به گزارش شانا به نقل از شرکت ملی صنایع پتروشیمی،بهزاد محمدی امروز (دوشنبه، سوم شهریور) در سومین همایش زنجیره ارزش صنعت پتروشیمی ایران، تأمین خوراک، دسترسی به بازار، مدیریت ریسک‌ها و فناوری‌های نو را از جمله پیش‌نیازهای تکمیل زنجیره ارزش برشمرد و با تأکید بر اینکه این موارد باید به شکل جدی مورد توجه قرار گیرند، اظهار کرد: حتی با وجود این الزامات، نحوه اجرای آن‌ها همچنان نیازمند بحث و بررسی است.

وی با تأکید بر اینکه بدون تعارف کارنامه ما در توسعه زنجیره ارزش پتروشیمی چندان قابل قبول نیست، افزود: بحث من با سه پرسش کلیدی آغاز می‌شود؛ آیا نقشه راه مناسبی برای توسعه داشته‌ایم؟ آیا مدیران ما توانایی استفاده درست از این نقشه را دارند؟ و در نهایت آیا در اجرای آن موفق بوده‌ایم؟

سه الزام اساسی برای توسعه صنعت پتروشیمی

مدیرعامل گروه کیمیا با تأکید بر وجود سه الزام اساسی برای توسعه گفت: نخست، داشتن نقشه راهی آینده‌نگر و جامع که هوشمندانه، بازار و خوراک را در نظر گرفته و ریسک‌ها را نیز مدنظر قرار دهد. دوم، نیاز به مدیران توانمند و آشنا با این نقشه است؛ مدیرانی که بتوانند در جایگاه‌های کلیدی هلدینگ‌ها به درستی از این برنامه‌ها بهره‌برداری کنند. سومین الزام نیز اجرای دقیق و کارآمد است؛ اجرایی که فراتر از اسناد و برنامه‌ها، در عمل به تحقق اهداف منجر شود.

محمدی با بیان اینکه این سه شرط باید به‌طور همزمان تحقق یابند، گفت: تنها با دو مورد از آن‌ها توسعه رخ نخواهد داد و حتی اگر هر سه فراهم شود، اما درست اجرا نشود، باز هم صنعت با چالش‌های جدی مواجه می‌شود.

وی با اشاره به اینکه نقشه راه توسعه باید هوشمندانه طراحی شود و همه الزام‌های صنعت ازجمله خوراک، بازار، ریسک‌ها و فناوری را دربرگیرد، یادآور شد: تنها در این صورت است که مسیر توسعه روشن و قابل اتکا خواهد بود.

ضرورت به‌روز نگه‌داشتن نقشه توسعه زنجیره

مدیرعامل گروه کیمیا با بیان اینکه شرکت ملی صنایع پتروشیمی دو مأموریت اساسی دارد، گفت: نخست، تکمیل و به‌روز نگه‌داشتن نقشه‌های توسعه زنجیره، مانند زنجیره پروپیلن که ظرفیت فعلی ۹۰۰ هزار تن، کمتر از نیاز واقعی است و نیاز به هماهنگی و توجه به خوراک و بازار دارد. دوم، بازگشت به بالادست و هدایت صنعت نفت برای تأمین خوراک است. به‌عنوان نمونه، در طرح‌های PDH باید ظرفیت تولید پروپیلن به گونه‌ای مدیریت شود که بخشی صرف تولید پلی‌پروپیلن و بخشی به محصولات ارزشمندتر اختصاص یابد.

محمدی افزود: یکی از راهکارهای اصلی، تأمین خوراک ارزان از پالایشگاه‌هاست و مذاکراتی با پالایشگاه بندرعباس برای این منظور آغاز شده است. ایجاد مزیت خوراک در بالادست می‌تواند موتور توسعه زنجیره ارزش باشد.

وی با تأکید بر نقش شرکت ملی صنایع پتروشیمی در این زمینه گفت: اگر شرکت ملی صنایع پتروشیمی بتواند در این حوزه ورود جدی کند و هدایت پروژه‌ها را بر عهده گیرد، یک تحول بزرگ در صنعت رخ خواهد داد.

خصولتی‌ها پول زیادی دارند، اما .... 

مدیرعامل گروه کیمیا با ارائه سه راهکار کلیدی برای توسعه زنجیره ارزش بیان کرد: نخست، شرکت ملی صنایع پتروشیمی باید معمار و سکان‌دار این توسعه باشد. دوم، طرح‌های پیشران براساس خوراک‌های موجود باید مبنای سرمایه‌گذاری قرار گیرند. سوم، ایجاد مزیت در خوراک‌های بالادست به ویژه پروپیلن ضروری است.

محمدی با اشاره به جایگاه سرمایه‌گذاری خصولتی‌ها و بخش خصوصی تصریح کرد: خصولتی‌ها پول زیادی دارند، اما ارزش واقعی سرمایه را نمی‌دانند و آن را به‌سادگی هزینه می‌کنند.در مقابل، بخش خصوصی با سختی سرمایه به دست می‌آورد و با دقت و وسواس فراوان آن را هزینه می‌کند. به همین دلیل می‌توان گفت سرمایه‌های خصولتی در عمل بهره‌وری کمتری دارند.

وی گفت: این تفاوت ماهوی میان سرمایه خصولتی و خصوصی باید در تصمیم‌گیری‌های کلان صنعت مورد توجه قرار گیرد. در غیر این صورت منابع مالی کشور به‌درستی هدایت نمی‌شود.

ویترین‌سازی پتروشیمی خطای بزرگ توسعه‌ای

مدیرعامل گروه کیمیا با انتقاد از روند توسعه پتروشیمی گفت: در مسیر توسعه اشتباهات زیادی داشتیم و به جای توجه به نیاز و مزیت، تحت فشار نمایندگان و مقامات محلی، پروژه‌هایی بدون تناسب خوراک و بازار اجرا شده است، این نگاه نمایشی، در نهایت به پروژه‌هایی انجامید که نه از نظر اقتصادی توجیه داشتند و نه از نظر فنی.

محمدی با بیان اینکه پروژه‌های بدون پیوست پایین‌دستی از دیگر معضلات این صنعت است، افزود: صنعت پتروشیمی زمانی می‌تواند به موتور محرک اقتصاد تبدیل شود که پروژه‌ها با پیوست پایین‌دستی تعریف و اجرا شوند. صرف افتتاح طرح‌های بزرگ بدون توجه به زنجیره تکمیلی، تنها به معنای حبس سرمایه و از دست رفتن فرصت‌های ملی است.

وی به اهمیت اجرای صحیح پروژه‌ها اشاره و اظهار کرد: اکثر مشکلات ما ناشی از اجرای نامناسب است. در مدیریت پروژه چهار شاخص اصلی یعنی زمان، هزینه، کیفیت و منابع مطرح است، اما زمان، کشنده‌ترین عامل است. تأخیرهای طولانی‌مدت نه‌تنها هزینه‌ها را افزایش می‌دهد بلکه توجیه اقتصادی پروژه‌ها را از بین می‌برد.

استفاده از توانمندی بخش خصوصی

مدیرعامل گروه کیمیا با بیان اینکه گر به‌دنبال توسعه واقعی هستیم، باید ضمن اصلاح نحوه تخصیص منابع، از توانمندی بخش خصوصی در سرعت‌بخشیدن به اجرای پروژه‌ها بهره ببریم، یادآور شد: همان‌طور که رئیس صندوق توسعه ملی اشاره داشته‌اند، بیش از ۱۷ میلیارد دلار از منابع صندوق توسعه ملی به دلیل طولانی‌شدن پروژه‌ها بازنگشته است. این یعنی سرمایه‌های ملی درگیر پروژه‌هایی هستند که زمان آن‌ها کشنده و دلخراش است.

محمدی چالش‌های اصلی صنعت پتروشیمی را نبود نقشه راه جامع، نبود مدیران توانمند و شجاع، و نبود اجرای صحیح پروژه‌ها دانست و تصریح کرد: تا زمانی که این سه الزام اساسی اصلاح نشود، منابع عظیم کشور در پروژه‌های نیمه‌تمام و طولانی‌مدت قفل خواهد ماند.

وی با اشاره به نقش کلیدی دولت در هدایت صنعت پتروشیمی گفت: شرکت ملی صنایع پتروشیمی در جایگاه فرماندهی و سکان‌داری صنعت قرار دارد. افزون برآن یکی از مهم‌ترین مسئولیت‌های دولت فراهم‌کردن زیرساخت‌های لازم برای جذب سرمایه است؛ زیرا امروز شرایط کشور به گونه‌ای است که سرمایه‌گذاری دشوار شده، ارتباطات بین‌المللی محدود شده و دسترسی به دانش فنی نیز با مشکلات جدی روبه‌رو است. باید بستری فراهم شود تا سرمایه‌گذاری و توسعه در صنعت پتروشیمی آسان‌تر شود.

نقش دولت در ایجاد بستر سرمایه‌گذاری

مدیرعامل گروه کیمیا با تأکید بر اینکه ایجاد بستر سرمایه‌گذاری و فراهم‌کردن زیرساخت‌های جذب سرمایه ازجمله وظایف دولت است، گفت: اما در سمت دیگر، یعنی بخش بنگاه‌محور، این شرکت‌ها هستند که باید با جسارت وارد عمل شوند. بنگاه‌ها باید واقعی طرح‌ها را بررسی کنند، از بازار گرفته تا فناوری و اقتصاد. اگر پروژه توجیه نداشته باشد، نباید آغاز شود، اما اگر دارد باید با قاطعیت و سرعت اجرا شود.

محمدی با اشاره به نقش بخش خصوصی افزود: بخش خصوصی همواره در اجرای پروژه‌ها سرعت و دقت بیشتری از خود نشان داده است. اگر به چابهار نگاه کنید، خواهید دید در دو سال گذشته چه تحولی ایجاد شده است. گاهی اجرای یک پروژه در یک منطقه، به‌معنای جابه‌جایی یک تمدن است.

وی در پایان با اشاره به فعالیت‌های گروه کیمیا بیان کرد: گروه کیمیا زنجیره توسعه خود را تعریف کرده‌ است. برای نمونه، خوراک پتروشیمی‌ها را می‌گیریم و آن را به سمت تولید داروها و محصولات پیشرفته‌تر هدایت می‌کنیم. این یعنی داشتن نقشه راه روشن و حرکت در مسیر تکمیل زنجیره ارزش. چنین نگاهی است که می‌تواند آینده صنعت پتروشیمی کشور را متحول کند.