به گزارش شانا به نقل از شرکت ملی نفت ایران، نتایج مقدماتی این مطالعات با بررسی سناریوهای مختلف ازدیاد برداشت در لایه فهلیان (که حدود ۷۵ درصد از نفت درجای میدان دارخوین را تشکیل می‌دهد و هم‌اکنون تنها لایه تولیدی این میدان است) نشان‌دهنده افزایش ظرفیت ازدیاد برداشت با اجرای روش‌های بهینه ازدیاد برداشت در این میدان است.

بر اساس گزارش عملکرد مدیریت پژوهش و فناوری شرکت ملی نفت ایران، با توجه به اطلاعات موجود و روزآمد کردن الگوهای دینامیک مخزن و آنالیز و مقایسه صرفه اقتصادی در انواع روش‌های ازدیاد برداشت، روش ترکیبی «تزریق گاز همراه نفت به همراه تزریق آب» به‌عنوان سناریو برتر انتخاب شده است.

در این سناریو با سرمایه‌گذاری تقریبی اولیه ۴۶۰ میلیون دلار در مدت زمان اجرای ۲۶ ماه، تولید نفت خام از میدان دارخوین تا سقف ۱۶۰ هزار بشکه در روز افزایش می‌یابد و سبب افزایش ۲.۱ درصدی ضریب بازیافت نهایی در این مخزن می‌شود که سود خالص تقریبی در این روش با احتساب قیمت ۵۰ دلار برای هر بشکه نفت خام سبک حدود ۳.۱ میلیارد دلار برآورد شده است.

با توجه به براشت نشدن از دو لایه دیگر نفتی در میدان دارخوین (لایه‌های ایلام و سروک)، سناریوی «حفر چاه‌های افقی جدید در لایه سروک و استفاده از پمپ درون‌چاهی» و «توسعه لایه ایلام با حفر هم‌زمان چاه‌های تولیدی نفت و چاه‌های تزریق آب همراه» در مجموع به‌طور میانگین ۲۵ هزار بشکه در روز امکان تولید از  دو لایه نفتی دیگر را فراهم خواهد کرد. سود خالص تقریبی این طرح با سرمایه تقریبی اولیه ۱.۱ میلیارد دلار و در مدت اجرای ۳۶ ماه، حدود ۴.۵ میلیارد دلار در مدت زمان عمر مخزن (۳۰ سال) برآورد شده است.

انتظار می‌رود با تداوم روزآمد کردن اطلاعات، انجام آزمایش‌های مورد نیاز و نیز پایش رفتار مخزن در مراحل بعدی که در این مطالعات پیش‌بینی شده است، دقت سناریوها نیز بیشتر شده و انتخاب روش بهینه با ضریب اطمینان بالاتری ممکن‌ شود.

میدان نفتی دارخوین  در فاصله ۴۵ کیلومتری شمال غربی آبادان، در بخش غربی رودخانه کارون  و حدود ۱۳۳ کیلومتری جنوب غربی میدان نفتی اهواز واقع شده است.

این میدان در سال ۱۳۴۳ از سوی شرکت ملی نفت ایران کشف شد، اما به دلیل ارزیابی‌های ناقص، توسعه این میدان ابتدا غیراقتصادی اعلام شد.

پس از پیروزی انقلاب با حفاری چاه شماره ۲ دارخوین در سال ۱۳۷۲ اقتصادی بودن آن اثبات و پس از اجرای طرح توسعه میدان  از سال  ۱۳۷۹ بهره‌برداری و تولید از این میدان آغاز شد.