در ایران به دلیل ارزان بودن سوخت گاز که تقریبا به قیمت رایگان، (حدود 110 ریال به ازای هر متر مکعب) در اختیار نیروگاه ها قرار می گیرند، در سال های اخیر همواره تلاش می شود نیروگاه ها از نوع سوخت گازی ساخته شوند. در این میان اگرچه سوخت گاز به دلیل یارانه ای بودن ارزان تر از قیمت واقعی خود در اختیار صنعت برق قرار می گیرد، اما گاهی این مزیت به عامل زیان آوری بدل می شود و آن هنگامی است که لوله های اصلی انتقال گاز با محل نیروگاه فاصله دارند. نباید فراموش کرد که به هرحال رساندن سوخت به محل ساخت و اسقرار نیروگاه ها خود هزینه ای را در بردارد و به این منظور شرکت ملی گاز همواره علاقه مند است که نیروگاه ها در مسیری که کوتاه ترین فاصله را با خطوط لوله اصلی دارد، ساخته شوند. این سرحلقه زنجیره دشواری ها است! در همین باره و در حالی که ورود بخش خصوصی به بخش صنعت برق همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد، وزارت نیرو با مشکل دیگری دست و پنجه نرم می کند. این موضوع به مکان یابی نیروگاه هایی مربوط می شود که برخی قرار داد ساخت آنها نیز امضا شده است. به عنوان یک نمونه نیز می توان به مورد سازمان تامین اجتماعی اشاره کرد. این سازمان پس از دو سال از امضای قرار داد ساخت یک نیروگاه، همچنان به دنبال تامین سوخت آنها است. به گزارش خبرنگار شانا؛ این سازمان که به گفته مسئولانش یکی از راه ها برای سرمایه گذاری اندوخته های مردم، را ساخت نیروگاه های تولید برق می داند، همچنان برای ساخت بزرگ ترین طرح خود در بخش برق با مشکل تامین سوخت مواجه است. نیروگاه 500 مگاواتی شاهرود که قرار داد ساخت آن سال گذشته با حضور وزیر نیرو و رییس وقت سازمان تامین اجتماعی امضا شده بود، هنوز به اجرا در نیامده است. وزیر نیرو آن زمان در آیین امضای قرار داد ساخت این نیروگاه با خوشحالی تمام از رسانه ها خواست که از آغاز به کار نخستین طرح نیروگاهی به روش BOO (ساخت، بهره برداری و مالکیت) بنویسند. در همین آیین همچنین محمد حسین شریف زادگان وزیر کنونی رفاه و تامین اجتماعی و رییس وقت سازمان تامین اجتماعی گفته بود: به دنبال افزایش سرمایه گذاری در بخش نیروگاه ها برای تولید 3 هزار مگاوات برق هستیم. وی به نام محل و یا نیروگاه هایی که برای این کار در نظر گرفته شده است اشاره ای نکرد، ولی افزود: این طرح ها درمرحله مطالعه و بررسی بیشتر قرار دارند. رییس سازمان تامین اجتماعی گفت: این سازمان خدماتی بلندمدت ارایه می دهد، به همین علت محتاج سرمایه گذاری در طرح هایی است که منافع و سود آوری آن هم تداوم داشته باشد. شریف زادگان اضافه کرد: یکی ازاین راه ها، سرمایه گذاری دربخش انرژی است که ما با همکاری وزارت نیرو و تضمین های دولت در این بخش حضور پیدا کردیم. وی خاطر نشان کرد قرار است نیروگاه شاهرود درظرف سه سال ساخته شود و شرکت توانیر نیز خرید برق آن را تا 15 سال و با قیمت مشخص تضمین کرده است. اما با گذشت مدت ها از امضای قرار داد نیروگاه شاهرود میان وزارت نیرو سازمان تامین اجتماعی، این طرح هنوز به اجرا در نیامده است. حتی یکی از مسئولان سازمان مذکور یک بار از منتفی شدن ساخت این نیروگاه صحبت کرد که بلافاصله مسئولان دیگر این سازمان آن را تکذیب کردند. این مسئولان تامین نشدن سوخت نیروگاه را از مهم ترین مشکلات عنوان کرده بودند و اکنون نیز اخباری از ساخته شدن این نیروگاه البته در نه شاهرود بلکه در منطقه ای نزدیک سمنان به گوش می رسد. اما مهم ترین موضوعی که در این جا مطرح می شود، ساخت یک نیروگاه 500 مگاواتی نیست، بلکه بسیار بزرگ تر ازآن است. موضوع این است که آیا مسئولان وزارت نیرو ابتدا برای ساخت یک نیروگاه مکان یابی درستی انجام نمی دهند که در پاره ای مواقع شرکت ملی گاز برای تامین سوخت نیروگاه های جدید مدت زمانی را به جنگ و دعوا با آنها می پردازد؟ نظیر چنین مشکلی را برای نیروگاه های اردبیل و کرمان نیز به یاد داریم که به وجود آمده بود و در نهایت وزارت نیرو با کاهش ظرفیت تولید برق نیروگاه ها و شرکت ملی گاز با تامین سوخت محدود نیروگاه موافقت کردند تا این مشکل به ظاهر حل و فصل شد. در این جا است که باز هم این پرسش مطرح می شود که آیا مکان یابی درستی برای نیروگاه ها انجام می شود یا خیر؟ به طور حتم مکان یابی درست، از روش های کاهش آلایندگی و آثار مخرب زیست محیطی نیروگاه های تولید برق است. بر این اساس، ارزیابی آثار محیط زیستی به منظور کاهش آلایندگی نیروگاه های تولید برق، انجام می شود. این ارزیابی ها با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و با در نظر گرفتن پارامترهای محیط زیستی، اقتصادی، اجتماعی و فنی برای مکان‎هایی که قابلیت استقرار در این صنایع را دارند، انجام می شود. این ارزیابی ها در سه مرحله پیش از ساخت، زمان ساخت و زمان بهره برداری انجام می شود. در این روش به منظور کاهش آلایندگی نیروگاه هایی که پیشتر ساخته شده اند، از روش گاز سوز کردن به جای سوخت مایع استفاده می شود. اما آیا در این بررسی ها هیچ گاه به چگونگی تامین سوخت آن نیز توجه می شود؟ این پرسشی است که انتظار می رود مسئولان شرکت توانیر به روشنی به آن پاسخ گویند.