به گزارش نشریه فوربز، دیوید بلکمون، تحلیلگر مستقل انرژی، اعلام کرد برخی محدودیت‌های فیزیکی در مناطق نفت‌خیز آمریکا، به ویژه منطقه پرمین، ممکن است جهش کنونی تولید نفت آمریکا را در نیمه دوم سال 2018 میلادی محدود کند.

پس از اوج‌گیری شمار دکل‌های حفاری آمریکا و رسیدن آن به هزار و 105 دکل در ماه آوریل سال 2018 میلادی، این رقم رو به کاهش گذاشته و اکنون به هزار و 85 دکل رسیده است.

با توجه به ادامه روند رشد قیمت نفت، اداره اطلاعات آمریکا هر ماه پیش‌بینی می‌کند که تولید نفت این کشور در ماه پس از آن، به رکوردشکنی خود ادامه خواهد داد.

با توجه به اعلام پایبندی اوپک و روسیه به ادامه محدودیت تولید خود تا سال 2019 میلادی، به زمانی رسیده‌ایم که شرکت‌های مستقل نفتی در آمریکا باید بازار را بازنگری و بودجه حفاری خود را برای نیمه دوم سال جاری میلادی تعیین کنند.

مسئله اصلی این است که آیا شاهد آغاز روند کاهش فعالیت‌های حفاری در آمریکا هستیم یا این که شرکت‌های تولیدکننده نفت این کشور زمینه را برای افزایش بیشتر تولید در نیمه دوم 2018 فراهم می‌کنند.

هنگامی که در سال 2017 میلادی به این مقطع از سال رسیدیم، صنعت نفت آمریکا در واکنش به افزایش قیمت نفت در ماه‌های پایانی سال 2016 میلادی، چهار ماه نخست 2017 را صرف افزایش چشمگیر شمار دکل‌ها و تولید خود کرده بود. با این حال، آن واکنش شتاب‌زده موجب سقوط دوباره قیمت شاخص نفت خام آمریکا همزمان با فصل بازنگری در میانه سال شده بود.

در نتیجه، شرکت‌ها بودجه حفاری خود را برای نیمه دوم سال 2017 میلادی محدود و در سه ماه پایانی این سال، این کاهش را حتی شدیدتر کردند، زیرا سهامداران آنها به جای حفر چاه‌های بیشتر، خواهان تمرکز بر سوددهی شده بودند.

اگرچه افزایش شمار دکل‌ها در سال جاری میلادی تا کنون به اندازه سال 2017 میلادی چشمگیر نبوده، صنعت نفت آمریکا به هر حال واکنش قدرتمندی به رشد قیمت نفت در سال 2018 میلادی نشان داده است. این واقعیت که محدودیت تولید اوپک و روسیه محقق شده و به نظر می‌رسد که عرضه مازاد جهانی کاهش یافته است، فضایی بسیار مثبت ایجاد می‌کند که زمینه را برای افزایش بودجه حفاری در نیمه دوم سال 2018 میلادی فراهم می‌سازد.

اما چند محدودیت عمده ممکن است سقفی مصنوعی برای رشد حفاری در آمریکا ایجاد کنند.

نخست، شرکت‌های تولیدکننده نفت شیل برای دستیابی به ماسه‌های لازم برای شکست هیدرولیک، به ویژه در منطقه پرمین، با چالش رو‌به‌رو هستند.

دوم این‌که شرکت‌ها برای تأمین نیروهای انسانی لازم برای کامل کردن چاه‌هایی که حفر می‌کنند و آغاز تولید این چاه‌ها، به مشکل برخورد کرده‌اند. این مسئله یکی از مهم‌ترین عواملی است که آمار اداره اطلاعات انرژی آمریکا نشان می‌دهد شمار دکل‌های تکمیل نشده، در میانه ماه مارس به رقم بی‌سابقه 7هزار و 692 مورد رسیده است.

سوم این‌که با وجود تلاش شرکت‌های میان‌دستی برای ساخت چند پروژه خط لوله، تولیدکنندگان نفت منطقه پرمین به تدریج با محدودیت‌هایی در ظرفیت انتقال نفت و گاز تولیدی خود رو به‌رو می‌شوند.

چهارمین مانع نیز این است که زیرساخت‌های راه در منطقه پرمین کم کم به حداکثر ظرفیت خود برای رفت و آمد کامیون‌های لازم برای انجام عملیات میدان‌های نفتی می‌رسد. این مسئله به ویژه برای منطقه دلور در غرب تگزاس صدق می‌کند.

هیچ راه‌حل سریعی برای این محدودیت‌های فیزیکی برای رشد تولید، به نظر نمی‌آید، بنابراین، اگرچه نیروهای غالب بازار به سود تحقق پیش‌بینی‌های اداره اطلاعات انرژی آمریکا از سوی صنعت نفت شیل آمریکا حرکت می‌کنند، ما با مجموعه‌ای از محدویت‌های واقعی و فیزیکی رو به رو هستیم که به احتمال زیاد، دست کم به طور موقت، سقفی برای رشد نهایی تولید نفت آمریکا ایجاد می‌کنند.

با در نظر گرفتن همه این عوامل، بهترین حدس درباره نیمه دوم سال 2018 میلادی حاکی از رشد آهسته شمار دکل‌ها و افزایش محدود تولید نفت آمریکا به میزانی کمتر از انتظار کارشناسان است.