تولید ال ان جی به دنبال توافق ایران و هند بزودی در ایران آغاز می شود.با تولید LNG فرصتی برای ایران در زمینه ورود به بازارهای جهانی گازایجاد می شود..یکی از مشخصه های بازار صادرات گاز طبیعی، محدودیت جغرافیایی آن است. حمل گاز از کشوری به کشور دیگر به طریق عادی به دو روش لوله کشی و یا حمل با تانکر به صورت ال.ان.جی عملی می شود و از این منظر، همواره محدود به مرزهای جغرافیایی یا محدوده های تکنولژیک است.به تعبیر روشنتر,گاز را نمی توان به راحتی جا به جا کرد و باید به مشتری و میزان مصرف و امکانات حمل، در راستای تامین بازار اندیشید. حوزه مشترک گازی پارس جنوبی میان ایران و قطر در عمق 105کیلومتری سواحل عسلویه به عنوان بزرگترین منبع مستقل گازی جهان،منشا این بحث کارشناسان بوده است که با گاز برداشت شده از این مخزن چه باید کرد؟آیا باید آن را به مصرف داخل رساند تا امکانی برای بهره برداری بهتر از دیگر منابع فسیلی حاصل شود، یا باید آن را با توجه به حجم وسیع گاز موجود، یکسره صادر کرد یا... شریک ما در این حوزه مشترک برای حدود یک دهه از این حوزه برداشت کرده است و با توجه به ساختار حوزه مشترک که سنگینی منابع به طرف کشوری خواهد بود که بیشترین برداشت را داشته باشد، برای جبران عقب ماندگی ها از قطر، چاره ای جز برداشت سریع از این منابع نداریم. براساس برآوردهای انجام شده سهم ایران از این حوزه مشترک، به تنهایی مصرف 270 سال کشور را پاسخ می دهد. به طورطبیعی، دو کشور، در عرصه صادرات، از بازارهای محدود و مشخصی برخوردارند که هر یک دیگری را محدود می کند. به این تعبیر، ورود هریک از دو کشور سهم دیگری را در میان همسایگان محدود می کند. از این منظر، قطر در سالهای اخیر کوشیده است خود را از محدود شدن در این بازار برهاند و با دستیابی به فناوری حمل LNG، به آنسوی بازار منطقه سرک بکشد. محدودیت حمل ،قدرت چانه زنی را فرو می کاهد و امکان فروش را هم محدودمی کند. به این لحاظ دستیابی به امکانات نوین حمل گاز طبیعی نظیر ال. ان. جی سبب می شود ما بتوانیم به بازارهای گسترده تری بیندیشیم: بازاری مطمئن و تضمین شده. از آغاز عملیات بهره برداری از میدان گازی پارس جنوبی ,ایران که نتوانسته بود برای گاز تولیدی خود ,مصارفی را تعریف کند ,به بازاریابی گاز در منطقه پرداخت. به طور طبیعی نخستین گزینه برای صادرات گاز کشورهای همجوار هستند. ایران نیز این گزینه را طی سالیان پی گرفته است و با بازاریابی در ترکیه ,امارات ,ارمنستان و... تاکنون در این عرصه گامهایی را برداشته است . اما مهمترین بازاری که در این زمینه در حال ایجاد شدن است ,بازار رو به رشد شبه قاره هند است. هند به عنوان یک بازار روبه رشد انرژی ,توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. براساس برآوردها این کشور تنها سی درصد از منابع انرژی خود را از منابع داخلی تامین می کند و بقیه آن وارداتی است . این در حالی است که پیش بینی می شود نیاز این کشور به منابع انرژی به طور سالانه همپای میزان رشد این کشور افزایش یابد.به طور طبیعی این بازار آنقدر جذاب هست که هر صادرکننده ای را به خود مشغول دارد . گام ایران در رسیدن به تولید ال ان جی زمینه ساز خروج از بن بست تجاری در بازار گاز است. توجه به این نکته ضروری است که یکی از بزرگترین دستاوردهای دولت در 8سال گذشته ، رسیدن به روش هایی برای انجام پروژه های بزرگ بدون اتکا به منابع دولت بوده است. به تعبیر بهتر در حالی که در 8سال گذشته دهها پروژه بزرگ در عرصه های مختلف اقتصادی به مرحله اجرا گذاشته شده است، اما اتکای این پروژه ها به منابع سرمایه ای دولت یا صفر بوده است و یا بسیار اندک. بسیاری از پروژه ها با جذب سرمایه خارجی و از طریق احاله به آینده پیش رفته اند و به تعبیری در شرائط دشوار تحول اقتصادی بار خود را بر شانه های نحیف درآمدهای ارزی نگذاشته اند . بیشتر این پروژه ها را می توان در عرصه صنعت نفت کشور سراغ گرفت. در حالی که حدود پنجاه میلیارد دلار در مدت کوتاهی صرف سرمایه گذاری در صنعت نفت ، گاز و پتروشیمی شده است ، سهم سرمایه گذاری دولت در این مبلغ چنان ناچیز است که به حساب هم نمی آید. ایران در این مدت از طریق قراردادهای بیع متقابل و فاینانس موفق شد هزینه هنگفت سرمایه گذاری خود در صنعت نفت و گاز را جذب کند .به طور طبیعی وقتی پای سرمایه گذاری خارجی به میان می آید ، بحث بازگشت سرمایه هم مطرح می شود و یکی از توفیقات مهم در این زمینه ، یافتن راههای بازگرداندن سرمایه بدون اتکا به منابع دولت است. با دستیابی به منابع سرمایه گذاری در عمل هزینه سرمایه گذاری از محل محصولات و صادرات آن به دست می آید. امضای قرارداد 22میلیارد دلاری میان ایران و هند برای صادرات ال ان جی منابع جدیدی از سرمایه گذاری را پیش روی ایران می گستراند که بی اتکا به منابع مالی دولت ، خود را توسعه دهد. در حقیقت فضیلت این قرارداد را نسبت به اقدامات پیشین باید در دستاوردهای فنی در عرصه فناوری ال ان جی از یکسو و یافتن منابعی تازه برای سرمایه گذاری توسعه ای و راهیابی به بازار صادرات گاز دانست که هر یک در جای خود نتیجه ای سترگ به حساب می آید.