لی گیلوک سنگ در گفتگوی اختصاصی با شانا بر لزوم معرفی فعالیتهای گسترده ایران در زمینه توسعه صنعت سی ان جی و تلاش برای تولید خودروهای گاز سوز به بازارهای جهانی تاکید و اعلام کرد که فکر میکنم یکی از حوزههایی که صنعت سی ان جی باید روی آن متمرکز شود بحث کمک به تحقق اهداف هوای پاک است، همچنین کشورها از جمله ایران باید برای یافتن راه حلهای مناسب برای مقابله با چالشهایی از جمله قیمت گذاری، زیر ساختها و توسعه های جایگاههای عرضه سی ان جی تلاش کنند.
مشروح گفتگو با لی گیلوک سنگ به شرح زیر است:
شما به ایران سفر و در نشستهای مرتبط با سی ان جی شرکت کردهاید، به عنوان یک کارشناس با سابقه فعالیت در صنعت سی ان جی، ارزیابی تان از اوضاع کنونی این صنعت در ایران چیست؟
نخستین ارتباط من با صنعت سی ان جی ایران به حضور در نخستین کنفرانس و نمایشگاه سی ان جی و صنایع وابسته در اوت سال 2008 میلادی در تهران باز می گردد.
پس از آن در سالهای 2009، 2010 و 2011 نیز به تهران سفر کردم که آخرین سفر من در ژوئیه 2011 برای شرکت در چهارمین کنفرانس و نمایشگاه سی ان جی بود، اکنون با توجه به گذشت بیش از سه سال از آخرین حضورم در ایران، ممکن است برداشت مناسبی از وضع کنونی صنعت سی ان جی ایران برای ارزیابی مناسب نداشته باشم، با اینحال، از دید من صنعت سی ان جی ایران در مسیر صحیح گام بر می دارد و با چالشهای مشابهی که دیگر کشورها نیز با آن دست به گریبان هستند، روبروست که مسئولان همچنان به دنبال یافتن بهترین راهحلها برای رویارویی با این چالشها هستند.
قیمتگذاری، زیرساختها، توسعه جایگاههای عرضه سوخت و امنیت از مهمترین چالشهایی هستند که به نظر من بسیاری کشورها از جمله ایران همچنان به دنبال یافتن بهترین و مناسبترین روشهای مواجهه با آنها هستند.
آیا صنعت سی ان جی در سالهای اخیر رشد و توسعه قابلتوجهی داشته است؟
با در نظر گرفتن گزارشهای مربوط به همایشها و مقاله های مختلف، هم اکنون ایران بزرگترین ناوگان وسایل نقلیه گاز سوز را دارد و تعداد وسایل نقلیه گاز سوز و نیز جایگاههای عرضه سی ان جی روند افزایشی دارد.
پیشتر شاهد فعالیت کارخانههای تولیدکننده ابزار و تجهیزات سی ان جی بودیم که وسایل نقلیه پایه گازسوز (OEM)، سیلندرهای سی ان جی، اتصالات و شیرآلات سی ان جی و غیره تولید میکرد.
با این حال، این تجهیزات بیشتر برای عرضه و مصرف داخلی تولید میشود و خارج از ایران شناخته شده نیستند.
پیشرفتهایی که در توسعه بازار سی ان جی و نیز توسعه آن در ایران صورت گرفته است، خارج از این کشور شناخته نشده هستند.
آیا صنعت گاز و بویژه سی ان جی توانسته به تحقق اهداف هوای پاک و انرژی سبز کمک کند؟
فکر میکنم یکی از حوزههایی که صنعت سی ان جی باید روی آن متمرکز شود همین بحث کمک به تحقق اهداف هوای پاک است و از این طریق می تواند نشان دهد که صنعت سی ان جی میتواند به پاککردن هوای آلوده و نیز دستیابی به اهداف هوای پاک کمک کند.
اگرچه خودروهای گازسوز نسبت به خودروهای بنزینی، گازوئیلی و ال پی جی پاکتر هستند، اما تاکنون موفقیتی از این حوزه گزارش و یا چاپ نشده است که نشان دهد این صنعت در دستیابی به هوای پاک و نیز اهداف انرژی پاک موفق بوده است.
بسیاری بر این باورند که تبدیل خودروها به خودروهای گاز سوز بتواند به پاکشدن هوا کمک کند و بسیاری دیگر نیز بر این باورند که سی ان جی نیز یک سوخت فسیلی است.
آیا گاز به واقع انرژی سبز است؟
پرسش دشواری است زیرا پاسخش در ارائه تعریفی از معنای انرژی سبز، نهفته است. گاز طبیعی در مقایسه با زغالسنگ، نفت (بنزین، گازوئیل، نفت کوره و غیره) و ال پی جی به عنوان یک سوخت پاک معرفی شده، اما گاز هم یک سوخت فسیلی است.
بنابراین، آیا میتوانیم گاز طبیعی را که یک سوخت فسیلی است به عنوان انرژی سبز در نظر گیریم؟ اما اگر به جای حرکت به سوی استفاده از گاز طبیعی، به سوزاندن بیهدف زغالسنگ و نفت ادامه دهیم، در آن صورت جهان نسبت به زمانی که ما از انرژیهای سبز استفاده کنیم، دیگر مکان مناسبی برای زندگی نخواهد بود.
آیا میتوانیم خودروهای الکتریکی یا هیدروژنی را در مقایسه با خودروهای گاز سوز به عنوان انرژیهای به واقع سبز در نظر گیریم؟ خیر، چنانچه تولید برق از زغال سنگ یا گاز طبیعی باشد؛ یا اگر هیدروژن تولید شده از الکترولیزها از برق استفاده کنند یا هیدروژنهایی که از گاز طبیعی تولید میشوند، این چنین نخواهد بود.
آیا خودروهایی که با بیوسوختهای حاصل از گیاهان، علفها و دانه های روغنی حرکت میکنند را به عنوان خودروهای با سوخت سبز در نظر گیریم؟ میتوان در این باره مدتها بحث کرد و این درحالی است که جو زمین از آلودگی هوا رنج میبرد و خودروها همچنان سوخت های فسیلی میسوزانند.
خودروهای گاز سوز هم اکنون تنها منبع تجاری در دسترس است. در واقع، خوردوهای گاز سوز میتوانند از گاز طبیعی سبز حاصل از بیوگازها (که به نام بیومتان یا گاز طبیعی تجدیدپذیر شناخته میشوند) استفاده کنند.
هم اکنون خودروهایی در اروپا، آمریکای شمالی، کره و تایلند وجود دارند که از بیومتان یا گاز طبیعی تجدیدپذیر به عنوان سوخت استفاده می کنند.
بخش خصوصی و دولتی ایران را در تعامل با شرکتها، سازمانهای مردم نهاد و دیگر کشورها برای توسعه گاز و ویژه صنعت سی ان جی چگونه ارزیابی میکنید؟
همانطور که پیش تر گفتم، صنعت سی ان جی ایران برای خارجیها شناخته شده نیست. بسیاری اطلاعی ندارند که بیش از 3.5 میلیون دستگاه خودرو گاز سوز در ایران وجود دارد و کارخانههای خودروسازی در این کشور هستند که خودروهای گازسوز، سیلندرهای سی ان جی، شیرآلات و غیره تولید میکنند.
فکر میکنم نقشآفرینان صنعت سی ان جی در ایران باید برای معرفی و ارتقا محصولات، خدمات و دانش سی ان جی کشور به دیگر بخشهای جهان فعالانهتر عمل کنند.
چگونه سازمانهای مردم نهاد مانند اتحادیه خودروهای گاز سوز آسیا-اقیانوسیه (ANGVA) میتواند در توسعه صنعت سی ان جی ایران مفید باشند؟
اتحادیه خودروهای گاز سوز آسیا-اقیانوسیه یک انجمن صنعتی غیرانتفاعی بازرگانی است. هدف ما رهبری، هدایت و ارتقاء صنایع خودروهای گاز سوز (NVG) آسیا اقیانوسیه به سمت توسعه پایدار است.
ما به توسعه و ارتقاء گاز طبیعی به عنوان سوخت پاک و پایدار برای بخش حمل و نقل در منطقه آسیا اقیانوسیه که شامل ایران نیز میشود، کمک میکنیم.
به دنبال آن هستیم تا هر کشوری را که در منطقه ما در موضوعهایی مرتبط با خودروهای گاز سوز فعالیت میکند را یاری کنیم. خوشحالم که اعلام کنم ایران نقش فعالی در سطح هیئت مدیره اتحادیه خودروهای گاز سوز آسیا-اقیانوسیه دارد.
نظر شما