خواص: مایعی است بسیار فرار، بی رنگ با بویی مطبوع که مزه ای گس و سوزان دارد. جرم حجمی اش 793/0 گرم بر سانتی متر مکعب بوده و نقطه انجماد آن منهای 127 و نقطه جوش آن 3/78 درجه سانتی گراد است. این ماده در آب و اغلب حلالهای آلی حل می شود. موارد استفاده: به عنوان حلال زرینهای صنعتی، صمغها و مواد آلی دیگر و در تهیه عطر، مواد پلاستیکی، صنایع داروئی و آرایشی و ساختار ضد یخ مصرف می شود. در بسیاری از صنایع از آن به عنوان سوخت استفاده می کنند. خطرات آتش سوزی و انفجار: مایعی است قابل اشتعال که بخارات آن در هوا یک مخلوط قابل انفجار را به وجود می آورند. حدود اشتعالش برابر 3/4 و 19 درصد حجمی بخارات الکل اتیلیک در هوا و نقطه شعله زنی آن 76/12 درجه سانتی گراد است. بخار آن سنگین تر از هواست و ممکن است با طی مسافت قابل ملاحظه ای خود را به یک منبع آتش زنه رسانده و شعله و حریقی گسترده را به وجود آورد. این ماده در اثر حرارت تجزیه شده و هیدروژن تولید می نماید که هیدروژن حاصله نیز خطر انفجار و اشتعال را گسترش می دهد. خطرات بهداشتی: از سموم محرک است و اعتیاد به آن باعث ضعف معده و اختلالات عصبی می شود. آستانه مجاز مواجهه باآن ppm1000 معادل 1900میلی گرم بر متر مکعب هوااست. طریقه اطفاء حریق: از آب به صورت اسپری جهت خنک نمودن مخازن و از کف مقاوم الکل ، CO2 یا پودر خشک شیمیایی جهت اطفاء شعله آن می توان استفاده نمود. با عمل رقیق نمودن توسط آب نیز می توان حریق را اطفاء نمود ولی باید به حد سرریز شدن الکل و روان شدن آن به اطراف توجه داشت. به هنگام عملیات از لباس ایمنی و ماسک ضدگاز باید استفاده نمود. طریقه نگهداری و حمل و نقل: در داخل بطریهای شیشه ای، ظروف فلزی و مخازن فولادی نگهداری و حمل می شود. این ظروف باید در برابر آسیبهای فیزیکی حفاظت شوند و در محل خنک و دور از منابع حرارتی در شعله نگهداری شود. انبار و محل نگهداری آن هم باید طبق استاندارد انبار مایعات قابل اشتعال ساخته شده باشد. تهیه کننده: حامد علوی صادقی