به گزارش شانا به نقل از شرکت ملی صنایع پتروشیمی، دیجیتالی‌سازی در صنعت پتروشیمی به‌سرعت به یکی از محوری‌ترین روندهای تحول‌آفرین در سطح جهانی تبدیل شده است. این فرایند نه‌تنها بهره‌وری و ایمنی را افزایش داده، بلکه نقش کلیدی در کاهش هزینه‌ها و ارتقای پایداری زیست‌محیطی ایفا می‌کند. استفاده از فناوری‌های نوین مانند اینترنت اشیا (IOT)، هوش مصنوعی (AI)، یادگیری ماشین (ML) و تحلیل داده‌های کلان (Big Data) سبب شده تا واحدهای پتروشیمی بتوانند از نظارت سنتی فاصله گرفته و به سوی سیستم‌های هوشمند، پیش‌بین و خودکار حرکت کنند.
در گذشته، نظارت بر عملکرد تجهیزات و فرآیندهای عملیاتی در مجتمع‌های پتروشیمی بیشتر به‌صورت دستی یا نیمه‌خودکار انجام می‌شد. این رویکرد نه‌تنها سبب افزایش احتمال بروز خطاهای انسانی می‌شد بلکه در تشخیص به‌موقع ناهنجاری‌ها، ناکارآمد بود. با ورود سنسورها و سیستم‌های جمع‌آوری داده مبتنی بر IOT، اکنون امکان پایش لحظه‌ای وضع تجهیزات فراهم شده است.
داده‌ها به‌طور مداوم از تجهیزات جمع‌آوری شده و در سیستم‌های کنترل مرکزی تحلیل می‌شوند تا از وقوع اختلال یا خرابی جلوگیری شود. در کنار آن، پایش هوشمند محیط پیرامونی مانند دما، فشار، سطح ارتعاش و رطوبت می‌تواند اطلاعاتی دقیق و زمان‌واقع در اختیار مهندسان و اپراتورها قرار دهد. این سامانه‌ها از طریق ارتباطات بی‌سیم و پروتکل‌های صنعتی به پلتفرم‌های کنترل متصل می‌شوند. وجود داشبوردهای تحلیلی لحظه‌ای این امکان را فراهم می‌سازد که تصمیمات مبتنی بر داده با سرعت و دقت بالاتری اتخاذ شوند. در نتیجه، مقدار بازده عملیاتی افزایش یافته و ریسک توقف‌های پیش‌بینی‌نشده کاهش می‌یابد.
تحلیل پیشگویانه و پیش‌بینی خرابی تجهیزات
یکی از مهم‌ترین مزایای دیجیتالی‌سازی، امکان پیش‌بینی خرابی تجهیزات پیش از وقوع آن است. از طریق ترکیب داده‌های عملکردی با الگوریتم‌های یادگیری ماشین، الگوهای ناهنجاری شناسایی شده و اخطارهای لازم پیش از بروز مشکل صادر می‌شود. این امر به تیم‌های نگهداری اجازه می‌دهد تعمیرات پیشگیرانه را به‌موقع انجام داده و از توقف ناگهانی تولید جلوگیری کنند. این روش نه‌تنها در افزایش بهره‌وری مؤثر است، بلکه هزینه‌های ناشی از توقف‌های اضطراری را به‌شدت کاهش می‌دهد.
در صنایع پتروشیمی، تجهیزات کلیدی مانند کمپرسورها، مبدل‌های حرارتی، پمپ‌ها و کوره‌ها باید در بالاترین سطح عملکرد کار کنند. با استفاده از تحلیل پیشگویانه (Predictive Analytics) می‌توان چرخه عمر تجهیزات را دقیق‌تر مدل‌سازی کرد و نگهداری مبتنی بر وضعیت (Condition-Based Maintenance) را جایگزین نگهداری سنتی زمان‌بندی‌شده کرد. این تحول اساسی به کاهش مصرف منابع، افزایش عمر مفید تجهیزات و کاهش مصرف انرژی منجر می‌شود.
افزایش ایمنی با سامانه‌های دیجیتال و هوشمند
ایمنی در مجتمع‌های پتروشیمی اولویتی حیاتی دارد و دیجیتالی‌سازی نقش کلیدی در ارتقای ایمنی صنعتی ایفا می‌کند. سامانه‌های نظارتی هوشمند می‌توانند نشت گاز، افزایش دما، یا تغییرات غیرمعمول در فشار را بلافاصله شناسایی کرده و هشدارهای لازم را صادر کنند. حسگرهای چندمنظوره و شبکه‌ای به همراه الگوریتم‌های تشخیص خودکار خطا، این قابلیت را دارند که داده‌های غیرطبیعی را در کمترین زمان ممکن شناسایی کنند.
همچنین استفاده از واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) در آموزش نیروی انسانی، کمک شایانی به ارتقای مهارت‌ها و واکنش سریع در شرایط اضطراری می‌کند. کارگران و مهندسان می‌توانند با شبیه‌سازهای سه‌بعدی، سناریوهای حادثه‌خیز را تجربه کرده و نحوه واکنش مناسب را تمرین کنند. ترکیب این فناوری‌ها سبب می‌شود تا میزان حوادث در محیط‌های پرخطر پتروشیمی به‌طور محسوسی کاهش یابد.
مدیریت انرژی و بهینه‌سازی مصرف در پتروشیمی‌ها
یکی از حوزه‌هایی که دیجیتالی‌سازی در آن تأثیر چشمگیری داشته، مدیریت انرژی است. با تحلیل داده‌های مصرف انرژی در واحدهای مختلف، نقاط پرمصرف شناسایی شده و با اعمال تنظیمات خودکار یا پیشنهادات اصلاحی، مصرف بهینه می‌شود. این اقدام نه‌تنها در کاهش هزینه‌ها مؤثر است، بلکه نقش مهمی در کاهش ردپای کربنی و حفظ محیط زیست دارد.
به‌عنوان مثال، در واحدهای بخار یا تولید برق مجتمع‌های پتروشیمی، می‌توان از الگوریتم‌های هوش مصنوعی برای تطبیق بار تولیدی با الگوی مصرف استفاده کرد. همچنین استفاده از سیستم‌های هوشمند برای بازیافت گرما، کاهش تلفات انرژی، و کنترل بار پیک مصرف می‌تواند به صرفه‌جویی‌های گسترده‌ای منجر شود. کاهش مصرف انرژی به‌طور مستقیم با کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای و دستیابی به اهداف توسعه پایدار ارتباط دارد.
یکپارچه‌سازی داده‌ها و پلتفرم‌های دیجیتال صنعتی
در ساختارهای سنتی، داده‌ها به‌صورت مجزا و گسسته در سامانه‌های مختلف نگهداری می‌شدند اما با دیجیتالی‌سازی، امکان تجمیع و یکپارچه‌سازی اطلاعات در یک پلتفرم مرکزی فراهم شده است. این امر مدیران را قادر می‌سازد تصمیم‌گیری‌های دقیق‌تر، سریع‌تر و مبتنی بر داده انجام دهند.
پلتفرم‌های صنعتی دیجیتال مانند Digital Twin (دوقلوی دیجیتال) قادرند تصویر مجازی کاملی از کل فرآیند پتروشیمی ایجاد کنند. این دوقلوهای دیجیتال بر اساس داده‌های واقعی و مدل‌های شبیه‌سازی کار می‌کنند و در تصمیم‌گیری راهبردی، مدیریت عملیات و حتی طراحی مجدد فرآیندها کاربرد دارند. چنین رویکردی به بهینه‌سازی کل چرخه عمر کارخانه از طراحی تا بهره‌برداری منجر می‌شود.
چالش‌های مسیر دیجیتالی‌سازی در صنعت پتروشیمی
با وجود مزایای گسترده، اجرای کامل دیجیتالی‌سازی با چالش‌هایی نیز همراه است. ازجمله این چالش‌ها می‌توان به نیاز به سرمایه‌گذاری اولیه قابل‌توجه، مقاومت فرهنگی در برابر تغییر، کمبود نیروی انسانی متخصص در حوزه فناوری‌های دیجیتال و نگرانی‌های امنیت سایبری اشاره کرد. یکی از مهم‌ترین دغدغه‌ها، تأمین امنیت سایبری در برابر نفوذها و حملات احتمالی است. سیستم‌های متصل به شبکه باید در برابر تهدیدات سایبری به‌خوبی مقاوم‌سازی شوند. از سوی دیگر، زیرساخت‌های بسیاری از واحدهای پتروشیمی ایران هنوز قدیمی‌اند و نیاز به نوسازی دارند تا بتوانند با فناوری‌های نوین ادغام شوند.
تربیت نیروی انسانی ماهر در حوزه‌هایی همچون تحلیل داده، برنامه‌نویسی صنعتی، امنیت سایبری و مدل‌سازی دیجیتال نیز از الزامات موفقیت در این مسیر است. همکاری میان صنعت، دانشگاه و دولت در این زمینه نقش بسزایی در تسریع روند دیجیتالی‌سازی ایفا می‌کند.
چشم‌انداز دیجیتالی‌سازی در صنعت پتروشیمی ایران
دیجیتالی‌سازی نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی راهبردی برای آینده صنعت پتروشیمی به شمار می‌آید. کشورهایی که زودتر این تحول را در دستور کار قرار دهند، از مزیت رقابتی قابل‌توجهی برخوردار می‌شوند. ایران نیز با توجه به زیرساخت‌های موجود، توانایی تربیت نیروی متخصص و ظرفیت‌های فناورانه بومی می‌تواند با تدوین راهبردی منسجم، جایگاه خود را در این تحول جهانی تثبیت کند.
تدوین نقشه‌راه دیجیتال صنعتی ملی در حوزه انرژی و پتروشیمی، سرمایه‌گذاری در توسعه پلتفرم‌های بومی IoT و AI، ایجاد مراکز نوآوری و شتاب‌دهنده‌های تخصصی در حوزه فناوری‌های صنعتی و تقویت همکاری‌های بین‌المللی برای انتقال تجربه و فناوری ازجمله اقدام‌های پیشنهادی برای تسریع دیجیتالی‌سازی در صنعت پتروشیمی ایران است.
در نهایت، دیجیتالی‌سازی نه‌تنها تضمین‌کننده بقای صنعت پتروشیمی در آینده‌ای رقابتی است، بلکه بستری برای نوآوری، بهره‌وری، توسعه پایدار و همسو با الزامات زیست‌محیطی جهانی فراهم می‌آورد.
نظر شما