به گزارش شانا به نقل از هفته‌نامه بررسی تحولات بین‌المللی انرژی و تغییر اقلیم مدیریت کل امور اوپک و روابط با مجامع انرژی، محققان دانشگاه کیوشو (Kyushu) ژاپن دریافته‌اند که سیاست کنونی ژاپن برای توقف فروش خودروهای بنزینی تا سال ۲۰۳۵ و تنها گذار به خودروهای هیبریدی و برقی ممکن است برای کاهش انتشار دی‌اکسید کربن این کشور کافی نباشد.

تجزیه‌وتحلیل آنها نشان داد که همراه با این سیاست، دولت ژاپن باید به‌طور هم‌زمان برای افزایش تولید انرژی پاک، کربن‌زدایی فرآیند تولید و افزایش طول عمر خودروها تلاش کند.

در تلاش برای مقابله با بحران اقلیمی، بیشتر کشورهای جهان از جمله ژاپن سیاست‌هایی را اعمال کرده‌اند که تولید و انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را کاهش دهند. یکی از این سیاست‌ها ممنوعیت فروش جدید خودروهای با سوخت فسیلی است. این کشور در تلاش است فروش خودروهای بنزینی جدید را تا سال ۲۰۳۵ ممنوع کند و به فروش خودروهای برقی، هیدروژنی (HVs)، پیل سوختی (FCV) و هیبریدی اقدام کند.

در حالی که این اقدام حرکتی در جهت درست است، پروفسور شیگمی کاگاوا از دانشکده اقتصاد دانشگاه کیوشو در مقاله جدید خود که در مجله Production Cleaner منتشر شده است، این احتمال را مطرح کرده که ممنوعیت فروش خودروهای بنزینی جدید ممکن است برای دستیابی به اهداف کربن‌زدایی ژاپن کافی نباشد.

وی توضیح می‌دهد: تیم ما روی مقدار دی‌اکسید کربن تولیدشده در طول عمر یک خودرو تمرکز کرده است، از نخستین منبع استخراج‌شده از زمین تا زمانی که از بین می‌رود. چرخه عمر دی‌اکسید کربن (2CO-LC) یک خودرو تصویر بزرگ‌تری از آلایندگی خودرو را ارائه می‌دهد.

کاگاوا ادامه می‌دهد: ساخت یک خودرو، فرآیندی انرژی‌بر است، همه مواد اولیه تولید باید استخراج، پردازش، حمل و ساخته شوند. هر بخش از این فرآیند دی‌اکسید کربن تولید می‌کند. فرآیند ساخت یک خودروی برقی می‌تواند ۱.۵ تا ۲ برابر بیشتر از یک خودروی بنزینی گازهای گلخانه‌ای انتشار داشته باشد. اگر خودروسازان، تولید خودروهای برقی خود را بدون کربن‌زدایی در زنجیره تأمین افزایش دهند، کاهش انتشار دی‌اکسید کربن اتفاق نخواهد افتاد.

یکی از سیاست‌های کلیدی که ژاپن باید برای دستیابی به اهداف کربن‌زدایی خود اجرا کند، افزایش طول عمر خودروهاست.

میانگین طول عمر یک خودرو در ژاپن ۱۳ سال است، صرف‌نظر از اینکه چه مدت زمانی با آن رانندگی شده باشد. ارائه انگیزه برای خرید خودروهای دست‌دوم به جای خودروهای نو می‌تواند سیاستی قابل‌اجرا برای کمک به دولت ژاپن در دستیابی به اهداف اقلیمی خود باشد.

تغییر ترکیب انرژی مصرفی ژاپن به نفع منابع تجدیدپذیر بیشتر نیز گامی حیاتی در فرآیند دستیابی به اهداف اقلیمی ژاپن است.

منظور از ترکیب انرژی یک کشور عبارت است از نسبت منابع انرژی که برای تولید برق استفاده می‌شود. در سال ۲۰۲۰ ترکیب انرژی ژاپن ۷۶ درصد سوخت‌های فسیلی و ۲۰ درصد تجدیدپذیرها بود، بنابراین حتی اگر همه مردم به خودروهای برقی روی بیاورند، انرژی موردنیاز برای شارژ چنین خودروهایی همچنان به انتشار بیشتر از سوخت‌های فسیلی منجر خواهد شد.

ترکیب انرژی برنامه‌ریزی‌شده ژاپن در سال ۲۰۳۰ شامل ۵۰ درصد سوخت‌های فسیلی و ۲۸ درصد انرژی‌های تجدیدپذیر است. این ترکیب به‌اندازه کافی انتشار کربن در چرخه عمر را کاهش نمی‌دهد. سیاست خودروی برقی که از سال ۲۰۳۵ آغاز می‌شود، هدفش کاهش ۱۰ درصد یا ۲.۹ میلیون تن از انتشار کربن بخش خودرو در سال ۲۰۵۰ است. این سطح کاهش بسیار کمتر از مقدار لازم برای دستیابی به جامعه بدون کربن است.

کاگاوا پیشنهاد می‌کند که ژاپن باید تا سال ۲۰۵۰ ترکیبی از ۱۰ درصد سوخت‌های فسیلی و ۸۸ درصد انرژی‌های تجدیدپذیر آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) را هدف قرار دهد.

وی اشاره کرد که طبق مدل‌سازی تیم وی، اگر ژاپن از ترکیب سیاست‌های آژانس بین‌المللی انرژی پیروی کند، کاهش ۱۰ درصدی اضافی در سوخت‌های فسیلی، ظرفیت کاهش ۳.۴ میلیون تن انتشار دی‌اکسید کربن ژاپن در سال ۲۰۵۰ دارد.

سرانجام افزایش طول عمر خودرو، هم برای خودروهای برقی و هم خودروهای بنزینی، می‌تواند به کاهش انتشار کربن در چرخه عمر کمک زیادی کند. عمر میانگین یک خودرو در ژاپن ۱۳ سال است. الگوهای گروه تحقیقاتی دانشگاه کیوشو مشخص کرد اگر میانگین عمر خودرویی که سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۵۰ ثبت شده است، حتی یک سال افزایش یابد، می‌تواند تا ۹۰ میلیون تن از انتشار دی‌اکسید کربن ژاپن را کاهش دهد.

برعکس، اگر طول عمر خودرو یک سال کاهش یابد، در همان بازه زمانی، انتشار کربن تقریباً به همان مقدار افزایش می‌یابد. کاگاوا می‌گوید: وقتی الگوی خود را گسترش دادیم تا طول عمر یک خودرو را تا ۱۰ سال افزایش دهیم، مشخص شد کاهش بالقوه انتشار کربن می‌تواند بیش از ۶۰۰ میلیون تن باشد.

کاگاوا در پایان می‌گوید: ما می‌توانیم برای رانندگی کمتر و چند سال استفاده بیشتر خودروهای خود تلاش کنیم و حتی به خرید خودروهای دست‌دوم نیز فکر کنیم، اما دولت باید یارانه‌های جذابی برای این برنامه‌ها ارائه کند و تولیدکنندگان باید برای تعمیر خودروها و تعویض قطعات تشویق شوند. بحران اقلیمی موضوعی پیچیده است و سیاست‌های درست می‌تواند در ارائه آینده‌ای بهتر به ما کمک کند.