به گزارش "شانا" به نقل از رویترز ، دو پروژه یاد شده از شیوه های مختلفی برای مهار انرژی استفاده می کنند . در پروژه کشور هلند از شیوه ای موسوم به "الکترودیالیز معکوس" و در پروژه کشور نروژ از نوعی روش "اوسمز" (راند) استفاده می شود. اساس هر دو شیوه بر غشاء یا فیلم های نازکی استوار است که از مواد مخصوص مورد استفاده برای جداسازی شیمیایی ساخته شده اند . در پروژه کشور هلند ، عمل جداسازی با غشاها با استفاده از یک جریان الکتریکی انجام می شود . سایبراند متز ، مدیر پروژه مرکز فناوری آب هلند (وتساس) می گوید : این دستگاه همانند یک باتری آبی عمل می کند . یوهانس بونسترا ، مدیر مرکز فناوری آب هلند می گوید : این کار در واقع مهار کردن انرژی است که آزادانه و رایگان از یک فرایند طبیعی ناشی می شود . وی تصریح کرد : انرژی را بطور رایگان و پایدار در اختیار دارید و تولید آن هیچگونه انتشار گاز آلاینده ای نیز در بر ندارد . اما در دستگاه ساخته شده در کشور نروژ برای عبور دادن آب از غشاء ، مقداری نیرو به کار می رود . اساس کار این دستگاه بر این استواراست که آب شیرین و شور به درون یک مدول غشایی هدایت می شوند . آب شیرین با عبور از غشاها به درون آب شوری که تحت فشار است وارد می شود . ترکیب تحت فشار آب دریا و آب شیرین، به خارج مدول جریان می یابد و وارد یک توربین برق آبی می شود و منجربه تولید برق می شود . بر اساس این گزارش ، این دو پروژه هنوز در مرحله تحقیقاتی هستند و راه درازی تا کاربرد تجاری آنها وجود دارد. در نگاه اول ممکن است به نظر برسد که این تحقیقات ، نظریه پردازی علمی مربوط به آزمایشگاه های پیشرفته باشد ، اما پژوهشگران این پروژه و نیز مقام های اتحادیه اروپا که تامین اعتبار این پروژه را برعهده دارد ، بر این باورند که ممکن است زمان اجرای واقعی چنین پروژه ای فرا رسیده باشد. فیلیپ شیلد ، مسوول علمی اداره انرژی کمیسیون اروپا می گوید: در اروپا ظرفیت بالقوه بالایی برای استفاده از این شیوه جدید تولید برق وجود دارد. وی افزود : این منبعی تجدیدپذیر است که هیچگونه زیانی به محیط زیست وارد نمی کند و به گمان ما می تواند نقش بزرگی در افزایش سهم انرژی های تجدیدپذیر در سبد انرژی ایفا کند. اساس کار وسایل جدید بر یک فرایند طبیعی استوار است : هنگامی که آب رودخانه به اقیانوس (یا دریا) وارد می شود بر اثر اختلاف در غلظت این دو نوع آب مقدار زیادی انرژی آزاد می شود . پروژه کشور هلند که کنسرسیومی از شرکت های هلندی آن را حمایت می کند ، هنوز در کارخانه ای آزمایشی مورد بررسی و آزمایش قرار نگرفته است. اما پروژه کشور نروژ پیشرفته تر است . این پروژه از دهه 1990 آغاز شده و بانیان آن تا کنون دو کارخانه آزمایشی بر اساس این شیوه احداث کرده اند . همانند سایر پروژه های بدیع در زمینه منابع جایگزین انرژی ، مساله هزینه یکی از مشکلات اصلی پروژه تولید برق از طریق ترکیب آب رودخانه و دریا است . هزینه تولید برق با این شیوه چندین برابر هزینه تولید برق از انرژی بادی یا خورشیدی است . نظریه تولید برق از طریق ترکیب آب شور و شیرین اولین بار در جریان بحران انرژی دهه 1970 مطرح شد ، اما در آن زمان فناوری غشایی بطور کافی پیشرفت نکرده بود. اما از آن زمان تا کنون فناوری غشایی پیشرفت زیادی داشته و امروزه در زمینه های مختلفی از جمله تصفیه آب ، تولید وسایل پزشکی ، الکترونیک و فناوری زیستی به کار می رود. ژول ورن نویسنده فرانسوی داستان های تخیلی در سال 1874 پیش بینی کرد که "آب ، زغال سنگ آینده خواهد بود." اکنون بیش از یک قرن پس از آن پیش بینی و در هنگامی که جهانیان به منظور دستیابی به منابع غیرآلاینده انرژی برای جایگزینی انرژی های فسیلی تلاش می کنند ، دانشمندان هلندی و نروژی اعتقاد دارند که می توانند تخیل ژول ورن را به واقعیت تبدیل کنند .