به گزارش "شانا" به نقل از خبرگزاری فرانسه ، این پروژه در منطقه "کوشیرو" در جزیره "هوکایدو" واقع در شمال ژاپن اجرا می شود و در قالب این پروژه ، کارخانه ای برای تولید آزمایشی گاز غیر آلاینده "دی متیل اتر" (دی.ام.ئی) مورد استفاده قرار می گیرد. این سوخت در شرایط دما و فشار معمولی همانند آب است اما خیلی سریع تبدیل به بخار می شود. هنگامی که دی متیل اتر شعله ور می شود به رنگ آبی می سوزد و تبدیل به گاز می شود و در این واکنش "اکسید گوگرد" منتشر نمی شود . "دی متیل اتر" را علاوه بر گاز طبیعی می توان از منبع مواد زائد صنعتی یا پسمانده تقطیر نفت نیز به دست آورد . یکی از مزیت های "دی متیل اتر" این است که از منابع تجدیدپذیر و همچنین سوخت های فسیلی ، تولید می شود ، میزان کمی گاز گلخانه ای تولید می کند و همچنین حمل و نقل آن به صورت مایع ، آسان است . با این حال همچنان پرسش هایی درباره سودآور بودن تولید این سوخت باقی است . اوبر دو مستی یر ، نماینده ارشد شرکت توتال در شمال شرقی آسیا در این زمینه اظهار داشت : با تولید "دی.ام.ئی" مقادیر بسیار کمتری دی اکسید کربن یا دیگر مواد زائد تولید می شود . وی افزود : با تولید این سوخت ، نسبت به گاز طبیعی مایع (ال.ان.جی) ، گازهای کربنی بسیار کمتری تولید می شود و همچنین تولید گازهای آلاینده این سوخت نسبت به ذغال سنگ نیز بسیار کمتر است . این مقام توتال با بیان این که سوخت دی متیل اتر ارزان تر از سوخت های متعارف است ، تصریح کرد: سوخت دی متیل اتر می تواند در آینده جانشین دیزل و "ال.پی.جی" شود . دی متیل اتر ، ماده ای غیر سمی اما به شدت اشتعال پذیر است . این ماده کاربردهای مختلفی دارد از جمله می توان از آن به عنوان گاز آشپزی در خانه ها یا برای تامین انرژی مورد نیاز نیروگاه های متوسط و کوچک استفاده کرد . دی.ام.ئی را همچنین می توان به عنوان جایگزینی برای دیزل مورد استفاده قرار داد به طوری که هم اکنون آزمایش هایی در زمینه نوعی خودروی دو گانه سوز با موتور "برق – دی.ام.ئی" انجام شده است . تی یری دماره ، رییس توتال ، به تازگی در حاشیه "مجمع توسعه پایدار" در توکیو ، به خبرگزاری فرانسه گفت: قادر هستیم سوختی داشته باشیم که بسیار پاکیزه است و گاز گلخانه ای کمی نیز منتشر می کند . وی با اشاره به این که منابع گاز جهان از منابع نفت بسیار گسترده تر است ، افزود : سوخت دی.ام.ئی هم از جنبه زیست محیطی و هم از حیث منابع تولید ، راه حل خوبی برای تامین انرژی به شمار می رود . اوسامو اینوکوشی ، مدیر پروژه دی.ام.ئی شرکت "جی.اف.ئی هولدینگز" ، دومین تولید کننده بزرگ فولاد ژاپن ، اظهار داشت : کارخانجات فولاد در ژاپن سال های بسیاری با این پرسش رو به رو بودند که با گاز خروجی از کوره های انفجاری تولید فولاد چه باید کرد. وی افزود : به جای رها کردن این گاز می توان آن را ذخیره کرد . به این دلیل ما تلاش کردیم با ابداع یک فناوری جدید ، این گازها را ذخیره کنیم . بر اساس این گزارش ، کشف "دی.ام.ئی" در جریان تحقیقات شرکت "ان.کی.کی" به طور اتفاقی صورت گرفت . مطالعات در این زمینه در سال 1989 در دانشگاه توکیو آغاز شد . اولین پروژه آزمایشی برای تولید روزانه 5 تن دی.ام.ئی در سال 1997 در "کوشیرو" و با کمک یارانه های وزارت اقتصاد ژاپن آغاز شد . شرکت توتال در اکتبر 2001 مشارکت خود را با کنسرسیومی متشکل از هشت شرکت ژاپنی آغاز کرد . توتال که یک تامین کننده بزرگ گاز طبیعی مایع (ال.ان.جی) برای ژاپن است ، دانش و مهارت خود را در زمینه های نفت ، گاز ، پالایشگاه و پتروشیمی در اختیار این پروژه قرار داده است . هزینه این پروژه در مدت 5 سال حدود 250 میلیون دلار برآورد شده است . وزارت اقتصاد ژاپن 65 درصد هزینه این پروژه را تامین می کند و سایر شریکان نیز بقیه این هزینه را تامین خواهند کرد . این وزارتخانه همچنین یارانه های خاصی را برای توسعه بخش های خاصی از این پروژه همچون توربین و انجین ها ، در نظر گرفته است . در دسامبر 2003 ، پروژه آزمایشی دیگری نیز برای تولید روزانه یکصد تن "دی.ام.ئی" در کوشیرو آغاز شد . تا اواسط دسامبر 2004 ، حدود 150 روز کار آزمایشی در این زمینه انجام شد که در این مدت نزدیک به 8 هزار تن دی.ام.ئی تولید شد . یک پروژه آزمایشی دیگر با مدت زمان بیشتر نیز قرار است در سال 2005 آغاز شود و تمامی واحدهای تولیدی آن تا پایان سال 2006 تکمیل خواهد شد . دماره ، رییس توتال ، در این خصوص اظهار داشت : پس از این پروژه قصد داریم به سوی تولید صنعتی حرکت کنیم . وی افزود : قصد نداریم این کار را در فرانسه یا ژاپن انجام دهیم بلکه این کار در یک کشور دارای گاز در خاورمیانه انجام خواهد شد . اولین برنامه توتال در این زمینه ، احداث یک کارخانه تجاری تا سال 2010 است که قادر به تولید روزانه 6 هزار تن دی.ام.ئی خواهد بود . این کارخانه احتمالا در کشور قطر احداث خواهد شد . برای سود آور بودن چنین پروژه ای لازم است که روزانه دست کم بین 3 هزار تا 6 هزار تن "دی.ام.ئی" تولید شود . این در حالی است که مایع سازی گاز طبیعی هزینه بالایی دارد و در مورد میدان های بزرگ گاز مقرون به صرفه است . اما شرکت توتال با همکاری شریکان ژاپنی خود تلاش می کند تا از میدان های گازی کوچک تر هم برای تولید مواد هیدروکربوری مایع استفاده کند .