به گزارش پایگاه خبری اویل پرایس، حمله نیروهای آمریکایی به عراق در سال ۲۰۰۳ میلادی مهمترین تحول در منطقه خاورمیانه پس از انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹ میلادی بود. تغییر رژیم در عراق و سیاستهای فاجعهبار بازسازی عراق که آمریکا آنها را هدایت میکرد، سبب تخریب کامل دولت عراق شد و این مسئله به همسایگانش فرصت بهرهبرداری از این مسئله را داد. ایران بیشترین سود را از این مسئله برده، اما ترکیه هنوز نتوانسته است روابطی مفید با دولت مرکزی و اقلیم کردستان عراق برقرار کند.
با وجود نگرانی ترکیه از استقلال کردها، روابط این کشور با حکومت اقلیم کردستان عراق در دو دهه گذشته موفق بوده است. دو طرف برای ایجاد روابط اقتصادی موفق، همچون ایجاد یک خط لوله از اقلیم کردستان عراق به پایانه جیهان ترکیه، موفق بودهاند. این توافق به روابط اقلیم کردستان و دولت مرکزی عراق آسیب زد.
با این همه به تازگی، توازن داخلی سیاسی در عراق تغییر قابل توجهی داشته است. پیش از نظرسنجی سال ۲۰۱۷ میلادی برای استقلال اقلیم کردستان عراق، حکومت این منطقه در تعامل با دولت مرکزی عراق دست بالا را داشت. اما کردها درباره حمایت کشورهای غربی، به ویژه آمریکا، خطای محاسباتی داشتند و این مسئله سبب شد دولت مرکزی عراق بر مناطق آزاد شده از داعش، مسلط شود.
به دلیل این تحولات، ترکیه اکنون برای توافقهای جدید انرژی به دولت مرکزی عراق گرایش پیدا کرده است. به تازگی، دو دولت اعلام کردند گزینهها را برای ساخت یک خط لوله دوم که میتواند ظرفیت کنونی انتقال نفت میان دو کشور را دو برابر کند، بررسی میکنند.
دولت عراق برای حفظ کنترل شدید بر مناطق شمالی این کشور مصمم است تا از استقلال اقلیم کردستان پیشگیری کند. بنابراین، خط لوله جدید یک مسیر جایگزین برای صادرات نفت عراق ایجاد میکند و خط لوله جدید به زیرساختها در مرکز و جنوب عراق وصل میشود، این مسئله، امنیت انرژی عراق را افزایش میدهد.
با وجود نشانههای امیدوار کننده ارسالی از دولتهای عراق و ترکیه، بعید است یک خط لوله چند میلیارد دلاری ساخته شود، چنین سرمایهگذاری بزرگی مستلزم حدی از ثبات سیاسی بین دو طرف است که بتواند اطمینان مالی ایجاد کند، روابط عراق و ترکیه، بهطور تاریخی، فاصله زیادی با پایداری و ثبات داشته است.
نظر شما