نخستین نمایشگاه توانمندی های روابط عمومی های کشور که همزمان با دوازدهمین جشنواره روابط عمومی های برتر، کار خود را آغاز کرده است، همچنان در حال برگزاری است.
حضور همگانی نهادی به عنوان روابط عمومی در زمان و مکان مشخص، می تواند گامی اساسی در جهت شناخت این نهاد در بین مردم باشد. اگرچه روابط عمومی در کشورمان، قدمت چند ده ساله دارد، اما، شناخت عمومی از این نهاد و شرح وظایف و توانمندی های آن همچنان ناشناخته است.
روابط عمومی به عنوان مدیریت، چهره بیرونی هر نهاد و به عبارتی ساده تر، چیننده ویترین آن نهاد برای افکار عمومی از یک سو و انتقال و ایجاد ارتباط بین مردم و نهاد متبوع خود، دارای مسئولیت خطیری است.
نشان دادن چهره واقعی یک نهاد و مدیریت آن در تلاطم و بحران ها، نیازمند داشتن قدرت جذب اعتماد مردم است و این مهم نیز نیازمند داشتن صداقت و شفاف بودن با مردم است. از سوی دیگر شنیدن صادقانه حرف های مردم و پذیرش انتقادات درست و بجا و انتقال آن به مدیریت نهاد و پیگیری تا حصول نتیجه، گردش کاری است که می تواند، یک روابط عمومی موفق را پایه ریزی کند.
خوشبختانه در سال های اخیر توجه به نهاد روابط عمومی در نهادها و سازمان های مختلف دیده می شود، از طرفی به کارگیری علوم و فناوری در روابط عمومی ها جایگاه خاصی یافته و دسترسی سریع به اطلاعات و یافته های جدید نیز این نوید را می دهد که در سال های آتی شاهد روابط عمومی هایی قوی و کارآمد در سطح کشور باشیم.
پس با این هدف بد نیست به کاستی های دیده و شنیده شده در نخستین نمایشگاه توانمندی های روابط عمومی های کشور، نیز اشاره و تلاش کنیم تا با رفع این کاستی ها، گام های بعدی محکم تر برداشته شود.
نمایشگاه اصولاً جای عرضه و هزینه است، لذا در صورتی می توانیم حضور پر شور و قوی روابط عمومی ها را محقق کنیم که بودجه ای به تناسب در اختیار آنها قرار گیرد. در اولین گام تفاوت هایی از این منظر قابل مشاهده بود.
در بخش تحقیقات کاربردى روابط عمومى ها نیز کمیت و کیفیت آثار رضایت بخش نبود و تنوع و زمینه کاربردى لازم را نداشت.
همچنین وجود تنها 5 کار تحقیقی دانشجویی در زمینه روابط عمومی، کمیت و کیفیت آثار بخش تحقیق دانشجویى را بسیار نازل نشان داد.
حضور کم رنگ روابط عمومی های بخش خصوصی و کارشناسان غیر دولتی این بخش در نمایشگاه نیز بسیار مشهود بود. فرصت کم و حضورهای دستوری در دقیقه 90 از دیگر ضعف های این نمایشگاه بود.
نبود تبلیغات مناسب و ایجاد جاذبه و برنامه ریزی برای بازدیدهای مردمی، به ویژه، دانشجویان و دانش آموزان علاقه مند به عنوان سرمایه های فردا از دیگر کاستی های نمایشگاه اول به شمار می رود.
توجه به کارکردهای آموزشی، افزایش کمیت و کیفیت تحقیقات کاربردی و به کارگیری فناوری های روز اطلاع رسانی نیز از جمله دیگر مواردی است که باید در نمایشگاه های بعدی به آنها توجه ویژه شود.
انتظار این است که برای نمایشگاه دوم از همین امروز اقدام به برنامه ریزی و کادرسازی و با ایجاد یک مرکز اطلاع رسانی متمرکز، گام مهمی برای رفع کمبودهای یادشده برداشته شود.
کد خبر 46180
نظر شما