چینی ها سه روز است به ایران آمده اند تا شرایط توسعه همکاری های دوجانبه را در زمینه انرژی بررسی کنند. روز گذشته هیئت های مذاکره کننده با حضور رئیسان دو گروه تشکیل شد تا نخستین روز مذکرات، حالت رسمی تری به خود بگیرد. در این نشست قرار شد سه گروه کارشناسی که با سه محور صادرات ال.ان.جی، توسعه «یادآوران» و همکاری در زمینه پتروشیمی تشکیل می شود، دو روز دیگر به مذاکره بنشینند و نتیجه بررسی های خود را روز سه شنبه، بیست و نهم آذرماه اعلام کنند.

«مو شولینگ» (Mou Shuling) مدیر شرکت ساینوپک و رئیس هیئت مذاکره کننده چین، روز گذشته و در پایان نشست روز نخست، در کنار دکتر محمدهادی نژادحسینیان، معاون وزیر نفت در امور بین الملل، به پرسش های خبرنگاران پاسخ داد: - مذاکرات امروز چگونه بود؟ امروز به عنوان روز نخست، مذاکرات حساسی داشتیم، البته دو طرف بر ارتباط عمیق ایران و چین و دوستی های دیرین دو کشور تاکید داشتند و بر سر چگونگی توسعه همکاری های متقابل در زمینه صنایع نفت و گاز به مذاکره نشستند که نزدیکی قابل توجهی را احساس کردیم. - این نزدیکی به چه مفهومی است؟ در این مذاکرات با ایران پیشرفت سریعی داشتیم. شرکت ساینوپک و حتی کشور چین نیز امیدوارند بتوانند نقش مهم خود را در روند چنین پیشرفتی ایفا کنند. توجه داشته باشید چین بازار بزرگ و قابل توجهی برای انرژی به شمار می رود و در مذاکرات کنونی خود به دنبال بررسی روش های توسعه همکاری ها با ایران در این زمینه هستیم تا شرایط تحقق آن بررسی شود. یعنی امروز تمام زمینه های همکاری گسترده و همه جانبه خود را با ایران در بخش های مختلف بالادستی، میان دستی و پایین دستی صنعت نفت بررسی کردیم و بر سر اصول کلی به تفاهم رسیدیم. در واقع نشست امروز برای ارائه و بحث درباره مسائل کلی مربوط به توسعه همکاری های متقابل در بلندمدت برگزار شد و به این نتیجه رسیدیم که در صورت تعامل بیشتر، افزون بر مواردی که تاکنون تفاهم کرده ایم، می توان به راه حل های مناسبی درباره دیگر مسائل رسید و پس از این بررسی ها، در نهایت، مقامات دولت چین مدارک رسمی را تایید و نهایی کنند. - به طور مشخص درباره میدان یادآوران در چه مواردی به تفاهم رسیدید؟ توسعه میدان نفتی یادآوران که از جدیدترین ذخایر کشف شده در ایران به شمار می رود و ذخیره قابل توجهی دارد، می تواند در توسعه همکاری های دو کشور نقش قابل توجهی ایفا کند، به همین دلیل این موضوع یکی از مهم ترین محورهای گفت و گوهای امروز میان دو طرف بود تا به تعریف مشخصی درباره نقش بسیار مهمی که چین در توسعه این میدان ایفا خواهد کرد، دست یابیم. «ساینوپک» هم اکنون در حال ارزیابی برای تصمیم گیری درباره همکاری خود با ایران در توسعه میدان نفتی عظیم یادآوران است. به طور مشخص و جزئی تر نیز درباره برخی مسائل مطرح در اجرای عملیات توسعه این میدان از جمله تعهد سطح تولید، هزینه سرمایه ای، چگونگی فروش نفت و دیگر موضوع های مدیریتی توسعه این میدان به توافق رسیدیم. - ممکن است سطح پیش بینی شده برای تولید نفت این میدان تغییر کند؟ امیدواریم بتوانیم درباره سطح تولیدی که برای توسعه این میدان پیش بینی شده است، به تفاهم برسیم که بر اساس آن، هدف تعیین شده در دو فاز محقق خواهد شد، با اجرای فاز نخست، تولید روزانه 180 هزار بشکه نفت خام نهایی می شود و با پایان موفقیت آمیز آن، به دنبال تحقق تولید روزانه 300 هزار بشکه نفت خواهیم بود. - آیا درباره فروش ال.ان.جی ایران به چین هم به تفاهمی رسیدید؟ گفت و گوهای مهمی درباره تفاهم نامه فروش ال.ان.جی که میان دو کشور امضا شده است، داشتیم که در نهایت دو طرف تاکید کردند که طرف ایرانی باید تلاش زیادی برای توسعه بخش ال.ان.جی و تولید این محصول انجام دهد و چین نیز شرایط مناسبی را برای عرضه ال.ان.جی ایران در بازار بزرگ انرژی خود فراهم کند، ضمن آن که پیش بینی می شود ساینوپک در تجارت ال.ان.جی با شرکت ملی نفت ایران همکاری کند و امیدواریم بتوان تولیدات NIOC ال.ان.جی را در بازار چین ارائه کرد و در نهایت با ورود به بازار ال.ان.جی چین، در این بازار شناخته شویم، برای این که روند گسترش و توسعه ای بازار ال.ان.جی در چین در مرحله مقدماتی است و امیدواریم طرف مذاکره ایرانی ما بتوانند چنین شرایطی را بپذیرد. - مورد اختلافی هم در این بحث داشتید؟ ما هنوز نظرهای متفاوتی درباره قیمت ال.ان.جی داریم و درباره برخی موارد دیگر نیز لازم است بیشتر به مذاکره بنشینیم. ما اعتقاد داریم همکاری ها در زمینه تجارت ال.ان.جی تنها موضوعی میان شرکت ساینوپک و شرکت ملی نفت ایران نیست، بلکه موضوعی مهم بین دو دولت است که امیدواریم مقامات رسمی دو دولت با توجه به این موضوع، بتوانند به پیشرفت بیشتر مذاکرات و یافتن راه حل برای موارد اختلاف، به ما کمک کنند تا همکاری های جدیدی میان بخش های انرژی ایران و چین شکل دهد، به ویژه آن که این همکاری ها نه تنها در اقتصاد منطقه،که در سیاست های منطقه ای نیز موثر است و در صورت نهایی شدن قراردادهایی که اکنون موضوع مذاکره هستند، روابط تجاری گسترده تری میان دو شرکت و دو کشور شکل می گیرد. - زمانی مشخصی را برای نهایی کردن این قراردادها تعیین کرده اید؟ امیدواریم بتوانیم مذاکرات دوجانبه را در دو ماه آینده به پایان برسانیم. دکتر نژادحسینیان که پس از مهمان چینی خود با خبرنگاران گفت و گو کرد، وضعیت قراردادهای بیع متقابل را یکی از اصلی ترین موضوع های مطرح در روند مذاکرات دوجانبه اعلام کرد و افزود: دولت معتقد است که شرایط این قراردادها باید تغییر کند، از نظر ما هم مشکلاتی دارند و شرکت های خارجی نیز درباره بخش هایی از این قراردادها اعتراض دارند. از جمله این که مدت قرارداد از مهم ترین موارد اعتراض آنها به شمار می رود. در مذاکرات خود با چینی ها هم به این تفاهم رسیدیم که مدت قراردادی که منعقد خواهد شد، طولانی تر و موارد دیگری برای ایجاد انگیزه بیشتر برای پیمانکار در قرارداد پیش بینی شود. ایران نیز به دنبال دریافت تضمین از پیمانکار به منظور اطمینان از تولید صیانتی است که با بلندمدت شدن قرارداد می توان چنین تضمین هایی را گرفت. - پس شکل قراردادها تغییر می کند؟ این تصمیم دولت است، البته این موضوع مطرح شده است که بتوان در همان قراردادهای بیع متقابل تغییراتی داد که مشکلات موجود را برطرف کند، ولی راه دیگر این است که نوع دیگری از قرارداد تنظیم شود که فکر می کنم در این صورت روند طولانی تری خواهد داشت، ضمن این که باید چنین قراردادی پس از تهیه، در مراجع تصمیم گیر بررسی و تصویب شود و بعد برای بررسی به طرف چینی ارائه دهیم که زمان زیادی می برد. - در مذاکرات امروز، به اختلاف نظرهای داخلی درباره شیوه قراردادهای صنعت نفت ایران نیز اشاره کردید؟ بله، به آنها گفتیم که درحال حاضر درکشور اختلاف نظر هست و پیشنهاد کردیم دو طرف تغییراتی را که لازم می دانند در متن قرارداد اعمال کنند و برای بررسی به دولت بفرستند. - پس در شرایط کنونی، برای امضای قراردادهای میدان های نفتی کشور، موردی تصمیم خواهید گرفت؟ بله، اکنون باید مورد تصمیم بگیریم تا در نهایت پس از تعریف و معرفی قرارداد یا قراردادهای جدید، بر اساس آنها عمل کنیم. - درباره صادرات ال.ان.جی به چه نتایجی رسیده اید؟ بر سر10 میلیون تن ال.ان.جی صادراتی ایران به چین مذاکره کردیم که فقط قیمت مورد اختلاف بود. ایران پیشنهادهای خود را درباره صادرات این محصول به چین ارائه کرده است که به نظر می رسد می خواهند با چین تماس بگیرند و نظر دولت خود را جویا شوند. - پیشنهاد ایران در چه زمینه ای بود؟ آیا مشکلی هست؟ ارزان بودن قیمت ال.ان.جی در چین سبب شده است واردات این محصول به قیمت های بین المللی، کششی در بازار این کشور نداشته باشد و مذاکره کنندگان چینی معتقدند ایجاد چنین کششی در بازار چین زمان می خواهد، البته ما نیز چنین وضعیتی را در ایران داریم، یعنی به دلیل ارزان بودن قیمت انرژی، کسی نمی تواند فرآورده های سوختی را با قیمت های بین المللی وارد کند و بفروشد، البته مشکل کنونی چین، ربطی به ایران ندارد و باید راه حلی برای آن بیابند و وارد بازار بین المللی شوند. امروز هم این سوال مطرح شد که اگر یک سرمایه گذار خارجی که کارخانه فولادسازی در چین دارد، بتواند انرژی مورد نیاز خود را با ال.ان.جی وارداتی و به قیمت گران تر تامین کند، بعید است دولت این کشور به دلیل این که مردم عادی چین قدرت خرید ال.ان.جی را با این قیمت ها ندارند، مانع شود. - مسائل سیاسی چقدر در تصمیم ایران به امضای قراردادهای نفتی با چین تاثیر داشته است؟ کار ما بحث های سیاسی نیست و در مذاکرات خود مسائل نفتی را بررسی می کنیم، ولی به طور طبیعی وقتی دو کشور در کارها و پروژه های بزرگ سرمایه گذاری مشترک می کنند، ارتباط سیاسی آنها نیز تقویت می شود. این شرایط در همه جای دنیا نیز حاکم است. - فکر می کنید تا پایان ما ژانویه به قرارداد برسید؟ در صورتی که بر سر نکات اصلی به تفاهم برسیم، قرار است دو یا سه گروه کاری برای بررسی جزئیات تشکیل شوند و بتوان قراردادهای مربوط را تا ماه ژانویه امضا کرد
کد خبر 74989