پاسخ به شبهات نامه 72 نماینده مجلس در نشست خبری زنگنه

نشست خبری وزیر نفت به منظور تشریح دستاوردهای صنعت نفت پس از انقلاب اسلامی، دیروز (16 بهمن‌ماه) در حالی برگزار شد که بخش قابل‎توجهی از این نشست، تحت‎ تاثیر نامه 72 نماینده مجلس شورای اسلامی به سران قوا قرار داشت؛ نامه‎ای در اعتراض به عملکرد بیژن زنگنه که خبرنگاران تقریبا سندیت بند‎بند آن را از وزیر جویا شدند. مرور پاسخ‎های زنگنه به این ابهام‌ها و گاه اتهام‌ها، خالی از لطف نیست.

همکاری با چین‎؛ از غرب کارون تا پارس جنوبی: در نخستین پرسش مرتبط با نامه نمایندگان مجلس شورای اسلامی، وزیر نفت به شائبه تمایل نداشتن به همکاری با چین پاسخ داد: «پس از توافق برجام، یک قرارداد مهم برای توسعه فاز 11 پارس جنوبی امضا کردیم که 30 درصد آن متعلق به چین بود و حالا هم که شرکت فرانسوی توتال کنار رفته، شاخه بین‌المللی شرکت ملی نفت چین (سی‌ان‌پی‌سی‌آی) اپراتور میدان است. در توسعه میدان‎های آزادگان و یادآوران هم قبول کردیم خارج از فرایند مناقصه‌ با چین مذاکره کنیم؛ حالا اگر آنها به دلیل ملاحظاتی فعال نیستند، من باید پاسخگو باشم؟»

دست‎مریزاد نمایندگان به عربستان: نمایندگان مجلس شورای اسلامی در این نامه با اشاره به مراسم استقبال باشکوه عربستان از رئیس‎جمهوری چین، از وزیر نفت به دلیل برخورد خلاف عرف دیپلماتیک کشور با هیئت بلندپایه چینی گلایه و نحوه استقبال عربستان از مقام چینی را حاصل درک بالای نظام بین‎الملل این کشور عنوان کردند. زنگنه متعجب از این گلایه، یادآور شد که سازوکار دیپلماتیک در استقبال از مقامات کشورهای دیگر ربطی به وی ندارد.

کدام قرارداد سوآپ: پس از چین، نوبت به روسیه هم رسید و اشاره 72 نماینده مجلس مبنی بر همراهی نکردن وزیر نفت با قرارداد سواپ نفت با روسیه مورد پرسش قرار گرفت و همانطور که انتظار می‎رفت با تکذیب زنگنه همراه شد: «ما هرگز با روسیه قرارداد سوآپ نداشته‎ایم. قرارداد معامله نفت داشتیم که ما جلو رفتیم؛ اما هر قراردادی طرف دوم هم دارد.»     

لجبازی یک عده؛ دردسر یک ملت: یکی دیگر از بخش‎های نامه 72 نماینده مجلس شورای اسلامی که از سوی خبرنگاران مورد پرسش قرار گرفت، بحث داغ پرونده کرسنت بود که با این پاسخ زنگنه همراه شد: «پرونده کرسنت زنده است. عده‎ای با لجبازی و ندانستن قواعد بین‎المللی، ما را ته چاهی عمیق انداختند و هر وقت هم که به موفقیت در این پرونده نزدیک شدیم، مانع شدند.» زنگنه بار دیگر یادآور شد که اگر رای صادر شود، بهتر می‎توانیم صحبت کنیم زیرا دیگر نمی‎توانند از حرف‎های ما علیه خودمان استفاده کنند.» پیام این جمله مشخص بود: حرف از کرسنت بسیار است؛ اما امروز وقت آن نیست.

ساخت پالایشگاه؛ دولت یا بخش خصوصی: وزیر نفت به پرسشی درباره ساخت پالایشگاه‎های کوچک هم پاسخ داد؛ پرسشی که منتقدان هر از چندگاهی مطرح و زنگنه را به حمایت نکردن از این جریان متهم می‎کنند و البته 72 نماینده مجلس هم از این قافله عقب نماندند. زنگنه در این باره، به اصل بدیهی ممنوعیت دولت از پالایشگاه‎سازی مطابق با قانون سیاست‎های اصل 44 اشاره کرد و از موافقت اصولی با 2 میلیون بشکه ظرفیت پالایشی خبر داد که 600 هزار بشکه آن به پالایشگاه‎های کوچک مربوط می‎شود. وزیر نفت گفت: «موافقت اصولی داده‎ایم، از سرمایه‎گذاری در این حوزه هم حمایت می‎کنیم، اما دیگر نمی‎توانیم برویم جای بخش خصوصی کار انجام دهیم.»

پرده‎برداری از چالش جدید آمریکا: زنگنه در ادامه، خود به بندی از نامه نمایندگان مجلس شورای اسلامی مبنی بر چرایی توسعه ندادن طرح‎های شیرین‎سازی میعانات گازی اشاره کرد و پرسید: «مگر مشکل آمریکا، درصد گوگرد میعانات گازی است؟ یعنی فقط میعانات ترش مشکل صادرات دارد؟» زنگنه این تصور را که صادرات فرآورده آسان است، تصوری خام خواند و ادامه داد: «مشکلات ما در صادرات فرآورده به مراتب بیشتر از نفت خام است؛ زیرا در صادرات فرآورده خبری از معافیت‎های نفت خام نیست.»

استمرار عرضه نفت در بورس انرژی: برخورد زنگنه در موضوع عرضه نفت خام در بورس انرژی، جای هیچ حرف و حدیثی باقی نمی‎گذارد. زنگنه در پاسخ به پرسشی درباره نبود اهتمام کافی از سوی وزارت نفت برای عرضه نفت خام در بورس انرژی گفت: «ما به‌طور مستمر به عرضه ادامه می‎دهیم. هر کسی ادعا می‎کند می‎تواند در بورس انرژی عملیاتی انجام دهد یا اطلاعیه عرضه را به نحوی تغییر دهد که نفت به فروش برسد، جلو بیاید؛ ما همکاری می‎کنیم.» زنگنه در ادامه این را هم گفت که هرکسی می‎تواند خریدار نفت باشد تنها به 2 شرط؛ یک اینکه پول نفت خریداری شده را بپردازد و دوم آنکه بازار شرکت ملی نفت را خراب نکند؛ چون ورود به بازاری که نفت در آن مشغول فروش است، هنر نیست.

حاشیه‎هایی از جنس صادرات گاز: موضوع بعدی که از سوی خبرنگاران مورد اشاره قرار گرفت، بندی از نامه نمایندگان مجلس شورای اسلامی مبنی بر  پیگیری نکردن پیشنهاد دولت هند برای اجرای خط لوله صادرات گاز ایران از بندر چابهار به هند با مشارکت روسیه بود که وزیر در این زمینه گفت: «هند چنین پیشنهادی به ما نداده است؛ بلکه نخستین بار روسیه چنین پیشنهادی را مطرح کرد و ما از آن استقبال و سپس تفاهم‌نامه‎هایی هم امضا کردیم، اما مسئول هماهنگی و پیگیری این طرح، روسیه است نه ایران.» زنگنه به اینجا که رسید، درباره بندی از نامه نمایندگان که ابراز داشتند روسیه پیشنهاد داده با هزینه خود نسبت به احداث خط لوله گازی از ایران با هدف تامین کسری گاز اروپا اقدام کند، عنوان کرد: «چطور می‎شود موضوع به این مهمی که باید در سطح سران کشورها به آن پرداخته شود، تا به حال نه به رئیس جمهوری اعلام شده باشد و نه به من به عنوان وزیر نفت و تنها یک کارشناس از چنین پیشنهادی باخبر شده و آن کارشناس هم تنها به نمایندگان مجلس شورای اسلامی خبر داده باشد؟!»

عراق هم معذور است: پرسش بعدی را من از وزیر پرسیدم؛ درباره اصرارهای عراق برای همکاری مشترک با ایران در توسعه میدان‌ها که در نامه 72 نماینده مجلس شورای اسلامی به آن اشاره شده است. زنگنه در پاسخ، با بیان این‎که همیشه در ارتباط این دو کشور، برعکس این رویه حاکم بوده و همیشه ما اصرار کرده‎ایم و آنها پس کشیده‎اند، پرسید: «حالا ما بدهکار هم شده‎ایم؟» وزیر نفت یادآور شد: «بیش از 2 میلیارد دلار بابت گاز و برق از عراق طلب داریم. سوآپ روزانه 11 هزار بشکه نفت کرکوک را پس از تحریم متوقف کردند. عراق اگر می‎خواست چنین فداکاری‎هایی کند، راه‎های ساده‎تری داشت که همه را به آنها پیشنهاد دادم و نپذیرفتند. اینقدر ساده‎نگر نباشیم.»

از داماد بیل گیتس تا پسرخاله پوتین: در بخشی از نامه 72 نماینده مجلس شورای اسلامی به سران قوا، عنوان شده است که زنگنه در عملیاتی کردن خط لوله صادرات گاز ایران-ترکیه-اروپا که شرکت‎های ترکیه‎ای فصد داشتند سرمایه‎گذاری آن را تقبل کنند، به بهانه شراکت با خط لوله گرجستان تعلل کرده است. صحت این بند از نامه را نیز خبرنگاران از زنگنه جویا شده و با بی‎خبری زنگنه از طرح موسوم به طرح گرجی-عبری روبه‌روشدند. وزیر نفت ضمن ارائه توضیحات و اشاره به مثال‎هایی درباره مغرضانه بودن برخی پیشنهادهای شرکت‎های خارجی، عنوان کرد: «روزانه ده‎ها شیاد به ما مراجعه می‎کنند؛ داماد بیل گیتس و پسرخاله پوتین هم می‎آیند. بررسی که می‎کنیم معلوم می‎شود نه سرمایه‎گذاری در کار است و نه توجیه اقتصادی.»

پاکستان خود به عدم همکاری معترف است؛ اما ...: جریان توقف اجرای قرارداد انتقال گاز به پاکستان به دلیل بهانه‎های وزیر نفت هم که در نامه نمایندگان آمده بود، از وزیر نفت سوال شد و پاسخ تلخ وزیر نفت را به همراه داشت: «اگر روزی بخواهیم با پاکستان به داوری برویم، اعلام 72 نماینده مجلس شورای اسلامی مبنی بر قصور ایران در این پروژه کاملا به ضرر ماست. ضمن اینکه همه می‎دانند پاکستان در این طرح به تعهدهای خود عمل نکرده و خود نیز به صراحت در این زمینه ابراز تاسف کرده است.»

سخنی با نمایندگان مجلس: اگرچه وزیر نفت در نشست خبری و در جریان پاسخگویی به پرسش‌ها، نمایندگان مجلس شورای اسلامی را از بابت تدوین و امضای چنین نامه‎ای نه تنها شماتت نکرد، بلکه پرسش ایشان از دولتمردان را نماد دغدغه‎مندی آنان توصیف کرد و قصور اصلی را متوجه آنانی دانست که اطلاعات نادرستی را به نمایندگان انتقال دادند، اما واقعیت آن است که نمایندگان مجلس شورای اسلامی باید با نهایت وسواس و دقت و احساس دین و تکلیف نسبت به حسن اعتماد مردم، قلم‎فرسایی کرده؛ نامه امضا کنند یا تصمیم بگیرند. تدوین یک نامه علیه وزیر نفت، آن هم نامه‎ای که سراسر برای شرکت‎ها و دولت‎های چین، روسیه، ترکیه، عراق، پاکستان و حتی برزیل حق و حقوق قائل شده و وزارت نفت را با استناد به داده‎هایی نادرست و بی‎پایه، به دلیل همکاری نکردن با آنان تضعیف کرده است، چه پیامی می تواند داشته باشد. نکته جالب این که زنگنه اعلام کرد برخی امضاکنندگان نامه، با ارسال پیامک و یا تماس با وزیر از امضای چنین نامه ای، ابراز تاسف کرده‎اند و جالب‎تر آنکه همزمان با نشست خبری، شجاع‎الدین بازرگانی، معاون امور حقوقی و مجلس وزیر نفت خبر داد که 164 نماینده مجلس شورای اسلامی در پیامی، در صحن علنی مجلس از تلاش‎های بیژن زنگنه قدردانی کرده‎اند.

پایان نشست: وزیر نفت در پایان نشست خبری، در پاسخ به پرسشی با درون مایه چهل سالگی انقلاب اسلامی گفت: «راه درازی آمده‎ایم؛ اگر با هم دوست می‎بودیم و به اسم دوستی و اسلام و انقلاب، ریشه هم را نمی‎زدیم، امروز بهتر از این هم می‎توانستیم باشیم.» شاید هنوز هم دیر نشده باشد...

هانیه موحد

کد خبر 287431

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =