تحلیلگران: تحریم ایران می تواند به افزایش بهای نفت منجر شود

سرانجام مذاکرات وزیران خارجه سه کشور اروپایی با ایران به نتایجی نسبتا" مثبت دست یافت و دستکم تا انتخابات ریاست جمهوری در ایران، مساله تحریم اقتصادی این کشور به بوته فراموشی سپرده شد.

مقامات رسمی اتحادیه اروپا بالاخره پس از ساعتها مذاکره رو در رو موفق شدند ایران را به ادامه تعلیق غنی سازی تا پس از انتخابات راضی سازند و این نکته شاید به همان اندازه که برای مسایل هسته ای جهان حایز اهمیت است، برای بازار جهانی نفت نیز حاوی خبرهای خوب بوده است. بسیاری از تحلیلگران بر این عقیده بودند که هر گونه تعرض و تحریمی از سوی اروپایی ها در مورد ایران، می تواند موجب افزایش بهای نفت در کوتاه مدت شود. به گزارش "شانا"، خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی جامع به بحث در خصوص این مساله و ارایه نظریات تحلیلگران در این زمینه پرداخته و چالشهای موجود در این خصوص را مورد بررسی قرار داده است. بنا بر این گزارش، در خبرها چنین آمده بود که در پر مخاطره ترین و حساس ترین مذاکرات هسته ای روز چهارشنبه، وزیران خارجه انگلیس، فرانسه و آلمان موفق شدند ایران را به ادامه تعلیق غنی سازی اورانیوم متقاعد سازند و بدین ترتیب، مانع بروز یک بحران سیاسی که می توانست به اعمال تحریمهایی علیه ایران منجر شود، شدند. این توافق در حالی صورت گرفت که سه وزیر اروپایی نیز متعهد شدند تا اوایل ماه اوت (مرداد ماه) ایران را در جریان چگونگی اعمال توافقنامه هسته ای که نوامبر گذشته (آبان ماه) امضا شد و بر اساس آن، قرار بود امتیازهای اقتصادی، سیاسی و امنیتی به ایران در خصوص رعایت تعلیق غنی سازی داده شود، بگذارند. اما نکته جالب توجه در این بحث، آن است که خواه این تحریمها ایران را مجبور به پذیرش قطعنامه مشترک آمریکا- اروپا کند، خواه ایران را وادار به انجام کاری دیگر، به هر حال، چون ایران دومین تولید کننده بزرگ عضو سازمان کشورهای صادر کننده نفت (اوپک) محسوب می شود، این عمل باعث می شود که بهای نفت بار دیگر از مرز 50 دلار هر بشکه نیز بگذرد. گری سیک، محقق برجسته دانشگاه کلمبیا، می گوید: "سختترین تحریمها که می تواند تاثیرات ناگواری بر ایران داشته باشد، اعمال تحریم در برابر صنعت نفت این کشور است که این امر به منزله تحریم بین المللی فرآورده های نفتی ایران است. و در نهایت، شما باید چنین تصور کنید که با انجام چنین کاری، بازار نفت را از حدود 3 میلیون بشکه نفت در روز محروم کرده اید که این امر هم به خودی خود، قیمتها را به سرعت افزایش می دهد." شاید یکی از عللی که که در دستور کار مذاکرات سه کشور اروپایی با ایران قرار گرفت، همان دوری جستن از سخنانی بود که ایران را به این کار سوق دهد. بنا بر این گزارش، 12 کشور عضو اتحادیه اروپا مدتها است تلاش دارند تا با ارایه برنامه ای قابل توجه، ایران را به ادامه تعلیق غنی سازی اورانیوم که آمریکا بشدت با آن (غنی سازی اورانیوم) مخالف است و آن را سرپوشی برای برنامه های هسته ای ایران عنوان می کند، ترغیب سازند. اما آنچه که از شواهد امر برمی آید، نشان می دهد که تحریمهای بین المللی چنانچه بر ایران اعمال شود، تنها بخشی از چالش بزرگ پیش روی دست اندرکاران نفتی و بازار جهانی نفت است. در واقع، موتور محرک اصلی این قضیه، رشد اقتصادی همزمان در ایالات متحده آمریکا ، چین ، هند و دیگر نقاط جهان ، که در آنها تاکنون شاهد افزایش قابل ملاحظه تقاضا بوده ایم ، است. پیش از این ، هنگامی که اختلال موقت در روند اقتصاد ، به عنوان مثال در زمان حمله عراق به کویت ، موجبات کمبود عرضه را فراهم ساخت ، دولت عربستان با افزایش عرضه خود به حل این مشکل کمک کرد . اما به اعتقاد تحلیلگران، این بار موضوع بسیار متفاوت است ، زیرا افزایش فعلی قیمتهای نفت پدیده ای موقتی نیست که از کمبود عرضه ناشی شده باشد. مثال دیگر در این زمینه ، به سه سال پیش باز می گردد؛ هنگامی که بحران سیاسی در کاراکاس ، پایتخت ونزوئلا، صادرات 5/2 میلیون بشکه در روز در این کشور را متوقف ساخت و اوپک ظرفیت مازاد خود را برای جبران این کمبود مورد استفاده قرار داد. این ظرفیت مازاد نه تنها جنبه فیزیکی بلکه جنبه روانشناسی داشت: زیرا صرفا آگاهی بر این امر که عربستان تمام آن نفت اضافی رادر اختیار داشت کافی بود تا از آسیب پذیری بالای بازار و افزایش شدید قیمت ها جلوگیری کند. اما به هر حال، بخش عمده ای از این ظرفیت مازاد در سه سال گذشته مورد استفاده قرار گرفته و کاهش یافته است. در اقتصادهای رو به رشد چین و هند، بسیار بیشتر از آنچه پیش بینی می شد نفت مورد استفاده قرار گرفته است. در حالی که عرضه نفت نیز آنچنان که امید می رفت ، قابل ملاحظه نبوده است. برخی از برآوردها حاکی از آن است که صنعت نفت جهان در حال حاضر از یک میلیون بشکه در روز و یا کمتر ، ظرفیت مازاد برخوردار است که بخش عمده ای از آن نیز در اختیار کشورهای عضو اوپک قرار دارد. به هر حال، قدر مسلم آن که هر نوع برخورد بین المللی تندی با یکی از اعضای اوپک و نه تنها ایران، می تواند در نهایت به سیر صعودی بهای نفت در بازارهای جهانی بیانجامد. هرچند که چالش فعلی انرژی در سراسر دنیا و بویژه آمریکا را نمی توان تنها به مذاکرات هسته ای اتحادیه اروپا و ایران مرتبط دانست. ... با این حال، باید بدانیم که اکنون دنیا با چند معضل بزرگ دست به گریبان است؛ بهای نفت بشدت بالا است، چین با مصرف بی اندازه نفت، به سرعت جا پای آمریکا بعنوان بزرگترین مصرف کننده دنیا خواهد گذاشت، آشوب و تنش در خاورمیانه انتقال نفت از این منطقه را تهدید می کند و برخی از کارشناسان بر این اعتقادند که دیگر نفت چندانی در زیر زمین باقی نمانده است. برای مقابله با این معضلات، تنها مذاکره نمی تواند راه حل اصلی باشد. بلکه دنیا باید بیاموزد که طریقه و نوع مصرف خود را تغییر دهد. در نهایت می توان چنین نتیجه گرفت، مادامی که خط رشد اقتصادی کشورها بر روی نمودار مربوطه، یک خط ثابت باشد، افزایش بهای نفت می تواند چیزی باشد که اقتصاد جهانی قادر است خود را با آن هماهنگ سازد. در غیر این صورت، کشورها و بویژه مصرف کنندگان باید تغییری در روش مصرفی خود بوجود آورده و یا در رویارویی با یکدیگر، ملاحظات سیاسی را مد نظر قرار دهند.
کد خبر 54027

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =