به گزارش شانا، در متن این جوابیه آمده است: «درباره خوراک مورد نیاز طرح فراگیر پالایشی سیراف، نویسنده به اعداد و ارقامی اشاره کرده است که بدون ذکر ماخذ ارزش پاسخگویی ندارد.

بدیهی است معاونت برنامه‌ریزی وزارت نفت به عنوان متولی صدور مجوز خوراک بر اساس قوانین و رویه‌های مصوب و با در نظر گرفتن ظرفیت مخازن و دیگر ملاحظات لازم اقدام به صدور مجوز خوراک برای طرح‌های پالایشگاهی و پتروشیمی می‌کند.

 ذکر این نکته خالی از فایده نیست که بر اساس گزارش سال 2018 شرکت بریتیش پترولیوم (بی‌پی) میانگین ضریب ظرفیت پالایشگاه‌های خاورمیانه حدود 80 تا 90درصد بوده است.

 شایان ذکر است که در آینده میعانات گازی سایر میدان‌های توسعه‌نیافته مانند پارس شمالی، گلشن و ... نیز به مجموع تولیدها اضافه خواهد شد که در صورت نیاز، جبران افت تولید میدان‌های پارس جنوبی را خواهد کرد.

 بر اساس گزارش مطالعات بازار شرکت انگلیسی - آمریکایی Nexant که گزارش‌های آن توسط شرکت‌های معتبر نفتی ملاک ارزیابی طرح‌های توسعه‌ای قرار می‌گیرد، میزان تقاضا برای نفتای سبک تا 20 سال آینده بیشتر از میزان تولید و تامین آن در بازار خواهد بود، به نحوی که در سال 2035 میزان تقاضا حدود 355 میلیون تن و میزان تولید حدود 345 میلیون تن خواهد بود و این یعنی حدود 10 میلیون تن کمبود عرضه نفتای سبک در بازار که عمده این تقاضا مربوط به کشورهای شرق و جنوب شرق آسیا است و از ابتدا بازار هدف طرح فرگیر پالایشی سیراف نیز بوده است.

 بر اساس گزارش Nexant با ایجاد مصرف‌کننده داخلی برای میعانات گازی تولیدی میدان مشترک گازی ایران و قطر توسط پالایشگاه‌های میعانات گازی راس لافان قطر، ستاره خلیج فارس و سیراف، صادرات میعانات گازی از خلیج فارس به شدت کاهش یافته و تقریبا به صفر نزدیک خواهد شد و از آنجا میعانات گازی مورد نیاز اسپیلیترهای آسیا به منظور تولید نفتا برای واحدهای الفین و آروماتیک عمدتاً توسط ایران و قطر تامین می‌شود، بنابراین نفتای سبک و سنگین تصفیه شده تولیدی پالایشگاه‌های سیراف به عنوان بهترین گزینه برای جایگزینی میعانات گازی خریداری شده توسط پالایشگاه و پتروشیمی‌های شرق آسیا معرفی می‌شود. این موضوع در کنفرانس سال 2017 نفتا و میعانات گازی پلتس Platts در رتردام هلند و همچنین در گزارش مطالعات بازار شرکت Nexant نیز مطرح شده است.

 شایان ذکر است، نفتا حدود 58 درصد محصولات تولیدی پالایشگاه‌های سیراف است. نفت‌گاز با استاندارد آلایندگی یورو ۵ و سوخت جت با سولفور پایین حدود 40 درصد مابقی محصولات تولیدی سیراف است که با توجه به مقررات زیست محیطی داخلی و بین‌المللی تقاضا بالایی برای آنها در داخل و خارج از کشور وجود دارد.

 مطالعات مالی و اقتصادی پالایشگاه‌های سیراف نیز بارها و بارها توسط وزارت نفت، مالکان پالایشگاه‌های هشت‌گانه سیراف، شرکت زیرساخت فراگیر پالایشی سیراف، یک مشاور داخلی و همچنین شرکت فرانسوی Axens بررسی شده است و همگی این گزارش‌ها نشان از نرخ بازگشت داخلی (IRR) حداقل 20 درصد برای پالایشگاه‌های سیراف دارد. این نرخ بازگشت داخلی بالا عمدتاً به دلیل مکان‌یابی مناسب برای پالایشگاه‌های سیراف و کاهش هزینه‌های انتقال میعانات، تامین برق و گاز، وجود بندر، پست و اسکله در سایت سیراف و همچنین تخفیف پنج درصدی در قیمت خوراک و ارزش افزوده بالای محصولات تولیدی پالایشگاه‌های سیراف است.»