این حادثه جدا از بی سابقه بودن به لحاظ حجم و گستردگی، به لحاظ عملیات مهار و مدیریت آن بدون اینکه تلفات انسانی برجای گذارد و موجب افزایش هزینه های انسانی شود نیز بی سابقه بود. شاید این شرایط بود که حادثه آتش سوزی پتروشیمی بوعلی سینا را به یک حادثه در سطح ملی با کمترین هزینه ها تبدیل کرد و در نهایت با قدردانی مقام معظم رهبری و ریاست محترم جمهوری از عوامل مهار آن همراه شد. جدای از همه تلخی ها و شیرینی های ماجرا، داستان آنجا تلختر شد که برخی رسانه ها و جریان های سیاسی قصد بهره گیری از این حادثه برای منافع سیاسی و جناحی خود داشتند و در این مسیر بر آتش مجتمع پتروشیمی بوعلی سینا دمیدند. اگر آتش پس از 57 ساعت تلاش و مجاهدت عوامل مختلف مهار شد، آتشی که این رسانه ها روشن کردند شاید تا مدتها در روح و جان مجاهدانی که در بدترین شرایط ممکن در جدال با شعله های سر به فلک مجتمع بودند، روشن باشد. این رسانه ها بدون توجه به پیامدهای عمل خود، با انتشار گزارشهای منفی در طول مدت مهار آتش توسط عوامل مختلف، با هدف رسیدن به نیات سیاسی و جناحی خود عزم مجاهدان این عملیات را تضعیف کرده و باعث گسترش موج ناامیدی و افزایش دلهره و نگرانی در افکار عمومی شدند.

از منظر دیگر باید توجه داشت، در حال حاضر تمام مجتمع های تولیدی صنعت پتروشیمی به بخش خصوصی واگذار شده و توسط بخش خصوصی و یا هلدینگ خلیج فارس اداره می شود و سهام شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران در هیچیک از این شرکتها به اندازه ای نیست که در تعیین مدیرعامل یا سیاستهای مجتمعها اثرگذار باشد. با این حال، گسترش این حادثه نه منافع بخش خصوصی که منافع ملی و سرمایه های ملی را هدف می گرفت. به یقین تجربه، امکانات و مدیریت صنعت نفت که دهه ها صنعت پتروشیمی را زیر چتر خود داشته، بیشتر از توانمندی بخش خصوصی است. بنابراین مسئولان نسبت به این حوادث واکنش جدی نشان دادند و با همراهی بخش خصوصی و تجمیع امکانات و ایجاد ستاد مدیریت بحران وارد میدان شدند.

نکته اینجاست که معمولاً در هیچ کجای جهان تماشاگران تیم خود را هو نمی کنند؛ به خصوص اگر آن تیم همه تلاش خود را بکار گیرد و نتیجه بازی به نفع آن باشد. هرچند که اصل هو کردن در ادبیات ما جایی ندارد، اما اخیراً چند رسانه خاص برای تخریب دولت و مسئولان، زمان و مکان را هم گم کرده اند و با سیاستهای هماهنگ به دنبال دستاویزی برای مقاصد سیاسی خود هستند.

درست در زمانی که همه بر کنترل آتش تمرکز کرده بودند، نقشه تخریب آغاز شد و درحالی که هنوز علت بروز حادثه بررسی نشده بود، پی به سوءمدیریت، ناتوانی و کاستیهای دیگر بردند. با این حال وزیر نفت به صراحت گفت: «فعلا به دنبال مقصر نیستیم؛ اولویت مهار آتش است». بعد از آن هم گروهی کارشناس مسئول انجام تحقیق درباره علل حادثه و قصور احتمالی صورت گرفته شدند و تأکید شد که گزارش آن شفاف به اطلاع عموم مردم خواهد رسید. با این حال برخی فرصت طلبان با ادبیات رسانه ای خود در حالی که همه نگران یک حادثه ملی بودند، در پی کینه توزی و تئوری سازی برآمدند تا جایی که بعد از آن هم به دنبال اظهارنظر افرادی منتقد برای تخریب چهره صنعت نفت و مسئولان آن می گشتند.

این که بروز هر بحران ناشی از یک خطا یا حادثه است، قابل انکار نیست اما منافع ملی ایجاب می کند در شرایطی که برخی از کشورهای همسایه ما منتظر بهانه ای برای مخدوش کردن چهره جمهوری اسلامی ایران هستند، دفاع ما هم ملی باشد و رقابتهای سیاسی به عنوان یک نقطه مثبت در توسعه سیاسی کشور به ضد منافع و شکاف سیاسی تبدیل نشود. به راستی آیا وقت آن نرسیده است که منافع ملی بر منافع سیاسی و جناحی ترجیح داده شود؟ به خصوص سازمانها و نهادهای رسانه ای که از بیت المال ارتزاق می کنند، لازم است همواره منافع ملت را در نظر داشته باشند و در حوادث و مسائل ملی، در نقش یار و همراه ظاهر شوند؛ نه این که فرصت را برای بهره برداری سیاسی مناسب ببینند و نمک بر زخم بپاشند و زمینه خوشحالی دشمنان و معاندان نظام و کشور را فراهم سازند.