به گزارش "شانا"، شبکه خبری "بلاگ فایننس" در گزارشی جامع نوشت: آنچه بر سر زبان ها افتاده و از گوشه و کنار به گوش می رسد، این واقعیت شگفت انگیز است که "گرینلند قرار است به بهشتی برای شرکت های نفتی تبدیل شود." "بلاگ فایننس" که گزارش های خود را با استناد به مدارک و شواهد معتبر و موجود در مراکز پژوهشی و اختصاصی، تهیه و منتشر می کند، در این گزارش ابتدا به تشریح موقعیت گرینلند و ذخایر عظیم نفت و گازی که در آن وجود دارد، پرداخته است. در این گزارش آمده است که در پی افزایش شدید بهای نفت در سال های اخیر و پیش بینی پایان یافتن ذخایر جهانی این ماده ارزشمند، بسیاری از شرکت های نفتی به ذخایر گرینلند که به منزله یک آرمان شهر و بهشتی زمینی برای شرکت های نفتی است، چشم دوخته اند. جیورن اسکاف نیلسن، رئیس "دفتر نفت و مواد معدنی" گرینلند خاطرنشان کرده است : "چنین استقبالی که شرکت های بزرگ نفتی از واگذاری امتیازهایی که دسترسی به ذخایر نفتی ما را ممکن می سازد، انجام داده اند بی سابقه بوده است." وی همچنین خاطرنشان کرده " رویکرد بی نظیر و بی سابقه شرکت های بزرگ نفتی به ذخایر گرینلند، ما را بطور کامل امیدوار کرده که رویای دیرینه مردم گرینلند در مورد تبدیل سرزمین خود به یک تولید کننده بزرگ و مهم نفت خام درجهان، به تحقق خواهد پیوست." جزیره گرینلند که از مستملکات دانمارک محسوب می شود، یک سرزمین پهناور با حدود 5/2 میلیون کیلومتر مربع است و بین جزیره "ایسلند"، در منتهی الیه شمال غربی قاره اروپا و آب های اقیانوس اطلس و جزایر و مناطق قطبی شمال قاره آمریکا واقع شده است و تعداد ساکنان بومی ااین سرزمین که بیشترین آنها " اسکیموها " هستند، به شصت هزار تن نمی رسد. گرینلند از سال 1979 بصورت خودمختار اداره می شود و در آمد اغلب ساکنان آن از راه ماهیگیری امرار معاش می کنند و بخش اعظم بودجه ی این جزیره هنوز از سوی دانمارک تامین می شود. تبدیل گرینلند به یک تولید کننده بزرگ نفت خام، با توجه به تعداد کم ساکنان آن که حدود 58 هزار نفر برآورد شده اند، سود زیادی نصیب مردم گرینلند که اغلب " اسکیمو " هستند، خواهد کرد و از این رو ساکنان گرینلند اکنون امید زیادی به کسب در آمدهای نفتی دارند تا بطور کامل استقلال خود را به دست آورده و دیگر نیازی به تامین بخشی از بودجه گرینلند توسط دانمارک نداشته باشند. تاکنون بسیاری از شرکت های آمریکایی و اروپایی اطلاعات لرزه شناختی را که درباره خلیج "دیسکو" جمع آوری شده است، خریداری کرده اند. مسئولان گرینلند به دور جدید واگذاری امتیازهای اکتشاف هیدروکربور این جزیره بسیار امید بسته اند. اولین امیدواری های آنان با شرکت نفت کانادایی "انکانا" تحقق پیدا کرد. این شرکت در ژانویه سال 2005 موفق شد مجوز عملیات اکتشاف برون ساحلی نفت و گاز را در منطقه ای واقع در غرب جزیره به دست آورد. عملیات حفاری "انکانا" در منطقه یادشده که میزان ذخایرش حدود دو میلیارد بشکه برآورد می شود، در سال 2008 آغاز خواهد شد. با توجه به اینکه هزینه ی هر حفاری بین 6/33 تا 3/40 میلیون یورو است، مشخص می شود که "انکانا" تا چه حد باوردارد که ذخایر بزرگ هیدروکربور در این منطقه، که پژوهش های قبلی لرزه شناختی وجود آن ها را ثابت کرده است، وجود دارد. گرم شدن دائم هوا در قطب شمال، که دو برابر سریع تر از دیگر نقاط کره زمین است و نیز روند افزایشی بهای نفت، نیز دیگر عواملی هستند که "انکانا" را به خطر کردن در گرینلند تشویق می کنند. هر چند که گرم شدن هوا ظرف سال های اخیر در قطب شمال، مردم بسیاری را در سراسر دنیا نگران کرده است،اما برخی افراد بویژه افرادی در محافل نفتی فعال در گرینلند، از این مساله ابراز شادمانی کرده زیرا گرم شدن هوا، اکتشاف نفت در این جزیره را آسان کرده است و سود زیادی عایدی دست اندرکاران فعالیت های اکتشافی و بهره برداری خواهد کرد. ذوب شدن سریع یخ های قطبی این امکان را به وجود آورده است که در مناطقی که تا چندی پیش اکتشاف در آن ها غیرممکن بود، بتوان به راحتی به اکتشاف نفت پرداخت. دانش پژوهان و دانشمندان بر این باورند که روند گرم شدن هوا همچنان ادامه خواهد یافت و این واقعیت به این معنا است که مقدار یخ های موجود در دریاها کمتر خواهد شد و در نتیجه اکتشاف در اعماق دریا، ساده تر و کم هزینه تر خواهد شد. نتایج مطالعات و بررسی های "دفتر نفت و مواد معدنی" گرینلند که بر پایه پژوهش های زمین شناختی انجام شده است، کشف یک میدان نفتی به ظرفیت دو میلیارد بشکه که حدود سی تا چهل سال می توان از ذخایر نفت خام آن بهره برداری کرد، حدود 4/9 میلیارد یورو را تحت عنوان بهره ی مالکانه نصیب گرینلند خواهد کرد. طبق برآوردهای موسسه "پیمایش زمین شناختی آمریکا" در سال 2001، بیشترین میزان هیدروکربور در یخ های شمال شرق، بین گرینلند و نروژ، واقع شده است. در این منطقه، که عمق آب هایش فقط بین صد تا دویست متر است، احتمال می رود 110 میلیارد بشکه نفت خام ذخیره شده باشد که این رقم معادل نیمی از ذخایر نفت عربستان سعودی، بزرگترین تولید کننده نفت در جهان، است. بررسی های لرزه شناختی در گرینلند نشان می دهد که ساختار تخته سنگ های اعماق آب این منطقه، کاملا از نوعی است که نفت در آن ذخیره می شود و همچنین ویژگی های زمین شناختی گرینلند با ویژگی های زمین شناختی نروژ، که دارای ذخایر عظیم نفت است، قابل مقایسه است. کارشناسان معتقدند از آنجا که نروژ و گرینلند در میلیون ها سال قبل، بسیار به یکدیگر نزدیک بوده اند، پس ذخایر گرینلند و شرایط قرار گرفتن این ذخایر باید شبیه ذخایر نروژ باشد. خلیج "دیسکو"، به دلیل داشتن یخچال های طبیعی و دره های یخی، در سال 2004 میلادی در فهرست میراث جهانی "سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد" (یونسکو) قرار گرفت. پروژه ی اکتشاف نفت در این منطقه که محیط زیستی آسیب پذیر دارد، نگرانی شدید "صلح سبز" (گرین پیس) و "صندوق جهانی طبیعت" را برانگیخته است و نسبت به ادامه ی حیات نهنگ ها، میگوها و پرندگان دریایی ساکن خلیج "دیسکو" بشدت ابراز نگرانی می کنند. البته مقام های گرینلند اطمینان داده اند که از محیط زیست این جزیره حفاظت خواهند کرد. به همین منظور، "دفتر نفت و مواد معدنی" گرینلند با همکاری "انستیتوی ملی پژوهش های محیط زیست" دانمارک، اکوسیستم گرینلند را به طور کامل مورد آزمایش و بررسی قرار داده اند تا اطمینان یابند که اکتشاف نفت در این جزیره به محیط زیست آن آسیبی وارد نخواهد کرد. گرم شدن هوا در قطب شمال به صورت فاجعه آمیز شتاب یافته و با وجود فواید گرم شدن هوا برای شرکت های نفتی، باید در انتظار بروز یک فاجعه ی عظیم در آینده ای نه چندان دور باشیم. سرعت ذوب شدن توده های یخی گرینلند، بسیار بیشتر از آن چیزی است که پیش از این پیش بینی می شد. دمای هوا در "شیشمارف" واقع در قلب "آلاسکا" در 14 فوریه گذشته (بهمن ماه) دو درجه سانتیگراد بود که این رقم، سی درجه بیشتر از حد طبیعی است. دانشمندان معتقدند تمامی گزارش هایی که در خصوص گرم شدن هوا منتشر می شوند، بیش از حد خوشبینانه هستند و پیش بینی می کنند که این روستا و حدود 200 روستای دیگر که در بخش قطبی روسیه، کانادا و آمریکا قرار گرفته اند تا حدود پانزده سال دیگر کاملا در زیر آب غرق شوند. یکی دیگر از شواهد نگران کننده این است که کارشناسان پیش بینی می کردند سطح آب دریاها بین 9 تا 88 سانتیمتر بالا رود اما با تغییراتی که بتازگی در آب ها مشاهده می شود، پیش بینی می شود سطح آب دریاها تا سال 2100 میلادی بسیار بیش از این افزایش یابد زیرا سرعت آب شدن یخ های قطبی گرینلند از 300 متر در سال، به 2500 متر در سال افزایش یافته است. و سئوالی که ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است، این است که چنانچه اوضاع از آنچه که پیش بینی شده است، بدتر شود، چه اتفاقی رخ خواهد داد. ؟