در همین حال و در واکنش به این درخواست، شیخ احمد الصباح، در گفت و گو با رویترزگفت: قیمت ها بسیار بالاست و ما مجبوریم کاری بکنیم. آنچه از سخنان رئیس اوپک بیش از همه در مطبوعات ایران منعکس شده است، این بود: «ایران مخالف هرگونه افزایش تولید است». رئیس اوپک همچنین تصریح کرده بود: تمام اعضا باتمام توان خود در حال تولید هستند و احتمالاً تصمیم برای افزایش تولید، تأثیر به سزایی در کاهش قیمت ها نخواهد داشت. روز چهارشنبه اگرچه روزنامه ها توقف رشد قیمت ها را پس از چند روز پی در پی درج کردند، همچنان این اظهار نظر تحلیل گران بازار را در ادامه داشتند: بازار به آسانی از زیر فشار روانی کمبود سوخت حرارتی رها نخواهد شد. تا پیش از برگزاری نشست اتحادیه اروپا با اوپک، اخبار و اختلاف نظرها در میان اعضای صادر کننده نفت، خوراک مطبوعات بود. پس از ایران به فاصله دو روز، وزیر نفت الجزایر نیز اعلام کرد که در صورت درخواست اتحادیه اروپا از اوپک برای افزایش میزان تولید، احتمال نمی رود که اوپک پاسخ مطلوبی به آن بدهد، زیرا اعضا با بیشترین توان در حال تولید نفت هستند و در نتیجه هیچ مازادی برای عرضه بیشتر نفت ندارند. در همین حال و پس از عربستان سعودی که قادر است سقف تولید نفت خود را بالا ببرد، وزیر انرژی امارات متحد عربی اعلام کرد: اوپک ظرفیت تولید کافی برای پاسخ گویی به هرگونه افزایش ناگهانی تقاضای جهانی نفت در سال 2005 را دارد. در آخرین روز هفته گذشته و در کنار پاورقی ها و مقاله هایی درباره اوپک و تولید آن، روزنامه ها اظهارات کاظم پور اردبیلی، نماینده ایران در هیئت عامل اوپک را درج کردند که اضافه تولید 800 هزار بشکه ای اعضای اوپک در روند صعودی قیمت های جهانی نفت تأثیرندارد. وی اظهار داشت: در حال حاضر، تقاضا برای نفت خام شیرین سبک در بازارهای آمریکا و اروپا نیز برای مصارف سوخت هواپیما و بنزین زیاد است و اگر سهمیه افزایش یابد، تنها به ایجاد فاصله میان نفت شیرین و ترش منجر خواهد شد. در طول هفته در کنار افزایش قیمت ها، اخباری مبنی بر صرفه جویی، جانشینی، انرژی های نو و تلاش برای کسب منابع جدید نفتی در کشورهای مختلف، زینت بخش صفحات روزنامه ها شده بود. انتشار خبر سفیر وزیر نفت هند به تهران، همکاری های دوکشور در زمینه انرژی را بیش از پیش در زیر ذره بین دبیران اقتصادی روزنامه ها قرار داده است. دوشنبه گذشته گفته سید مهدی حسینی، قائم مقام شرکت ملی نفت ایران، مبنی بر امضای قرارداد توسعه میدان نفتی«جفیر» با هندی ها در طول سفر وزیر نفت هند به ایران، کلید درج این گونه اخبار را زد. همین مطلب در روزنامه انگلیسی زبان«ایندین اکسپرس» هند نیز بازتاب داشت. این روزنامه علاوه بر آن آورده بود: هند در نظر دارد امکان افزایش تدریجی میزان واردات گازمایع از 5 میلیون تن به 7/5 میلیون تن از ایران را بررسی کند. یک روز بعد، سید محمد میرمعزی، مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران، گفت: شرکت های هندی به فعالیت در میدان های نفتی جفیر، آزادگان شمالی و یادآوران علاقه مند هستند. پایگاه اینترنتی«بلومبرگ» اعلام کرد: مانی شانکارآیار، وزیر نفت هند، با «امان اله جعدون»، همتای پاکستانی خود دیه ارو، درباره مسئله واردات گاز طبیعی دو کشور از طریق خط لوله ای با هزینه تخمینی بیش از چهار میلیارد دلار از ایران گفت و گو کرد. روز چهارشنبه در بیشتر صفحات انرژی وتلکس خبرگزاری ها این خبر منعکس شد: وزیر نفت هند در اظهاراتی خوش بینانه اعلام کرد: خط لوله چهارمیلیارد دلاری انتقال گاز ایران به جنوب آسیا تا سال آینده استحکام بخشیده خواهد شد. سرانجام در آخرین روز هفته، هادی نژاد حسینیان، معاون وزیر نفت در امور بین الملل، گفت: در حال حاضر مذاکره خرید پنج میلیون تن ال.ان.جی ایران برای 25 سال از سوی هند قطعی شده و قرارداد آن آماده امضا است و مذاکره برای افزایش این میزان تا 5/7 میلیون تن با شرایط قیمتی جدید نیز میان دو کشور ادامه دارد. وی درباره مذاکرات سه جانبه ایران، هند و پاکستان برای انتقال گاز گفت: پیشنهاد ایران این بود که در جریان سفر وزیر نفت هند به ایران، وزیر پاکستان نیز حضور داشته باشد و مذاکره سه جانبه انجام شود. هندی ها نیز با این پیشنهاد موافق بودند، ولی نظر پاکستان این بود که هم اکنون این مذاکرات دو به دو انجام شود تا در مراحل بعد، هر سه کشور در کنار یکدیگر مذاکره کنند. پس از افتتاح خط لوله باکو- تفلیس- جیحان که به رغم غیر اقتصادی بودن با حمایت سیاسی آمریکا به بهره برداری رسید، اخباری مبنی بر فعالیت ایران برای احیای جایگاه خود یا ابراز تأسف از چنین رخدادی در مطبوعات منتشر شد که دامنه آن تا هفته گذشته نیز ادامه داشت. حسن مرادی، عضو کمیسیون انرژی مجلس، در این باره گفت: ما همواره اعلام کردیم که براساس معیارهای عملی، مسیر ایران بهترین مسیر این خط لوله است. پیش تر بحث بهره گیری از محدوده جغرافیایی کشور عراق برای عبور لوله های نفت خام و یا گاز به اروپا به طور جدی مطرح شده است که این نیز راه مناسبی برای انتقال انرژی به اروپاست. در همین حال «سالوادوری»، معاون رئیس شرکت توتال، اعلام کرد: با وجود وعده های دولت قزاقستان مبنی بر وجود30 میلیون تن نفت، میدان کاشاگان برای خط لوله باکو- تفلیس- جیحان، مسیر ایران هنوز قابل بررسی و حتی شاید لازم به استفاده باشد. آخرین موضوعی که هفته گذشته روزنامه نگاران به آن توجه کردند، «تشکیل وزارت انرژی» بود. سه شنبه هفته گذشته، قائم مقام شرکت ملی نفت ایران گفت: اداره وزارت انرژی با وسعتی که دو وزارتخانه نفت و نیرو دارند، کار بسیار بزرگی بوده است و هنوز مدیرانی برای اداره این وزارتخانه وجود ندارند. وی تشکیل چنین وزارتخانه ای را موجب افزایش تصدی گری ارزیابی کرد و گفت: این گونه اقدام ها در کشور ما زود است و باید نخست به اصلاح ساختار وزارتخانه ها و کوچک کردن آنها اقدام کنیم. در همین حال، رضا اردکانیان، معاون وزیر نیرو در امور آب، در پایان هفته خواستار توجه به مسئله آب در صورت تصمیم بر ادغام وزارتخانه های نفت و نیرو شده بود و اظهار داشت: بیشترکشورهای همسایه به دلیل طبیعت موضوع آب که امری حاکمیتی است، به سوی تشکیل وزارت آب رفته اند. در پنج سال پیش و با مطرح شدن و ادغام نفت و نیرو و تشکیل وزارت انرژی، قرار بر جداشدن بخش برق از وزارت نیرو و قرار گرفتن آن در کنار بخش نفت و گاز بود. در هفته گذشته، انتشار سخنان نژادحسینیان، معاون وزیر نفت در امور بین الملل پس از بازگشت از روسیه، همچنین همکاری با این کشور در مقوله های مختلف انرژی از جمله همکاری در دریای خزر و خبر گشایش دوازدهمین نمایشگاه نفت و گاز دریای خزر، توجه روزنامه ها را به خود جلب کرد.