آن اشاره شد از جمله میزان عرضه و تقاضا و میزان تولید به علاوه وضعیت ژئوپلیتیکی، مارا به یک نتیجه رهنمون می سازد و آن تشویق کشورهای مصرف کننده و تولید کننده نفت به سمت همکاری هرچه بیشتر و سرمایه گذاری مشترک دربخش نفت به هدف جلوگیری از افزایش سریع و بالای قیمت این ماده سوختی است. الحیات در پایان خاطرنشان کرد که ثبات بهای نفت در مرحله کنونی و آینده، مسوولیتی گروهی است و یکی از طرفین مصرف کننده و یا تولید کننده به تنهایی نمی تواند راه حلی موفقیت آمیز برای آن بیابد.