به گزارش شانا به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست جمهوری، دکتر حسن روحانی، عصر روز یکشنبه (۲۷ بهمن‌ماه) در نشستی با خبرنگاران رسانه‌های داخلی و بین‌المللی، ضمن طرح مهم‌ترین مسائل کشور، مواضع جمهوری اسلامی ایران را ‌درباره مسائل منطقه‌ای و بین‌المللی تشریح کرد و گفت: سالی که گذشت و رو به پایان آن هستیم همانند سال ۹۷، سال پرماجرایی برای مردم ایران بود. در آغاز امسال با حادثه سیل بی‌سابقه در کشور که ۲۵ استان را در برگرفت و همچنین حوادث طبیعی دیگر مواجه بودیم.

رئیس‌جمهوری افزود: باوجود اینکه بدخواهان می‌خواستند ما امسال با شرایط غیرقابل تحمل مواجه شویم، خوشبختانه مشکلات ما امسال کمتر از پارسال است و با وجود اینکه شرایط در مجموع سخت‌تر است، اما همه شاخص‌ها از لحاظ اجتماعی، امنیتی و اقتصادی نشان می‌دهد موضوع فشار حداکثری آمریکا را پشت سر گذاشته‌ایم.

وی تصریح کرد: وقتی آمار را با سال‌های گذشته مقایسه کنیم، می‌بینیم باوجود تحریم و فشار، نخستین بار است در تاریخ ایران، اقتصاد بدون نفت را در سال ۹۷ و ۹۸ تجربه می‌کنیم. هیچ‌زمانی در ایران، هیچ دولتی اقتصاد بدون نفت را تجربه نکرده است، اما در سال ۹۷ و به‌ویژه در سال ۹۸ اقتصاد بدون نفت را تجربه کردیم و دیدیم که کشور بدون نفت قابل اداره است.

روحانی ادامه داد: البته ممکن است پیشرفت‌های ما نسبت به اهدافی که دولت یازدهم و آغاز دولت دوازدهم ترسیم کرده بود کند شده باشد، اما وقتی آمار و ارقام را مقایسه می‌کنیم در بخش انرژی، نفت، گاز، ‌برق، کشاورزی، گردشگری، شرکت‌های دانش‌بنیان، صنعت‌ومعدن، خدمات و آموزش و سلامت، شرایط نسبتاً‌ مناسب است.

رئیس‌جمهوری با بیان اینکه باید تلاش کنیم اعتماد را به مردم برگردانیم، عنوان کرد: به اعتقاد من در آبان‌ماه، غروب جمعه علامتی داده شد که علامت غلطی بود. روز جمعه که نرخ جدید بنزین به مردم اعلام شد و مردم هم خرید و فروش را انجام می‌دادند صبح، ظهر و عصر جمعه مشکلی نداشتیم. غروب جمعه حرکت‌هایی ابتدا در فضای مجازی شروع شد و علامتش این بود که در این حرکت، توافق همگانی نیست.

وی افزود: شکاف حاکمیتی را به نادرست القا کردند و بعضی از مردم هم فکر کردند که یک عده موافق‌اند و یک عده مخالف‌اند و حتی بعضی‌ها گفتند ما یکشنبه صبح این را برمی‌گردانیم، طرح چند فوریتی می‌دهیم و ذهن مردم را مغشوش کردند، در حالی که در موضوع آبان و حامل‌های انرژی، تنها تصمیم دولت نبود، بلکه تصمیم کل نظام بود.

روحانی گفت: این تصمیم در شورای عالی هماهنگی اقتصادی سران قوا اتخاذ شده بود، هر سه قوه آنجا حضور دارند، هر سه قوه رأی داده بودند، به اتفاق آرا تصویب شده بود، رهبری آن را تأیید کرده بودند، بنابراین چیزی نبود که تنها دولت باشد، همه با هم و کل نظام در این زمینه یک تصمیمی اتخاذ کرده بودند، اما تا صبح یکشنبه این تردید را مرتب نشر می‌دادند که اختلاف است، چند طور نظر است تا اینکه مقام معظم رهبری که در بیاناتشان تصریح فرمودند این شبهه برطرف شد و کنار رفت.

رئیس‌جمهوری با اشاره به اینکه در سال ۹۵ بالاترین رشد اقتصادی دنیا را داشتیم، تصریح کرد: ۱۲.۵ درصد رشد اقتصادی ما در سال ۹۵ بوده که در دنیا اول بودیم، به دلیل اینکه شرایط، شرایطی بود که برجام اجرا شد و توانستیم روابط بانکی با دنیا برقرار کنیم، صادرات نفت ما از یک میلیون بشکه به ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار بشکه در روز رسید، این روشن است وقتی چنین می‌شود زندگی مردم هم خوب می‌شود، تورم تک رقمی است، رشد اقتصادی بالا می‌رود و زندگی مردم بهتر می‌شود.

وی با تاکید بر اینکه در موضوع بنزین دولت یک ریال از پول آن را برای مخارج خود استفاده نمی‌کند و کل اضافه درآمد بنزین به مردم داده می‌شود، عنوان کرد: در صنعت، پتروشیمی و گاز آمارها را مقایسه کنید، اعلام شد که مصرف گاز در این روزها در ایران ۶۰۰ میلیون مترمکعب در روز است، قبل از این دولت، کل تولید ما ۶۲۰ میلیون مترمکعب بوده، اینکه آخر امسال تولید گاز  از حدود ۶۲۰ میلیون مترمکعب به هزار میلیون مترمکعب می‌رسد یعنی دولت ناکارآمد است یا کارآمد؟

روحانی گفت: اینکه تولید بنزین بیش از ۲ برابر شده است و در گازوئیل این خودکفایی‌هایی که حاصل شده و تحولاتی که در بحث سلامت، روستاها، در همه بخش‌ها ایجاد شده، این کلمه ناکارآمدی که دوستان رقیب ما به‌کار می‌برند، به اعتقاد من جمله دقیقی نیست، آنها باید به ما کمک کنند. در شرایطی که در فشار آمریکا و بین‌المللی که مسبب‌ آن آمریکایی‌ها هستند و به ما وارد می‌شود، آنها باید امروز بیشتر کمک و ما را یاری کنند، حتماً دولت، مجلس و قوه قضاییه تنها، موفقیتش کم خواهد بود، هر سه باید در کنار هم باشیم.

رئیس‌جمهوری اظهار کرد: زمانی دولت را تحویل گرفتم که در تحریم بودیم البته تحریم آن زمان کمی کمتر از شرایط امروز بود، زمانی که ما دولت را تحویل گرفتم ۹۰۰ هزار بشکه در روز نفت می‌فروختیم و شرایطی بود که خیلی امید نبود در مذاکرات موفق شویم. بعضی از دوستان ما هم این را خوش‌بینی می‌دانستند که ما با کشورهای ۱+۵ و با ۶ کشور بنشینیم، مذاکره کنیم و به نتیجه برسیم، اما ما با امیدواری کار را دنبال کردیم و به نتیجه رسیدیم، مقداری دیرتر از آنچه پیش‌بینی می‌کردیم، پیش‌بینی من این بود که در سال ۹۳ به نتیجه برسیم، اما به هر حال به آن نتیجه‌ای که مطلوب ما بود رسیدیم.